Van oorsprong helemaal niets. En tegenwoordig weinig.
Bij verbranding geeft wierook een welriekende geur. Daarom werd het al vroeg in de joodse eredienst gebruikt.
De christelijke kerk zag lange tijd niets in wierook. Onder meer in verband met het feit dat tijdens de vervolgingen van de christenen wierookoffers voor de goden der heidenen gebracht moesten worden. Tot het jaar 313 hebben de christenen slechts bij begrafenissen wierook gebrand. Naderhand werd het branden van wierook gezien als een teken van aanbidding en gebed, als een symbool van heiliging en ook als eerbewijs: bewieroking van het altaar, evangelieboek, offergaven, clerus en volk. En sedert de 16de eeuw van de geconsacreerde hostie.
In de reformatorische kerken is het gebruik van wierook afgeschaft. In de r.k. kerk is het wierookgebruik stek teruggedrongen.
Tegenwoordig is wierookgebruik vooral in zwang bij niet-kerkelijken.
Bron: Winkler Prins encyclopedie.