Is een top-down manier van leren beter dan een bottum-up manier?

In mijn ervaring zijn er talloze manieren om dingen te leren en is het verschil tussen bottom-up en top-down niet altijd zo absoluut als het wel eens wordt gebracht en het is ook niet waar dat álle hoogbegaafden beter top-down leren dan bottom-up, of dat iemand ALTIJD de voorkeur geeft aan top-down of ALTIJD aan bottom-up. Ik denk wel dat er in elk geval een statistische correlatie is tussen intelligentie en de mate waarin iemand de voorkeur geeft aan top-down leren. Dat heeft niet alleen te maken met het kúnnen bevatten van meer informatie in één keer, maar ook met de wens om te begrijpen hoe dingen in elkaar zitten (leer mij niet dát A in deze situatie beter is dan B, maar leer mij waaróm dat zo is, dan kan ik die informatie óók gebruiken in een andere situatie omdat ik de achtergrond ken) en áls je op die manier sneller kunt doorgronden hoe dingen in elkaar zitten, is het ook een veel efficiëntere manier. Als je bijvoorbeeld eenmaal kunt lezen, wil je ook niet dat iemand je steeds maar één letter of zelfs één woord tegelijk laat zien want dat duurt veel langer, is vreselijk frustrerend én werkt ook verwarrend: je raakt het overzicht kwijt in een brei van letters en woorden en aan het einde van de zin moet je gaan bedenken wat er nu precies staat, terwijl je dit anders al doorhebt voordat je überhaupt klaar bent met lezen.

En vanaf een bepaalde complexiteit of hoeveelheid van de informatie heb je voor top-down een bepaalde intelligentie nodig, of een bepaalde mate van inzicht, analytisch vermogen en een bepaalde verwerkingssnelheid. Als de informatie niet erg complex is, ligt dat anders. Een recept om cake te bakken kunnen veruit de meeste mensen best in één keer doorgronden zonder dat het ze in kleine stukjes aangeboden moet worden. Maar als het gaat om - bijvoorbeeld - het leren van een vreemde taal, dan zal de groep mensen die liever eerst wat simpele conversatie leert, groter zijn dan de groep die eerst de hele grammatica wil doorgronden of die liefst gewoon een boek begint te lezen en daar zelf wel uit opmaakt hoe de grammatica in elkaar zit en hoe een gesprek te voeren.