Hoe komt het als je droomt, dat alles normaal lijkt Terwijl dat alles onrealistisch is?

Tja, wie zegt nou dat je droom onrealistisch is? Wellicht is dit moment van waken niet meer dan een hogere vorm van dromen. Dat wat wij waarnemen en verwerken in ons brein in 'wakkere toestand' is niet dé werkelijkheid, maar slechts een interpretatie van de werkelijkheid door ons verstand, ons bewustzijn mbv. onze zintuigen. Het is een plaatje wat we renderen aan de hand van relaties leggen tussen verkregen input, ervaringen en menselijke logica. Met andere woorden, dat wat wij als werkelijkheid ervaren is niets meer dan een persoonlijk metafoor van wat wij als ons bestaan ervaren.

En dan je droom. Dat wat je in wakende toestand als absurd zou bestempelen, of onmogelijk, is nu volkomen normaal. De filters die toegepast worden op je normale perceptie, worden mogelijk niet toegepast op het pad dat je droom bewandelt door je brein. Hiermee bedoel ik het volgende:

Als je in een kamer zit, en er zweeft ineens een stoel met een kat er op door de kamer, zou je je helemaal leip schrikken. Die stoel stijgt op, de kat kijkt verveelt om zich heen en jouw nekharen schieten omhoog, je wordt bleek en zoekt een uitvlucht of in ieder geval een plek waar je zo ver mogelijk weg kunt van de stoel. In je droom ga je hier waarschijnlijk anders mee om. Misschien vind je het normaal dat de stoel zweeft, of doet het je niets. Dat je het net zo links laat liggen als het geluid van de afwasmachine als je met gezelschap thee zit te drinken. Maar let wel, zoals jij in je droom reageert, reageert een jong kind mogelijk in het echt. Laat een kind van een jaar of 2 een zwevende stoel zien en hij reageert net zo als dat je een rammelaar voor zijn of haar neus houdt. Nieuwschierig, geinteresseerd, ongeinteresseerd. Het kan allemaal. De angst zal echter eerder ontbreken als bij een volwassene. Dit, omdat wij 'rationeel' nadenken. Zoiets 'kan' gewoon niet! Zo'n kind is veel meer openminded met de wereld bezig. Een zwevende stoel is niet bijzonderder dan een mooie gele auto die voorbij rijdt.

Ik denk dat je in een droom mogelijk meer een kind bent dan in wakende toestand. Daarmee bedoel ik dat je je gecultiveerde, rationele bewustheid tijdelijk uitschakelt en meer je brein openzet voor ruwe impulsen. Geen regels, wetten of rationaliteit maar mogelijkheden, vrijheid en fantasie. Het onderbewuste regeert.

Want immers, als in een droom alleen maar dingen kunnen die wakend kunnen, wat is dan nog het nut van dromen? Ambitie zou niet langer bestaan als dromen zo belemmerd zouden zijn..