Mogen transgenders bij het korps?

Je bent voor de wet een man als je je geslacht in je paspoort hebt laten veranderen. Daar is geen geslachtsveranderende operatie voor nodig. Tot voor kort moest daarvoor - voor vrouw-naar-man transseksuelen - de baarmoeder verwijderd zijn. Recent is een wet aangenomen die de persoonlijke overtuiging centraal stelt ipv de uiterlijke kenmerken. De constructie van een penis is ook ingewikkeld en het resultaat minder overtuigend dan de constructie van een vagina bij man-naar-vrouw transseksuelen, zodat het niet zeldzaam is dat een transman niet voor deze operatie kiest. Samen met de hormoonbehandeling is het verwijderen van het borstklierweefsel vaak het belangrijkste voor deze mannen. Anderen willen wel dolgraag een penis.

Is iemand voor de wet een man, dan mag er uiteraard niet worden gediscrimineerd op het feit dat iemand vroeger vrouw was. Als iemand voldoet aan de verdere fysieke eisen, doet het er verder weinig toe hoe de bouw is: er gelden eisen voor lengte en gewicht, geen eisen aan bouw of verdeling van lichaamsvet.

Het grootste punt lijkt mij dat een transman hormoonsubstitutie nodig heeft. Gebruik van medicatie kan een afkeuringsgrond zijn (zie bron). Je kunt beargumenteren dat stoppen van medicatie bij transmannen niet levensbedreigend is (zoals bij een type1 diabeet, die kan niet op uitzending ineens zonder insuline komen zitten) maar stoppen heeft absoluut gevolgen. Het kan ervoor zorgen dat een man zich moe, lusteloos, zwak en depressief gaat voelen: nu niet echt iets wat je kunt gebruiken in een gevaarlijke situatie. Langduriger stoppen kan zelfs invloed hebben op het uiterlijk, en dat lijkt me een psychologische klap voor iemand die voorafgaand aan de behandeling zijn hele leven het idee heeft gehad dat zijn uiterlijk niet 'klopte'. Het zal aan de psycholoog zijn om te beoordelen of dat laatste een probleem is en ook of een transman wellicht sociale problemen zal kunnen krijgen in een macho-wereld als die van mariniers (functioneren in het leger is vaak voor homo-mannen al moeilijk, voor een transman - wellicht één zonder penis, of met een micro-penis - lijkt dat me nog veel moeilijker) maar ik denk dat het medicijngebruik, de noodzaak tot medische controle daarvan en het risico wanneer de medicatie niet voorhanden is, uiteindelijk tot een negatief medisch advies zal leiden. Al heb ik werkelijk geen idee of dit al eens is voorgekomen en zou het ook kunnen verschillen per situatie. In elk geval tot er duidelijke jurisprudentie over is.