Ik vind de kleur groen niet mooi en hetzelfde geldt voor de kleur geel. Ik hou van rood, roze en blauw. Zegt dat iets over mij?

Je noemt zo ongeveer mijn hele klerenkast op (rood, paars, roze, lila, violet, maar ookbruin, oranje, geel en turquoise trouwens), maar ik herken me toch echt totaal niet in de rest van je beschrijving. :lol: Maar je smaak verandert in deregel vaker in je leven dan je persoonlijkheid, dus ik betwijfel uberhaupt enig verband.

Marleen, ik maak hier al meer dan 30 jaar studie van,
wit, rose, lila, blauw en violet en soms rood. Bij jou zie ik ook paars, geel , oranje en en turquoise, die horen dus niet in het rijtje die bij de omschreven persoon hoort, want aan deze kleuren hebben ze juist een hekel.
Dus is het dan toch duidelijk?
Zeker verandert je smaak als je ouder wordt, dat zie je goed aan het wel of niet mooi vinden van kamerplanten, dat verandert je hele leven door.
Kleurenvoorkeur, veranderen heel langzaam naarmate je ouder wordt, ze worden saaier en minder fel, hardrose wordt uiteindelijk oud rose, maar nog steeds rose.

Lijkt me sterk ; de winkel waar ik veel van mijn felgekleurde kleding koop (ook die kleuren) is de Blauwe Maan, een winkeltjes dat primair gespecialiseerd is in juíst al die sprituele toestanden. Duurt ook altijd wel effe voor ik de wierrookgeur eruit gerookt heb moet ik zeggen. ;-) http://www.deblauwemaan.nl/

loenie, wat stel je soms toch lastige vragen :-)
Niet spirituele mensen houden meestal van groen, geel, oranje en meestal rood.
Turquoise zit tussen groen en blauw in, is dus een tussenkleur, dus geen uitgesproken kleur.
Zegt dus niets.
Al die andere kleuren zeggen ook niet dat het altijd zo is, maar komen het meeste voor.

Dat vind ik wel dapper ; turquoise géén uitgesproken kleur noemen. Als er één kleur is die werkelijk in ALLE omstandigheden er uitspringt, is het die wel, dunkt me. Uitgesprokener kun je het haast niet hebben.

Loenie, als ik zeg bomen hebben groene blaadjes, dan zeg je, dat is zo, maar er zijn ook bomen met rose blaadjes, witte, zilveren, rode en bruine, maar groen komt het meeste voor, zo ook met mijn antwoord, het gaat altijd maar voor een deel op en dat jij en Marleen er nu buiten vallen, betekent niet, dat het meestal wel zo is.
Bijna zonder uitzondering zijn spirituele mensen creatief, ik heb jaren lang schilderles gegeven en bijna al deze mensen zijn spiritueel en bijna al deze mensen hadden deze voorkeuze kleuren, maar ook toen waren er uitzonderingen.
Ben benieuwt wat marion 430 zegt van mijn antwoord, of het een beetje klopt .

Ik zou mezelf niet spiritueel willen noemen eerlijk gezegd. Ik hou gewoon niet van groen en geel, (in de natuur vind ik het anders, ik vind een oerwoud prachtig en dat is toch voornamelijk groen) maar meer in kleding en inrichting van het huis bedoel ik. Het klopt op zich dat de kleurvoorkeuren veranderen (bij mij dan). Zo moest ik als kind en jong-volwassene helemaal niets hebben van roze maar rond mijn 40e is dat veranderd. Nu vind ik het prachtig. Rood, ook zo'n kleur die ik bv in kleding pas sinds een paar jaar draag. Ik probeer door deze kleuren (ik heb ook bloemen als broche op, met deze kleuren) juist niet grijsmuizig te zijn want dat vind ik bijna de ergste 'eigenschap' die ik toegedicht kan krijgen....grijze muis..Help...

dacht even een simpel antwoordje te geven op deze vraag, gebaseerd op eigen ervaring, sorry dames als het niet goed bij je past, behalve wendy dan.

@laatste zin: of juist wel, zo snel mogelijk! ;-)

Marleen, kinderen moeten zich nog ontwikkelen en houden van alle helderen kleuren die er bestaan, pas later zullen ze voorkeuren krijgen.
Helemaal waar dat kleuren iets te maken hebben met een gemoedstoestand, ook hier heb ik proeven mee gedaan door hun een favoriete kleur te laten zeggen, bijna altijd was dat slechts een kleur, soms twee of drie.
de favoriete kleur zegt dan iets, of zelfs heel veel, over de persoon zelf, er zij eens iemand tegen me, bij een van die proeven, die van mij is zwart!!Ik schrok hier heel erg van en "zag" hem direct als kleine jongen in een groot gezin, waarvan de vader dronk, altijd ruzie was, hij werd vaak geslagen en geschopt en moest dan als hij huilde in een donkere kast zitten, voor uren!! Deze kast was in een gang, waar alle deuren op uit kwamen. De man schrok enorm en keek me verschrikt aan, hoe kan jij dat nu weten , zei hij met tranen in zijn ogen! Zijn kleur zwart,betekende voor hem, veilig, zijn eigen plekje, het slaan was dan voorbij, in de donkere kast kreeg hij weer rust. daarom was zwart zijn favoriete kleur. Jaren later is dat groen geworden, groen was voor hem in dit geval, vrijheid, losgelaten in de natuur, kunnen gaan waar hij wilde, grote groene weiden, bossen, vrijheid, zich bevrijd voelen, toen bleek dat zijn vader was overleden, het kwaad was dood. Kom nu niet met een favoriete kleur aan zetten voor een test, dat doe ik liever niet, ik heb van jou al te veel * cold reading* dan zegt een uitslag niets.

