Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Antwoorden (3)

Omdat het heelal niet stabiel is volgens de vergelijkingen van de Algemene Relativiteitstheorie is men na de publicatie gaan rekenen en meten aan modellen voor de hele kosmos (Het model van de Nederlander de Sitter bijvoorbeeld). De Belg Lemaitre had na studie van het de Sitter model, zijn eigen model opgesteld en een aanwijzing voor uitdijen gevonden in de vorm van roodverschuiving van ver verwijderde sterrenstelsels. Dat de kosmos instabiel is houdt in dat het heelal zoals we dat nu kennen niet oneindig lang terug in de tijd teruggerekend kan worden binnen de Algemene Relativiteitstheorie.

Sindsdien is er een overweldigende hoeveelheid gegevens verzameld die deze kosmische ei-theorie ondersteunen, zeker nadat de resultaten bekend zijn geworden van satellieten die de achtergrondstraling heel nauwkeurig meten, zijn er eigenlijk geen alternatieve modellen voor de kosmos. De kosmologie leunt vooral op de Friedman vergelijkingen, die in het zelfde tijdsgewricht als Lemaitres theorie zijn gepubliceerd.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Feitelijk weten ze dat niet. Er zijn nog geen keiharde bewijzen voor gevonden.
Eén van de zaken, waarom men denkt aan een oerknal is de beweging die de ruimteobjecten maken in de ruimte. Zij vliegen niet kris kras door elkaar maar vliegen in een patroon die men ook ziet bij een explosie. Ze verwijderen zich allemaal van elkaar weg.
Robby B
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Reddie
11 jaar geleden
Het oerknalmodel volgde inderdaad uit het uitdijen van de ruimte, +
Intussen staat het oerknalmodel weer ter discussie.
Er zijn ook nog alternatieve mogelijkheden die worden onderzocht.
(aldus Hawking en anderen)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik denk dat jumper1960 gelijk heeft. De oerknaltheorie is een theorie die beschrijft hoe het heelal ontstaan is en tot zijn huidige vorm is gekomen. De theorie wordt ondersteund door een overweldigende hoeveelheid aan observaties die deze ondersteunen. Daarmee voldoet de theorie heel goed om in de dagelijkse wetenschappelijke praktijk mee te werken, verschijnselen te verklaren en nieuwe ontdekkingen te doen. Echter, het is een theorie en theorieën kunnen niet bewezen worden, alleen gefalsificeerd (Karel Propper) en er zijn nog verschijnselen die niet (goed) door de oerknaltheorie verklaard worden zoals het horizonprobleem, het vlakheidsprobleem en het monopoolprobleem. Deze problemen worden dan weer opgelost met de inflatietheorie die echter weer zijn eigen vragen opwerpt. Zoals het (nog) ontbreken van natuurkunde bij zeer hoge energie en de vraag hoe een leeg inflatie heelal zich vult met straling. Daarnaast zijn er allerlei trucs met donkere materie en donkere energie die losse eindjes moeten knippen en plakken, om nog maar eens wat te noemen. Einsteins relativiteitstheorie was een betere beschrijving van de werkelijkheid dan Newtons zwaartekrachttheorie (b.v. deze theorie verklaarde de periheliumprecessie van Mercurius, wat de theorie van Newton niet doet). Maar de zwaartekrachttheorie van Newton heeft nog steeds hele praktische toepassingen. Zo zal er vast ooit een verbeterde theorie van het ontstaan van het heelal komen, die de oerknaltheorie op het tweede plan zet, maar niet minder bruikbaar maakt. En de conclusie van jumper lijkt mij daarom correct, feitelijk weten we het nog niet.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@ hardloper Dat noemt men een axioma, iets dat men aanneemt.
Zoals bv 1+1=2 ook een axioma is want daar zijn ook geen harde bewijzen voor. Dus voor het vlotte verloop van de zaken neemt men aan dat 1+1=2
@viridiflavus Neen ik ben niet van 1920 maar Einstein leefde wel in die periode en bracht zijn relativiteitstheorie in 1915, dus 5 jaar voor 1920, uit.
Nergens vind men keiharde bewijzen dat er een oerknal was. Voor alle duidelijkheid ik beweer hier niet dat er geen oerknal is geweest. In iedere theorie vind je wel ergens we "nemen aan dat". Wanneer je dit zegt dan valt je theorie als een pudding ineen wat betreft keihard bewijs.
Zo staan er in uw antwoord ook enkele zaken
-niet stabiel is volgens (keihard wil zeggen het is onstabiel en niet volgens)
- een aanwijzing is geen keihard bewijs
-Heelal zoals we dat nu kennen, dus morgen kan het anders zijn
-Leunt op, Niet echt een keihard bewijs
- als de Algemene Relativiteitstheorie correct is. Ook niet echt overtuigend
- Mogelijk dat daar nog wat in verandert. Helemaal verwarend.
-Donkere energie, Men verondersteld dat deze bestaat zonder keiharde bewijzen te hebben
- het basisidee van het kosmische ei omverwerpen. eerste maal dat ik hoor dat de kosmos een ei vorm heeft.
Een appel die los komt van een boom zal naar beneden vallen. Dat is voor mij een keiharde wet. Je neemt been appel je laat hem vallen en je hebt uw bewijs.
Ik ben van 1960 en leef nu in 2013. Geloof mij vrij dat geen één geleeerde op deze aardkloot mij keihard kan bewijzen dat er een oerknal is geweest. Ze kunnen nog niet zeggen waaruit de oerknal is ontstaan of wat er voor de oerknal.
Al de theorieën zijn gebaseerd op wetenschappelijke feiten en zaken dat ze aanemen en het laatste maakt een theorie zo kwetsbaar.
Nogmaals ik neem nu ook aan dat er een oerknal is geweest maar heb nog geen keihard bewijs gezien in tegenstelling voor atomen waar wel keiharde bewijzen voor zijn dar ze bestaan.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@viridiflavus en wat wil je hier nu met zeggen wat dat is een tekst die mij toch het petje te boven gaat. Vooral " een meer elegante interpretatie aan geven in de toekomst".
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dus veel theorieën die allemaal willen zeggen dat ze er de ballen van afweten, een beetje grof gezegd. Ik vergelijk het altijd met toen men verklaarde dat de aarde plat en het middelpunt van het heelal was.. was. Voor dat moment de absolute top op het gebied van wetenschap, maar later lachwekkend. Ik besef dat ik het mischien wat te simplistisch voorstel maar als je ziet hoe immens groot het heelal is en hoe bijna niet bestaand klein wij zijn, dan heb ik toch maar mijn bedenkingen over onze meetmethodes.
Zo heb je nu de nieuwe zwarte gaten die men heeft ondekt. deze zouden tienduizende maal zwaarder zijn dan de zwarte gaten waarvan men dacht dat zij niet groter of zwaarder konden zijn.
Besef hoe armtierlijk onze kennis is wat betreft het heelal. De dimensies zijn zo groot dat we ons niet kunnen voorstellen wat er ons nog te wachten staat
Robby
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Viridiflavus Ik citeer - "De eerste versie van de algemene relativiteitstheorie leverden helemaal geen goede waarde op voor de periheliumbeweging van Mercurius en ook het afbuigen van de lichtstraling langs de zon was aanvankelijk verkeerd berekend en de resultaten van Eddingtons expeditie waren niet overtuigend. Toch heeft men vastgehouden aan de theorie ondanks de doctrine van Popper". Volgens mij begrijp je Popper niet goed. Het is geen doctrine. En het een beetje verkeerd berekenen is geen falsificeren. Falsificeren is als een bewering uit een theorie aantoonbaar onjuist wordt. Wij zijn er recentelijk dichtbij geweest: Postulaat: de lichtsnelheid is de maximale snelheid die bereikt kan worden
De (bijna) falsificator: we hebben gemeten dat neutrinos de lichtsnelheid hebben overschreden. Maar Einstein heeft standgehouden, hoezee!!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
En de ontdekking van penzias en wilson de achtergrondruis die van alle kanten af kwamen detecteerden. Vind je dat geen keiharde bewijs?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@seculair Van alle kanten is voor mij geen keihard bewijs
Men weet zelf nog niet dat er voor de oerknal iets was.
nogmaals ik zeg niet dat er geen oerknal was
Je kunt hier vrij moeilijk over doen met relativiteitstheorieën. Maar je kunt het ook simpel uitleggen:

