Waarom worden mensen met een doodswens niet serieus genomen en moeten ze daardoor op een ellendige wijze zelfmoord plegen?

Question

Mensen die aankomen met een jarenlange serieuze doodswens worden omgepraat om het maar niet te doen. Daardoor zijn er vele mensen, zoals familie, zorgverleners die de rotzooi na de zelfmoord moeten opruimen en vele anderen de dupe. Als ze na grondig onderzoek echt dood willen, geef ze dan een pil, laat ze afscheid nemen van hun familie en niet zelf laten aanrommelen met medicijnen, polsen doorsnijden en van gebouwen springen, waarbij het bij meer dan de helft ook nog eens mislukt.

 · Accepted Answer

Onder normale omstandigheden wil niemand dood!

Er is een achterliggende oorzaak. Psychisch of medisch. Het is een schreeuw om hulp!

Misschien moet hier inderdaad veel meer aandacht voor komen en nog betere hulp. Om de achterliggende oorzaak op te lossen. Familie zou veel kunnen doen, mits ze goeie begeleiding en info krijgen.
Veel eerder signaleren van een beginnende oorzaak zou bepaald geen onnodige luxe zijn. Maar is onwijs lastig.

Overigens ben ik tegen het eindeloos actief in leven houden van doodzieke mensen.

AWM · Answer

Je moet maar eens goed gaan lezen over het onderwerp euthanasie en leren hoe een ingewikkelde materie dat is.
Jij maakt het kinderlijk simpel en dat zijn levensvraagstukken nooit.

 · Answer

Omdat je er rekening mee moet houden dat een doodswens tijdelijk en/of irreëel kan zijn! En omdat de meeste mensen vinden dat wij niet over dood en leven mogen beslissen. Ook al geloven de meeste mensen niet in God, de meeste mensen leven wel naar het gebod: gij zult niet doden. Bij dit gebod wordt geen uitzondering gemaakt voor mensen met een doodswens.

 · Answer

Zoals je in je laatste zin al aangeeft, mislukken veel zelfmoordpogingen. Daar zit hem nu net een belangrijk punt. Het kan in veel gevallen gerust zo zijn, dat de persoon in kwestie alleen aandacht wil. Diegene doet zichzelf iets aan, waardoor er meteen veel aandacht ontstaat en er wel geholpen moet worden.

De gevallen dat iemand duidelijk een eind aan zijn/haar leven wil, zijn ook zeer lastig aangezien een dokter de eed van Hippocrates aflegt. Deze eed houdt in dat geen enkele dokter op geen enkel verzoek een dodelijk geneesmiddel mag toedienen aan een persoon.

Het blijft dus zeer lastige materie. Elke situatie, elk persoon, elke motivatie is anders en zal per situatie beoordeeld moeten worden. Je kunt daar nooit in algemeenheid een oplossing voor vinden. Echt nooit.

 · Answer

Ze worden wel serieus genomen, maar de wet bied geen mogelijkheid om er invulling aan te geven.

Maar ik kan me je voorstel goed indenken.  Het lijkt me alleen zo verrotte lastig om het in te voeren. Bovendien hoop je toch altijd dat iemand geneest.

 · Answer

Iemand die dood wil, wil niet dood maar een beter leven...

En hij kan het maar niet klaarspelen om dat betere leven voor elkaar te krijgen en dan beter dood dan dit leven zo zoals het nu is...

Mensen met een jarenlange serieuze doodswens. Daar klopt iets niet in die vorige zin... Daar geloof ik nou niets van...

En als ze het niet voor elkaar krijgen zichzelf te doden, dan moeten ze maar doorleven onder de huidige omstandigheden...

Ik dood een ander niet, ook niet als hij zijn huidige leven niet accepteert...

Het is namelijk de wanhoop, die de hoop doet leven...

Waarom worden mensen met een doodswens niet serieus genomen en moeten ze daardoor op een ellendige wijze zelfmoord plegen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (5)

Weet jij het beter..?