Ik wandel altijd de laatste ronde met mijn hond en zie geregeld sterren verdwijnen. Hoe kan dit?

Uw beschrijving wijst op waarnemingen van zgn. Iridium satellieten. Dat zijn vrij kleine satellieten met opvallend zonlicht-reflecterende antennes, waarvan er enkele tientallen rond de aarde cirkelen om satelliettelefoons te kunnen laten werken. https://nl.wikipedia.org/wiki/Iridiumflits

Zoals uw eigen mobiele telefoon verbinding maakt via de talloze GSM-antennes op of aan masten en hoge gebouwen, zo werkt een satelliettelefoon met een netwerk van in het ideale geval 77, verspreid over 6 verschillende baanvlakken rond de aarde cirkelende, communicatiesatelliet‘jes’. Deze zijn elk toch wel zo groot als een VW-busje en er zitten drie platte antennes aan die zo groot zijn als een binnendeur. Die antennes zijn in drie richtingen schuin naar beneden gericht, zoals je soms foute (want hinderlijke) armaturen aan een lichtmast ziet hangen. Ze kijken dus naar de aarde zoals de poten van een wijdbeense driepoot schuin staan.

Doordat de stand van deze satellieten stabiel loodrecht boven het eronderdoor schuivende aardoppervlak gehouden wordt, kan uitgerekend worden waar reflecties van de zon via een der glimmende antennes als een soort lichtvlek op de aarde neerkomt, waarbij die lichtvlek soms wel zo groot kan zijn als de provicie Utrecht. In het donker na zonsondergang en voor zonsopkomst kan een waarnemer op aarde zo een gedurende korte tijd fel reflecterende antennepaneel opmerken, zeker als je weet waar je op dat moment moet kijken. Maar als je lukraak in de sterrenhemel kijkt, kun je er ook toevallig een zien.
Ze zijn vaak maar gedurende bijvoorbeeld 5 seconden goed zichtbaar en doven voor het blote oog daarna weer snel uit, want satellieten in zgn. lage aardbanen bewegen net zoals het ISS vrij snel langs de hemel, en die gereflecteerde bundel met naar het donkere aardoppervlak weerkaatst zonlicht trekt dus ook snel over het aardoppervlak verder.

Op de engelstalige website www.heavens-above.com kun je je woonplaats ingeven en dan een overzicht zien van op die plaats goed zichtbare iridiumflitsen in de komende nachten, met details van de lichtsterkte (ze kunnen in het ideale geval eventjes een stuk feller worden dan Venus) en van de plaats aan het firmament waaar je moet kijken. Negatieve waarden voor de magnitude duiden op een goede zichtbaarheid met het blote oog. Venus komt tot pakweg magnitude minus 4,9.

De naam Iridium is slechts ontleend aan het streefgetal van 77 operationele satellieten. En 77 is het atoomnummer van het element iridium.