Hoe kan het dat ik in een volledig lichtdichte ruimte toch wat zag?

dan was er toch licht in de kamer!
al was het maar van iemands mobieltje in zn broekzak.
ga bijvoorbeeld maar eens in de grotten in valkenburg of zo,ook na 10 minuten zul je nog absoluut niets zien (wel mobieltjes uitzetten dan he !)

Toch komt er door de randen van deuren nog een beetje licht binnen.
Je ogen raken dan gewend aan het donker en dan kun je vormen onderscheiden.

als je vormen kan onderscheiden dan was er per definitie licht aanwezig.
het heeft ook dus echt geen zin om te onderzoeken waarom je vormen kon onderscheiden in absolute duisternis.
dat kan namelijk niet (ga inderdaad eens heel diep een grot in ofzo, je zult echt niets zien)

de vraag is dus, hoe kwam dat licht daar binnen.
omdat je zegt dat je alleen vormen kon onderscheiden, was er sprake van een heeel klein beetje licht.
en dat kan dus van alles zijn, bijvoorbeeld een heel klein scheurtje in of langs de deur.
of er was iets in de ruimte dat licht gaf.. en dat hoeft maar een heel klein ledje geweest te zijn van een nooduitgang of telefoon ofzo.

volgende keer als je het echt donker wilt hebben, zorg dan dus dat er geen electrische apparaten in die kamer aanwezig zijn, doe het 's nachts, en doe een blinddoek op... zekerste weten dat je dan echt niets ziet!

Het kan ook je verbeelding zijn.

Jullie lesruimte was omgeven door andere kamers. Daar was het licht op dat moment toch niet uit? Dus heb je een prachtige kans op "leklicht".

Als het echt helemaal donker was in die ruimte, is de kans aanwezig dat jij je, omdat je de kamer ook al in het licht gezien had, een goed beeld kon vormen van hoe het er uit zag en daarom het gevoel kreeg dat je kon zien. Als je weet dat een object zich op een bepaalde plaats bevindt, zullen je hersenen daar automatisch een beeld bij vormen.

Of was dit een ruimte die je niet in het licht gezien had?