Laat je het ,of doe er alles aan haar niet te laten solliciteren.Ga je naar je leidingevende?

Als je leidinggevende ogen in het hoofd heeft, zal dit allang gezien zijn en zal dit meegewogen worden in de afweging tijdens de procedure. Wil je echt niet met deze persoon werken, stap dan naar je leidinggevende en spreek alleen namens jezelf...

Je collega is vrij om te solliciteren,dat kan niemand haar verbieden,maar heeft ze zelf niks in de gaten dat er 6 collega,s zijn die haar min of meer niet mogen,en waarom wordt ze dan niet geaccepteerd,ik zou me een beetje op afstand houden in deze zaak,want straks ben jij misschien de gebeten hond,die het gedaan heeft.

Heeft die collega zelf niet door dat ze door een aantal niet geaccepteerd word? misschien heeft ze hier ook wel geen moeite mee, doet ze gewoon haar werk en verder niet. Blijkbaar heeft ze er zelf geen last van, dus ik zou het zo maar laten, het is haar eigen keus.

Het lijkt me jouw taak niet om naar de leidinggevende te gaan, dat moet je collega (het slachtoffer) eigenlijk zelf doen. Verder is het aardig dat je haar voor de groep wilt behouden maar als ze niet geaccepteerd wordt is er moeilijk iets van te maken. Laat haar maar lekker op zoek gaan naar een functie waar ze zich als een vis in het water voelt. Zo doorgaan is het aanmodderen tot het bittere eind.

Uit je vraag maak ik op dat jij haar liever niet in vaste dienst ziet treden. Waarschijnlijk heeft diegene in kwestie niet door dat jij en je collega's haar eigenlijk niet zin zitten. Of ze is gewoon ontzettend eigenwijs, dat kan ook. Maar als de sfeer er sinds dat zij bij jullie is komen werken erop achteruit gegaan is, zal dit jou leidinggevende waarschijnlijk niet ontgaan zijn; een beetje leidinggevende zal hier ook op reageren. Je kan om een gesprek vragen waarin je aangeeft dat het functioneren binnen de afdeling niet meer gaat zoals dat ging. Je kan hierbij vertellen dat je denkt dat het door die ene medewerker komt. Waarom word ze eigenlijk niet geaccepteerd? Als dit om etnische redenen is, vind ik dat triest. Dan zal ik als leidinggevende jou ook niet in je gelijk stellen. Mochten er grote onderlinge verschillen zijn over het werk, dan zal ik het wel ter harte nemen, maar ook niet klakkeloos van jou aannemen. Maar vergeet niet, mensen vinden vaak wat andere mensen vinden. Dus is jou kritiek wel terecht, of komt jou kritiek door de kritiek van andere, waardoor het wel een spannend gespreksonderwerp binnen de afdeling is?

Je hoeft toch ook elkaars vrienden niet te worden? Werk is niet makkelijk te vinden tegenwoordig. Je kunt niet altijd iedereen maar leuk vinden, toch heb je maar een manier te vinden om proffessioneel met elkaar om te gaan. Vrienden heb je toch thuis wel? Het is maar een collega. Het klinkt of dat jullie een hecht clubje hebben waar verder niemand bij mag komen. Lijkt me geen leuke omgeving voor die collega, maar goed, dat terzijde. Verder vind ik dat als je moeite hebt met iemands gedrag of karakter dat je die persoon daar op aan moet kunnen spreken, dan kan die persoon misschien ergens aan werken waarvan hij of zij niet in de gaten had, dat dat anderen zo ergert..

Vooralsnog bepaal jij niet wie er komt werken bij je werkgever. En je komt op je werk om er geld te verdienen , niet om vrienden te maken. Zolang je gewoon respectvol naar elkaar bent lijkt het mij voldoende. Dit persoon zal ook inkomen nodig hebben en het lijkt me niet dat jij dat gaat verhinderen omdat je dit persoon niet mag

Als zij door 6 van de 10 mensen niet geaccepteerd wordt zou ze toch zelf ondertussen wel iets door moeten hebben lijkt mij. Een ieder heeft recht om te solliciteren waar hij/zij wil, dus ik zou daar niets aan doen. Ik zou dan ook maar vertrouwen op het inzicht van mijn leidinggevende, want het lijkt me dat jouw leidinggevende allang doorheeft dat er iets aan de hand is. Als de leidinggevende het nodig heeft dat iemand hem/haar zoiets vertelt dan heeft hij/zij zelf zijn ogen in zijn zak zitten en is dus geen goede leidinggevende. En als iemand geen goede leidinggevende is zou ik zeker dat soort zaken niet bespreken.