Filosofie

In de tekst die hieraan vooraf gaat wordt uitgelegd dat Descartes door middel van het oneindige het bestaan van God bewijst. (Kort gezegd: De voorstelling van God in ons hoofd is volmaakt en oneindig. Wij als eindige mensen kunnen deze voorstelling niet zelf maken; hij moet afkomstig zijn van een volmaakt en oneindig wezen, dus van God zelf.)

Daarna volgt het volgende statement:
"Het gaat Descartes dan om ‘kwalitatieve oneindigheid’, die onderscheiden kan worden van ‘slechte oneindigheid’, en de grenzen van ons bewustzijn overschrijdt."

Kan iemand mij dit statement uitleggen?

In 't engels:
Can Evil only exist when there is a consciousness that perceives it as such?

Dus deze hypotetische persoon is zo geboren. Hij zou niet kunnen horen, zien, ruiken, proeven of voelen. Kan hij dan een gedachte in zijn hoofd hebben? Waarover?

Zo is er vele verleidingen die o.a; lust, wraak, luiheid etc. opwekken, maar kan de mens verleid worden om elkander te helpen, liefhebben. Indien het zou kunnen, hoe zou dat geschieden?

Toegevoegd na 1 dag:
Laten ''wij" Geachte beantwoorders een stipulatieve definitie geven aan het goede doen en verleiding. Ik verzoek iedereen om kort antwoord te geven, gelijk een encyclopedie, maar dan één van uw persoonlijke perceptie.

Kwa alles ? (gezondheid,geest enz.)