Wat is echt?

Wat je zelf waarneemt is echt. Dat wil zeggen, als je met je smaak iets waarneemt, dan proef je de smaak van hetgeen je proeft. Alleen de vertaling naar je hersenen (door electrische pulsjes) zal gaan vertalen wat uiteindelijk de smaak daarvan is. Evenals zien. Wat je met je eigen ogen ziet, geeft naar je hersenen een beeld, waar je voor je zelf kunt uitmaken van: Dit vindt ik leuk, of dit vindt ik niet fijn om te zien. Er zit wel terdege verschil in hetgeen je denkt te zien, of wat je daadwerkelijk ziet.

een vraag waar filosofen zich al honderden jaren over buigen zal ook hier niet beantwoord worden. In het kort,"alles is nep" de rest wat we in ons dagelijks leven gewaarworden zijn prikkels die we ontvangen en vertalen. misschien kun je een antwoord vinden in de woorden van Sri Nisargadatta Maharaj in zijn "I am that"

Echt is : wat jij ervaart als echt .Wat iemand in Australie echt vindt speelt in jouw leven geen rol .

Echt is telkens wanneer we gaandeweg onze eigen illusies doorprikken. Daarmee bedoel ik ook die van ons bestaan in deze materie, ruimte en tijd, en die van onze zintuigen. Die zijn immers alleen in staat te doen wat ze kunnen. De Waarheid van wat echt is, is immens veel groter.

Heerlijk, kinderen van deze tijd; vrijwel alle antwoorden wijzen in dezelfde richting, namelijk richting fenomenologie en rationalisme. De mythe van de wetenschappelijke objectiviteit tiert welig... Je antwoorden tot nu toe zijn bijna allemaal: echt is wat je kunt waarnemen. (Sorry, de Maharaj ken ik niet dus kan niet plaatsen wat de kern van diens filosofie is) -De vraag is, of dat waar is. Wat jij als blauw ziet, kan wel iets heel anders zijn dan wat ik als blauw zie; we hebben alleen allebeid geleerd dat dat wat we zien 'blauw' heet; (of te wel: als je in een situatie het rationalisme doorvoert tot structuralisme, komen de verkregen antwoorden onder druk te staan); -Een andere interessante vraag die dan op komt, is: Als ik me omdraai, zie ik niet wat er achter me is. Is het er dan nog wel? George Berkeley, een groot Iers filosoof, zei het zo: "Als een boom in een bos omvalt en er is niemand in de buurt om het te horen, maakt het dan geluid?" (of te wel: als je in een situatie de fenomenologie doorvoert tot relativisme, komen de verkregen antwoorden onder druk te staan); Bestaat er dan niets écht, los van onze waarneming?

Volgens de laatste stand van wetenschap is het zo dat zo ongeveer de helft van wat wij waarnemen "echt" is en de "rest" is niet echt. Maar de wetenschap zegt er wel bij dat het net zo goed andersom kan zijn. Kortom, we zijn er nog niet uit!! Ben

Lastig hoor. Het is wel interessant om alles fenomenologisch los te denken maar dat vind ik geen echt antwoord op de vraag. Als filosofen er een potje van maken, wil dat dan zeggen dat iets niet echt kan zijn? Echt is authentiek of oorspronkelijk. Anders is het nep maar dat kan ook weer echt nep zijn. Echt is ook dat het niet verzonnen is. Echt is het ook als je er niet omheen komt - je moet naar school - dat is echt zo. Echt is ook als het blijvend is - echte liefde bijvoorbeeld. Echt is het ook als er van op aan kunt dat het werkt zoals het altijd heeft gewerkt: de zwaartekracht en dergelijke. Natuurlijk is er een mogelijkheid dat het morgen ineens anders is. Vrede is echt - tot het oorlog is. Maar de kans dat je eettafel morgen ineens een bureaustoel is, kan je nihil noemen. Theoretisch leuk maar die denkwereld is nu juist niet echt. Lastig is dat 'echt' een woord is in een taallogische wereld dat verwijst naar een waarde die je koppelt aan een waarneming en een 'beleving'. Zo wazig is het ook echt.