Hoe leer ik me afsluiten van kwetsende opmerkingen die me door mijn grote gevoeligheid belemmeren?

Als je zo gevoelig bent, kun je dat het beste bespreken met de persoon die de kwetsende opmerking maakt! Het is niet gemakkelijk negatieve gevoelens onder ogen te zien.

Dus praat met de persoon die jou kwetst!
En ik weet zeker dat je dan minder belemmeringen hebt!

Een assertiviteitstraining zou heel goed kunnen werken.
Kun je naar vragen bij je huisarts of bij het maatschappelijk werk.

Ten eerste moet men zich vooral niet afsluiten. Je moet juist jezelf openstellen voor alles wat op je komt en het gaan beoordelen vanuit je echte diepe zelf. Om dat te kunnen bereiken moet je eerst je ego onder controle hebben en dat is niet makkelijk… veen succes!

Daar kun je je niet voor afsluiten, zeker niet als je hooggevoelig bent. Wat je wel kunt doen is er geen last van hebben. Voelen daar ontkom je niet aan, maar door goed te realiseren wat ze doen en zeggen kun je het voor elkaar krijgen dat het je geen pijn doet.

Pas als je precies goed ziet hoe het werkt, kun je een oplossing vinden.

Leer om de opmerkingen te relativeren. Voor jou zijn ze misschien erg scherp en komen hard aan, maar zo zijn ze hoogst waarschijnlijk niet bedoelt.
Probeer de opmerkingen in een ander licht te zien, als opbouwende kritiek en probeer ze minder op jezelf te betrekken, neem er wat afstand van.
Maar houd vooral in je achter hoofd, dat de opmerkingen (meestal )niet bedoelt zijn om jou te kwetsen.

Tijdens mijn eerste jaar in de opleidng SPH zei de docent ooit tegen mij dat ik mijn gevoelstherometer naar beneden moest afstellen vanwege het zelfde gegeven wat jij hebt. Hoe, heb ik hem niet gevraagd maa rben er zelf mee an de gang gegaan.
Ik ben begonnen met totaal negeren van die uitspraken te oefenen. Daarna ben ik de opmerkingen en de gevoelens die dat bij me opriep gaan onderzoeken.
Daaruit bleek dat ik de opmerkingen harder maakte dan dat ze in werkelijkheid bedoeld waren.
Hierdoor werd het steeds makkelijk om te checken of de opmerking wel zo zwart bedoeld was als hij over kwam en dit ook zo communiceerde. Als iemand dan een opmerking plaatste die me pijn deed reageerde ik in de trend van, Of bedoel je soms dat ik .........? Of wat bedoel je precies.. dat ik niet deug?
Dan hoorde ik keer op keer weer dat ik het niet zo opvatte als de ander bedoeld had.
Door een aantal van die ervaringen achter elkaar werd me steeds duidelijker dat ik dingen veel te negatief opvatte.
Of onterecht/onnodig in de verdediging schoot omdat i helemaal niet werd aangevallen.
Bedenk ook dat opmerkingen vaak de mening is van 1 persoon en dat die mening niet zo waardevol is als die van jou.
Hierdoor werd ik steeds beter in het kunnen omgaan met die opmerkingen hoewel sommige nog steeds hard kunnen aankomen. Dat bewijst ook dat mijn geveooel niet weg is of dood maar bijgesteld aan de aanvaardbare norm.
Een ander steuntje is die gevoelens te communiceren met betrouwbare mensen om je heen en dan in de rol van de ander gaan zitten, immers je vrienden zullen al dan niet gewild toch partij voor jou trekken en als jij dan die andere partij ben en ze geven jou gelijk (hij moet niet zo moeilijk doen)dan weet je dat het iets is om aan te werken.
Vraag die mensen eventueel (wanneer je zover bent)om feedback op jou reactie, beetje bij beetje zul je merken dat het begrijpelijk is dat mensen soms heel bot doen. Dat beegrip helpt je dit gedrag te kunnen accepteren.
Je zult merken dat je verstandhouding t.o.v. die personen aanmerkelijk zal verbeteren.
Mensen roepen veel wat gestuurt wordt vanuit hun ego, en die is vaak heel zwakjes. Nuanceringen bllijven achterwege en de communicatie loop dood en jij blijf met een vervelend gevoel achter.

