Hoe komt het dat planeten niet helemaal in de zon worden gezogen door diens enorme aantrekkingskracht ?

Er is geen barrière die dit voorkomt. Wellicht zijn er in het verre verleden (proto)planeten in de zon gevallen - dat kunnen we nu niet meer nagaan. Het enige dat we weten, is dat die planeten zijn overgebleven, die in een stabiele baan rond de zon bewegen. Eventuele planeten die in de zon zijn gevallen, zijn er niet meer. Eventuele planeten die het zonnestelsel hebben verlaten, zijn er evenmin.

We hebben wel meermaals waargenomen dat een komeet in de zon werd gezogen.

Het simpele verhaal is de middelpuntvliedende kracht. Je kunt dat voelen door een voorwerp aan een stevig touw te binden, en dat voorwerp rond jezelf te slingeren. Dan voel je de kracht die nodig is om het voorwerp in zijn cirkelbaan te houden.

Het echte verhaal is iets complexer. Die middelpuntvliedende kracht bestaat niet - het is een schijnkracht. Kijken we naar de aarde. De aarde heeft een snelheid in haar baan rond de zon. In principe zou de aarde rechtdoor bewegen. Teken de zon, en teken een lijn langs de zon - zo zou de aarde bewegen als de zon geen zwaartekracht zou hebben.

Daardoor zou de aarde zich van de zon verwijderen.

Maar de zon heeft wel zwaartekracht. Stel dat de aarde zich in een bepaalde tijd 1 km van de zon verwijdert. De zwaartekracht van de zon is zo groot, dat de zon de aarde in diezelfde tijd 1 km in de richting van de zon laat vallen. Dus de aarde beweegt zich van zichzelf (zonder zon) 1 km van de zon vandaan, en wordt tegelijk door de zon 1 km naar de zon toegetrokken. Het resultaat is dat de aarde op gelijke afstand van de zon blijft.

Het is *letterlijk* een continue valbeweging, een eeuwigdurende val. De baansnelheid van de aarde is de enige reden waarom die val eeuwig duurt, en niet in de zon eindigt.

Detail: de baan van de aarde, en van elke andere planeet, is enigzins ellipsvormig, dus niet perfect cirkelvormig. Maar dat doet aan het principe niets af.