Is er een grens m.b.t de afstand die je kijken kunt met een telesoop?

Er is een grens aan de afstand en die ligt op circa 13,4 miljard lichtjaar. dat komt omdat voorbij dit punt je zoover in de tijd terug kijkt fdat het heelal nog niet doorzichtig was zoals nu.

Daarnaast is er een grens aan kunnen inzoomen op objecten. Je moet je voorstellen dat naarmate een object verder weg is er steeds minder fotonen zijn die je telescoop bereiken. Hubble componeert die mooie beelden, vooral de deep space beelden, door stukken hemel bijzonder lang te belichten en en de ontvangen fotonen als het ware op te tellen op de plaats waar ze de censor bereiken. Voor de grote telescopen hier op aarde, en die zijn aanzienlijk groter dan Hubble, geldt dat ook. De grote van de spiegels is dan ook vooral van belang voor het vangen van zoveel mogelijk licht.

Telescopen zijn in dat opzicht dus ook niet vergelijkbaar met een verrekijker (beetje grotere lens, betere scherpstelling, mooiere vergroting). Ik weet niet of er ziets als een maximum is. Ze gaan een telescoop met een doorsnede van bijna veertig meter bouwen om nog meer te kunnen zien maar even inzoomen op een exo-planeetje is nog ver weg.

Het licht legt in een jaar zo'n 9.500.000.000.000km (9,5 biljoen kilometer) af.
De dichtstbijstaande ster staat 4 lichtjaar bij ons vandaan.

Stel dat je daar een planeet van wil bekijken dan staat die dus 4x9,5 biljoen km = 38 biljoen km bij ons vandaan.

De meeste kijkers hebben een vergroting van enige 10-tallen tot 100-tallen keer. Maar stel nu eens dat we een geweldige telescoop bouwen die 10.000x vergroot.

Dan zouden we virtueel op 38 biljoen / 10.000 = 3,8 miljard kilometer komen te staan. Dat is bijna de afstand van Neptunus tot de zon.
Dus zelfs met een telescoop die 10.000x vergroot is het alsof je met het blote oog naar Neptunus gaat kijken. Probeer Neptunus maar eens aan de hemel te zien. Dat zal je niet lukken ! En al zou het lukken, dan nog zie je maar een heel klein puntje.

Maar er speelt nog wat.
Door het vergroten spreid het licht uit over een kroter oppervlak. Bij 2x vergroten is het oppervlak al 4x zo groot, bij 3x vergroten is dat al 9x zo groot en bij 10.000x vergroten is dat een oppervlakte die 100 miljoen keer zo groot is. En al die oppervlakte moet worden verlicht met een paar fotonen die over de afstand van 4 lichtjaar in staat zijn geweest jouw kijker te bereiken.

Ik hoef je waarschijnlijk niet uit te leggen dat het zelfs met de beste digitale technieken een vrijwel onmogelijke opgave is om van dat hele weinige licht nog een leuke foto te maken.

En dan hebben we het nog maar over de dichtstbijzijnde ster. De afstanden in het heelal zijn vaak duizenden tot miljarden keer zo groot.

Nee, even een foto maken met een optische kijker zit er niet in.