Niemand kan jou kwetsen.
Ook al ben je hoogevoelig, zoals jij dat zo mooi kan zeggen, als je hooggevoelig bent, komt er heel veel informatie bij je binnen, gevraagd en ongevraagd.
Door jou gave, weet/ voel je welke informatie voor je belangrijk is, dan weet/ voel je ook wat de ander je wilt aan doen, eigenlijk weet je dat dan van te vore, voordat de ander al iets gezegd heb.
Je weet dus dat iemand jou gaat kwetsen.
Kwetsen en/ of beledigen kies je zelf voor, je laat het toe, of je laat het niet toe, met jouw gave kan je dat.
Ik blijf problemen met je vragen houden, het een spreekt de ander tegen, het klinkt/ voelt niet oprecht.

weet je, zoals ik je nu een beetje ken, weet jij veel meer over anderen dan over jezelf.
Wat jouw nu in feite dwars zit, is dat anderen ook jouw veel beter kennen dan jij jezelf.

Anderen weten precies jouw sterke en zwakke punten en daar wordt (mis)gebruik van gemaakt.

Wat jij moet doen is je gaven op jezelf toepassen. Leer jezelf heeeel goed kennen en snap waar je sterktes en zwakten vandaan komen. Leer vrede te hebben met deze eigenschappen, dan kunnen die onderwerpen je niet meer kwaad doen. Jij wordt daardoor mentaal evenwichtiger en anderen willen je dan niet eens meer uit balans halen.

Weet ook dat zij dat alleen maar doen om je zwak te houden, ze zien je als een gevaar. Dat zij het gevoel hebben bij jouw dat je alles ziet en geen geheimen voor je kunnen hebben.

Ik herken veel van jouw in hoe ik zelf ook was.

Dag hardwerkende Rovapu!

Je hoeft je niet af te sluiten voor je gevoeligheid!
Je intuïtie en gevoeligheid moet je zeker niet blokkeren!

Wat belangrijk is dat jij je eigenwaarde leert zien, wéét wie je bent!
Je zelf leren waarderen, van je zelf houden!

Wanneer jij je eigenwaarde leert zien, je zelf respecteert om wie jij bent en mág zijn, dan leer je kwetsende opmerkingen naast je neer te leggen.

Dan weet je gewoon dat jij waardevol bent!
Respecteer jij je zelf genoeg in alles wat je voelt/doet,
zul je veel minder snel gekwetst kunnen worden.
Je ontwikkelt dan ook de kracht om te weten dat zij die jou bewust, al onbewust, kwetsen niet van jouw niveau zijn!

Zo hou van je zelf!
Waardeer je zelf!
Respecteer je zelf om wie jij bént!

niet zovele met jezelf bezig zijn en jezelf wat minder serieus nemen

Als je werkelijk zo gevoelig bent, en je laat je blokkeren door negatieve opmerkingen is er maar eén oplossing mogelijk.
Omring je door het witte licht en laat je vervullen door liefde.
Dat is voortaan jouw harnas, en voorkomt dat je afvlakt, en het is simpel toe te passen.
Dit is ook het laatste antwoord wat ik je ga geven.
Bij alle voorgaande vragen heb je een schat van informatie gekregen, van veel oprechte mensen, en hiermee kun je voorlopig aan de slag.

Hoogsensitieve mensen hebben vaak ook een sterk rechtvaardigheidsgevoel waardoor ze (ik kan zeggen we)
getriggerd worden en overprikkeld raken.
Dat heeft mede te maken met het gevoel dat je machteloos bent om aan de domheid van deze personen wat te doen.
Je afsluiten en negeren zal niet altijd lukken.
Ik zelf denk dan "Heer vergeef hun hun domheid en help hem/haar verstandig te worden"
Mij helpt dat, ik heb mijn onmacht in de handen van De Machtige gelegd en heb de persoon gezegend in plaats van vervloekt, dit zou de persoon alleen maar tot dommer/schadelijker gedrag aanzetten.

Daarna laat ik het los. ik MOET ook verder.
Kan ik daadwerkelijk helpen of invloed uitoefenen, ik ben tijdens vechtpartijen wel eens tussenbeide gekomen, dat werd door een van de partijen echter niet gewaardeerd en er waren al omstanders aangekomen, in zo een geval vraag ik de persoon of hij het leuk zou vinden dat anderen zo met hem om zouden gaan als hij met zijn slachtoffer.
Eerst worden ze dan nog kwader en willen mij slaan, hun adrenaline is immers nog hoog en ik ben niet groot en geen vechtjas, wat goed te zien is.