Als je kijkt naar andere sterrenstelsels in het universum, dan kun je met een speciale techniek zien dat al die sterrenstelsel weg van elkaar bewegen. Oftewel, het hele universum wordt groter. Als je de tijd terugspoelt, zul je zien dat het hele universum kleiner wordt. Dat kleiner worden blijft maar doorgaan totdat alles in één punt zit. Als je de tijd dan weer vooruitspoelt, heb je een oerknal. Dat is de simpele uitleg, uiteraard speelt zich nog veel meer af, zoals het vormen van atomen, maar dat is irrelevant voor je vraag.

Extra uitleg:
De manier waarop ze kunnen zien dat alles beweegt heet roodverschuiving, het is een variant op het doppler-effect. Het doppler-effect werkt als volgt: geluid gaat altijd met een constante snelheid, en bestaat uit golven. Als een voorwerp naar je toe beweegt terwijl het geluid maakt, worden die golven op elkaar gedrukt. Het geluid gaat immers niet harder, maar het object wel. Je krijgt dus opeengedrukte golven, waarvan de golflengte kleiner is. Doordat de golflengte verandert, verandert ook de toonhoogte van het geluid, en dit werkt uiteraard ook als je een object van je af laat bewegen. Bij licht werkt het ongeveer hetzelfde. Want het vreemde van licht, is dat het zowel een deeltje, als een golf is. Het is een foton, maar het heeft wel golflengtes. Als een lichtbron zeer snel naar je toe beweegt, verandert ook de golflengte van dat licht, omdat licht ook altijd met een constante snelheid beweegt. De golven worden dus weer opeengedrukt, en dus wordt de golflengte kleiner. Rood heeft een golflengte van ongeveer 380 nanometer. En violet heeft een golflengte van ongeveer 800 nanometer. Alles daartussen is wat wij met onze ogen kunnen zien. Als je de golflengte van dat licht verlaagt, gaat het dus richting rood. Dit gebeurt als iets snel naar je toe beweegt. Maar als iets snel bij je weg beweegt verlengt de golflengte. Alles wordt dus meer richting violet. Bij vrijwel alle andere sterrenstelsels (er zijn uitzonderingen zoals Andromeda) zien we dat ze een paarse/violet-achtige tint hebben. Hieruit kun je dus concluderen dat alles bij elkaar weg beweegt, en dus heeft alles ooit in één punt gezeten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nee de vraag was "Hoe wisten ze dat de oerknal bestond?"
En daar heeft Redbiertje goed antwoord op gegeven.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het begon met de observatie dat veel dingen een blauwere kleur hebben dan je zou verwachten. Alle sterren bevatten namelijk veel waterstof. Gloeiend waterstof geeft licht af van een zekere golflengte. als je dus steeds vindt dat het licht dat je vindt, een net iets langere golflengte heeft dan je zou verwachten, het wordt dus iets blauwer van kleur, dan kun je gaan bedenken waarom dat licht een langere golflengte heeft dan verwacht. Het antwoord daarop heb ik in mijn eerste antwoord gegeven.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding