Waarom hadden locomotieven vroeger stangen aan de wielen?
Bij bijna alle stoomlocomotieven waren de wielen met elkaar verbonden via een stangenconstructie. Modern materieel heeft zulke stangenconstructies niet meer.
Waarvoor dienden de stangenconstructies bij oude locomotieven?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Om de krachten die vrij komen bij het rijden te verdelen over al de wielen. Een soort van 4 wielaandrijving dus. Tegenwoordig gaat dat iets anders en zie je dat niet meer aan de buitenkant.
Daarmee werden de "heen en weer" beweging van de stoomcilinder omgezet naar de draaiende beweging van de wielen. Toegevoegd na 1 minuut: En de onderlinge stangen om de andere wielen aan te drijven en het remmende vermogen te verdelen over alle wielen.
Die stangen monden, al dan niet met vertakkingen, uit in de zuigerkasten waar beurtelings heen en weer een stoot stoom die stangen de ene en de andere kant op stuwden. De stangen zetten de aangedreven wielen in een draaiende beweging om.
de locs en de wagons hadden samen een heel groot gewicht. deze in beweging te zetten lukte niet als alle kracht alleen op 1 paar wielen werd gezet. die gingen dan slippen. toen heeft men bedacht om de beschikbare power te verdelen over meerdere paren wielen, via de stangen.
dat was de stoomtrein. Deze werd de hele tijd in beweging gehouden door stoom. (zie filmpje voor duidelijkere uitleg ;) )
Ik denk dat het allemaal een "vliegwiel " effect geeft ,dat garant staat voor een gelijkmatige overdracht van de kracht van de stoomcilinders op de ( grote wielen ) van de loc. Verder dienen meerdere wielen de traktie over te dragen op de rails . Anders gaat het geheel slippen. Net als hedendaagse locs zijn alle wielen aandrijvend. Maar in plaats van elk wiel een zuigerstang te geven , bracht men de traktie over via de in jouw foto's vertoonde stangen tussen de wielen . Je ziet namelijk dat de stangen tussen de wielen niet met de assen zijn verbonden , maar met de wielen zelf, waarbij de stang aangrijpt ergens tussen de as en de wielband.
Het is al gezegd: een four wheel drive om beter het vermogen op de rails te kunnen overbrengen. Bij moderne treinen draaien zowel de loc aan de kop als die aan de staart mee en wordt het vermogen dus ook over twee assen verdeeld.
Omdat niet alle wielen aangedreven werden. Zo creëer je een meerwiel aandrijving.
dat waren de (aan)drijfstangen, omdat ze geen motoren hadden moesten ze via stoomdruk de loc op gang brengen. dan werd via de zuigers stoom druk naar de drijfstangen gevoerd waardoor de loc zich in beweging kon zetten
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