Ik kijk ze dan rustig aan en zeg wel dat ik begrip heb voor hun punt van irritatie en blijf hem daarbij VRIENDELIJK aankijken, Dan zakt hun kwaadheid en zeg ik meestal dat het beter is hiermee te stoppen.

Doordat hun irritatie begrepen is en ze dan zonder gezichtsverlies het veld kunnen ruimen, trekken ze zich dan terug.
Soortgelijke gevallen heb ik TIG. keer meegemaakt en ik heb nooit een klap opgelopen.
Je moet dan echter vanuit jezelf rustig zijn en geen angst hebben, je poogt de agressie af te voeren en rust in te brengen.
Ik raad dit af als je hierin niet zeker van jezelf bent.
Het is juist het ontbreken van angst die mij in staat stelt mijn hooggevoeligheid te gebruiken en daarmee de
angel uit de strijid te vinden en te halen.
Als mensen naar mij kwetsend en beledigend zijn , komt dat omdat ze me niet kennen en/of begrijpen.
Daar word ik niet meer boos om, het zij hun vergeven.
Misschien helpt dit authentieke relaas je wat.
Sterkte,

Dat is heel moeilijk...weet ik uit ervaring... Een olifantenvel kweken klink leuk, maar het lukt jou (net als mij) vast ook niet...als je heel gevoelig bent...Wat mij wel helpt is: goed opletten wie er kwetsende kritiek heeft...heeft diegene verstand van zaken...of alleen maar een andere (en misschien bottere) benadering?

Hooggevoeligheid maakt dat je vaak moeite hebt met kritiek...vaak ook tegen terechte, omdat alle kritiek je heel erg raakt... Mijn strohalm is altijd dat ik alles echt zo goed mogelijk probeer te doen, dus, ookal doe ik iets fout ...dan hoef ik me niet te schamen...ik wist immers niet dat dit niet de beste manier was....en weet je: fouten maken mag! Iedereen mag het...kijk maar om je heen...dus jij ook... En die voelhorens zijn soms fantastisch...maar ook vermoeiend...en ze neigen wel eens naar lange tenen...

Als ik dat bij mezelf bemerk.rol ik ze op....en trek ik me even terug. Maar een schild kweken...dat gaat niet lukken...iemand met een olifantenhuid kan ook niet ineens heel gevoelig worden, toch?
Sterkte...misschien kun je er iets mee...

Toegevoegd na 9 minuten:
Mensen zijn veel gevoeliger voor irritatie over de 'fouten' van een ander, dan over hun eigen fouten...het vervelende van hooggevoeligheid is dat je je wel erg bewust bent van je eigen beperkingen en tekortkomingen...en daardoor komt kritiek van anderen altijd bovenop je eigen zelfkritiek....

bedenk maar dat botte mensen welsiwaar beter jouw fouten zien dan die van henzelf...maar zij hebben dan ook minder kans om ervan te leren...en hebben vaak een beperkte blik...en wie zijn zij dan om jou te beoordelen...?

Wat ik altijd probeer te doen is door te denken en te visualiseren. Kwetsende opmerkingen zijn een energie. Vaak negatief geladen. Het is afkomstig van iemand anders, en hoort dus niet bij jou. Ik probeer me af te schermen, door te denken: nee, deze opmerking is niet van mij, maar van die ander. Ik stuur hem terug naar die ander, zonder oordelen, verwijten of negativiteit. Het is iets wat bij die ander ligt, dus moet je het ook bij die ander laten. De ander moet dit oplossen in zichzelf, daar hoef ik niet voor te zorgen.
Het is dus eigenlijk je bewust worden van de ander, zijn energie terug sturen, en heel belangrijk: vooral positief blijven. Want negatieve energie erin steken is altijd zwaarder.

vraag je af: Wie wordt gekwetst?
Juist het niet gekwetst willen worden zorgt ervoor dat je 'kwetsende anderen' (mensen van wie jij kunt bedenken dat zij het kunnen en zullen doen , als ze de gelegenheid krijgen) probeert te vermijden.
Het vermijden zorgt voor het ware lijden.
Dus, terwijl jij de pijn van gekwetstheid aan het vermijden bent ben je rechtstreeks aan het lijden begonnen.
Dat doet pas pijn.
Dus, wie wordt gekwetst? En hoe voelt dat?
Realiseer je dat niemand jou werkelijk kan kwetsen, alleen jij! Wanneer je ook maar 1 keer je werkelijk gekwetst zou willen voelen, zou je ondervinden dat dat helemaal geen pijn doet!