Dan niet, maar dát is dus, jammer maar helaas, zwart of bruin. Terwijl ik een ongelooflijk makkelijke, leuke, gezellige , probleemloze jeugd heb gehad, en eigenlijk mijn hele leven niet echt heel grote obstakels heeft opgeleverd.
Cold reading is het uiteraard zeker.

Door al je antwoorden en vooral je reacties hier op g.v. ben ik je heel aardig gaan kennen, dus is het niet reëel.
Een kleur is voor mij vaak de sleutel om meer info te verkrijgen, passend bij de persoon, zo zal je bijna nooit de zelfde uitleg zien, bij een bepaalde kleur.
Dit zijn moeilijk dingen voor me om uit te leggen, omdat jij zelf, veel van dit soort zaken onmogelijk vindt.
Daardoor verval je makkelijker in het zoeken naar onjuistheden in de theorie.
Op zich zelf een goede zaak, om met de ( mijn ) beentjes op de grond te blijven.
Ik heb alleen mijn eigen ervaringen willen delen.

Die ervaringen zouden echter nogal gekleurd kunnen zijn, dunkt me, door het type mensen waarop / waarmee je eventueel je 'onderzoek' (want daar sprak je over, niet over eigen ervaringen maar over 30 jaar onderzoek)wat gekleurd zou kunnen hebben. Een dergelijk onderzoek heeft natuurlijk alleen maar zin als het over hele grote gemêleerde bevolkingsgroepen wordt verspreid.En die onderzoeken zijn ook wel gedaan , hoor, en daaruit komt eigenlijk nooit iets zinnigs. Alleen dat kleurvoorkeuren mede door mode en cultuur worden bepaald, en ook persoonlijke ervaringen (zoals in jou voorbeeld van het zwart) kunnen een rol spelen. Maar er is geen enkele (wetenschappelijke) aanleiding om te denken dat je persoonlijkheid je kleurvoorkeur bepaalt. Eerder kun je bewust je eigen stemming beinvloeden door de kleuren die je kiest om te dragen en om je heen te hebben. Daarom zijn bijvoorbeeld ziekenhuizen altijd zachtgroen , beige of wit (en veel scholen ook). En moet je als je al een druk type bent beslist geen rode muur in je kamer schilderen. En maak je op een sollicitatie gemiddeld meer kans in een blauw mantelpak dan in een geel of paars exemplaar. Heel grappig is ook het volgende testje :
Stel je zo op dat je in een spiegel alleen je hoofd ziet, en je door een soort afscheiding ook niet naar beneden kunt kijken. Laat dan iemand zonder dat jij het ziet je een bepaalde kleur lap of kledingstuk omdoen. Zonder dat je weet of zelfs maar ziet wat voor kleur je draagt, zie je toch aan je gezicht / huidskleur of die kleur bij je past of niet. Hoe dat werkt snap ik niet helemaal - we zijn tenslotte geen kameleons, al heeft een dergelijk systeem er wellicht toch iets mee te maken , maar ik heb het een keer zien gebeuren, en dat was erg apart om te constateren. Dat geel me niet stond bijvoorbeeld wist ik al, maar dat het me zelfs ongezien een flets en ziekelijk uiterlijk zou geven, had ik niet verwacht.

Waarschijnlijk straalt een gedeelte van de kleur uit op je zelf, in mijn grot is een heel klein raampje waar soms het zonlicht binnen valt, als je dan binnen je hand voor het zonlicht houdt, dan heeft bijna de hele grot de kleur van je hand, het reflecteert de hele grot rond.
Wat ook in jouw geval zou kunnen gebeuren, onze hersenen nemen wel kleuren waar, maar rommelen daar een beetje mee, het past zich enigzins een beetje aan door omringende kleuren iets te beinvloeden en soms meer dan een beetje.
Met schilderijen maken zie je dit nog al eens gebeuren dat kleuren niet lijken wat ze eigenlijk wel zijn.
Ook als een schilderij te donker is, moet je het niet lichter gaan maken, nee, je moet de donkere kleuren nog donkerder maken en het schilderij lijkt daardoor lichter!
Zelfs door je eigen stemming kan je kleuren anders waarnemen dan b.v. een dag er voor.
Kleuren zijn energie en iedere energie heeft een andere uitwerking op ons.
Kleuren zeggen dus ook wat over je zelf en anders om.
na een jaar of 30 schilderles gegeven te hebben, ontdek je dat kleuren soms een andere uitwerking op de mens hebben dan in de boekjes vermeldt staat.

In elk geval twee dingen die kloppen ; hoe een kleur er uitziet hangt sterk af van de omgeving ( vergelijk de zelfde kleur maar eens op een witte of een zwarte ondergrond), en wat er in de boekjes staat over kleuren is ongeveer net zo grote onzin als goochelen met de cijfers van je geboortedatum of je sterrenbeeld.