Wat is je laatste ervaring voordat er geen ervaring meer is tijdens het proces van gaan slapen cq gaan inslapen?

je 'zelf' ervaart denk ik niet zozeer 'in slaap vallen'. Je droomwereld neemt langzaam je gedachten over als je in spaal valt. Een wereld waar heel andere criteria gelden over echt en onecht, fysiek en niet-fysiek. Langzaam verdwijnt de fysieke wereld uit je geest en leeft je bewustzijn verder in een soort van droomwereld, waarin je geest veel meer ziet en verwerkt.
Slapen en bewusteloosheid is heel zeker NIET een 'ZONDER-bewustzijn' het is een 'ANDER-bewustzijn'.
Tijd bestaat daar niet:) afstand ook niet:) dat zijn volkomen irrelevante begrippen daar.

groetjes van een coma-ervaringsdeskundige (vorig jaar bijna een maand)

Het is een vorm van zich overgeven, een vertrouwen in de nacht , in de slaap , in het onbewuste. Daarom slapen angstige mensen zo moeilijk in. Mijn ervaring is een mengeling van een gebeurtenis van de dag zelf herinneren en dan weet ik het echt niet meer ...ZZZZZZZZ

Dit is bij mij vrij standaard voor de TV...

En anders lig ik erg lang te piekeren, voordat ik in slaap val...

De laatste ervaring is er meestal een van alles loslaten. Jezelf laten gaan. Weg laten zakken in een slaaptoestand.

Meestal draai ik me op mijn favoriete zij, laat alles los door me op mijn ademhaling te concentreren totdat ik de concentratie niet meer vast kan houden en vanzelf wegglij in slaap.

Daarna neemt het onderbewuste het over en ben ik met mijn bewustzijn enkel nog aanwezig in een werkelijkheid die ik droomwerkelijkheid noem. Een toestand van symbolisch beleven zonder ruimte en tijdservaringen.
Een toestand waarin alles kan en waarin elke gedachte werkelijkheid elk moment werkelijkheid kan zijn.


Als ik niet kan inslapen dan is dat bijna altijd doordat ik iets in mijn waakbewustzijn moelijk kan loslaten. (piekeren, denken, tobben). Uiteindelijk val je dan wel van pure vermoeidheid in slaap maar dan heb je gelijk ook last van hele rare dromen, waarin dezelfde onrust weer de boventoon voert.

Tussen het wakker zijn en het slapen is er voor mij geen duidelijke grens. Je gedachte gaat met je op de loop en er is nog geruime tijd dat je nog tussen wakker en slapen in zit. Heel vaak weet ik aanvankelijk dat ik slaap en kan vanuit die slaap nog terug komen. Mijn gedachte/ dromen gan nog even door terwijl ik al wakker ben, ik kan er nog even over nadenken en dan is alles weg. Anders om gebeurt het ook zo , Ik begin te dromen, weet dat ik droom, denk er nog even over na wat ik droom en ontdek dan vaak hoe onmogelijk mijn droom is. Laat die gedachte dan los en val dieper in slaap en ervaar de droomwereld als echt ,maar ben me vaak bewust dat ik dan droom en kan dat ook afbreken en wakker worden. Maar ik kan dan ook nog denken, het is maar een droom er kan me niets gebeuren en droom gewoon verder. Voor mij is er dus geen grens bij het inslapen en is er dan ook geen laatste ervaring, hooguit bij het wakker worden.