De sterren die we vanaf de aarde zien, zijn dat voornamelijk sterren die nog bestaan of sterren die uitgedoofd zijn?

Wij zien alleen sterren die binnen onze eigen Melkweg staan. Sterren in andere Melkwegen, of zelfs sterren in de satellietstelsels van onze Melkweg, staan al te ver weg om ze als individuele sterren te kunnen onderscheiden.

Als wij een ster zien, staat die dus in onze eigen Melkweg. Die Melkweg heeft een diameter van ongeveer 100 duizend lichtjaar. Zo ver kunnen wij al niet eens meer kijken, maar goed, laten we die 100 duizend lichtjaar voor het gemak eens als bovengrens nemen.

Als we dat doen, staat de verst waarneembare ster dus op een afstand van 100 duizend lichtjaar. Dat betekent dat het licht van die ster er 100 duizend jaar over heeft gedaan om ons te bereiken. Als die ster minder dan 100 duizend jaar geleden is uitgedoofd, zien we hem nog steeds; als hij meer dan 100 duizend jaar geleden is uitgedoofd, zien we hem niet meer.

Nu is de leeftijd van de gemiddelde ster een paar miljard jaar. Zelfs kortlevende sterren leven al gauw enkele miljoenen jaren. Sterren leven dus veel langer dan die 100 duizend jaar die hun licht nodig heeft om ons te bereiken.

Dat betekent dat veruit de meeste sterren die wij zien, ook in werkelijkheid nog steeds licht geven. Die 100 duizend jaar (of minder, voor nabijere sterren) dat een ster gedoofd kan zijn terwijl wij hem nog zien, is namelijk maar een fractie van de totale levensduur van een ster. Het zou wel heel toevallig zijn als wij een ster zouden zien die net in die bijzondere laatste 100 duizend jaar (of minder) van zijn leven verkeert.

Samengevat: de sterren die we vanaf de aarde zien, zijn voornamelijk sterren die nog licht geven.
 

Toegevoegd na 10 uur:
 
De meeste sterren die wij zien zijn tussen de 1 en de 10 miljard jaar oud. De 100 duizend jaar die ik hierboven noemde, is dus 0,01% tot 0,001% van de levensduur van een ster.

Als de leeftijden van de sterren geheel willekeurig verdeeld zouden zijn (van "net geboren" tot "bijna uitgedoofd"), wat overigens niet zo is, dan zou dus 99,99% tot 99,999% van de sterren die wij nu zien ook in werkelijkheid nog steeds licht geven. En dat is het minimum, want de meeste zichtbare sterren staan veel dichter bij dan die maximale 100 duizend lichtjaar.
 

Toegevoegd na 16 uur:
 
Als een ster dooft, hoe lang zien wij het licht dan nog?

Dat hangt af van de afstand van de ster.
Proxima Centauri: iets meer dan 4 jaar.
Betelgeuze: 640 jaar.
Poolster: 466 jaar.
Zon: 8 minuten.
 

Toegevoegd na 1 dag:
 
Een ster dooft niet altijd direct. Deze ster is al ontploft maar straalt nog steeds.
 

Van de ster Betelgeuze wordt verondersteld dat hij "ieder moment" kan ontploffen. Daarmee wordt bedoeld dat de ster zoals we hem waarnemen, zo instabiel is dat hij binnen enkele duizenden jaren een supernova zal vormen. De afstand tot deze ster is ca. 640 lichtjaar. Dus misschien heeft die explosie al plaatsgevonden en is het signaal van die gebeurtenis naar ons onderweg.
Maar Betelgeuze is een uitzondering. De meeste sterren die we met het blote oog kunnen waarnemen zullen nog minstens 100.000 jaar blijven leven, terwijl de afstand niet groter dan enkele duizenden lichtjaren is.