Komt er, volgens de natuurkunde, steeds meer tijd bij ? Of doorlopen we simpel de alreeds bestaande tijd ?

Bij de oerknal is mi wel tijd ontstaan maar niet alle tijd, want enerzijds is daar waar geen ruimte is geen tijd en anderzijds is vanuit elk moment en ruimte de tijd slechts relatief

Tijd IS ruimte, ruimte IS tijd. Wij bewegen met een constante, onveranderlijke snelheid door deze ruimtetijd. Als wij stilstaan in de ruimte, bewegen we ons met deze vaststaande snelheid door de tijd. Als wij bewegen door de ruimte, dan MOET onze beweging door de tijd langzamer gaan, omdat onze totale snelheid door de ruimtetijd constant is. Hieruit volgt dat er een maximale snelheid is waarmee wij ons door de ruimte bewegen. Zouden wij deze snelheid kunnen behalen, dan zou onze vaststaande constante snelheid geheel worden "besteed" aan snelheid door de ruimte. Onze snelheid door de tijd zou dan noodzakelijkerwijs nul zijn.

Maar is het niet zo dat als je die maximale snelheid behaalt, de snelheid door de ruimte eigenlijk een loze uitdrukking is doordat de ruimte eigenlijk ook geen factor meer i?

Je vestigt de aandacht op een bijzondere eigenschap van natuurkundige begrippen, waarvoor dank. Zoals ik het altijd als ruimtetijd begrepen heb is toch ook die 4de dimensie 'al aanwezig'. Als je van punt A naar punt B reist dan betekent dat niet dat de weg naar punt B er tijdens je reis 'ontstaat'. Niet voor de delen van die 'weg' die zich in de eerste 3 dimensies bevinden en niet voor de delen in die weg die zich in die 4de dimensie bevinden.

En als iets nou sneller gaat dan? Dat kan ook al. Dan is die tijd er ook al toch? De toekomstige tijd dus.