Hoe kan Derrick Ogilvy zulke dingen weten?

Dus wel cold reading in samenspel met zijn redactie.en een goede research door zijn medewerkers.
Pure show niks bovennatuurlijks.

Van hem weet ik het niet echt, maar van Char weet ik dat ze mensen in het publiek heeft zitten die ja of nee knikken bij een letter die ze roept.

Toegevoegd na 17 uur:
Uri geller is ook nep trouwens.

Zie hier voor de uitkomst van de test waarin hij meesterlijk faalde!

Derek Ogilvie is één van de weinige “gerenommeerde” mediums die daadwerkelijk aan de beroemde James Randi Educational Foundation test (JREF test) heeft meegewerkt. Het was niet zijn eigen idee, maar een idee van enkele Engelse televisieproducers. Ogilvie vertrok met een camerateam naar Fort Lauderdale, Amerika om daar door een team van wetenschappers onder leiding van James Randi getest te worden op eerlijke en fraudevrije wijze. Het is belangrijk om te weten dat Ogilvie de testprocedures van tevoren heeft bekeken en volledig heeft ingestemd met de procedures, een ondertekend statement (met getuigen) is daar het bewijs van.

De test afgenomen in mei 2007 is geregistreerd door het Engelse televisieteam maar tot op heden nog steeds niet uitgezonden. De reden daarvoor is niet moeilijk te raden: Ogilvie heeft op miserabele wijze voor de test gefaald; slechts één bewering op twintig bleek juist, precies het resultaat dat je zou verwachten als mijnheer Ogilvie een beetje aan het gissen was tijdens zijn lezing.

Toegevoegd na 2 minuten:
Antwoord op je vraag is dus: hij gist ernaar en meestal fout, omdat hij het niet weet.

waarom zijn er mensen die wel gellijk door hebben dat het nep is, en mensen die helemaal niets in de gaten hebben.

er word ook wel eens een enquete
ingevuld naar aanleiding van het aankopen van kaarten voor ogilvy
en dat is ook info .
dat soort dingen en, voor de zoveelste keer,samen met
coldreading is genoeg om mensen in tranen te brengen.

Twee dingen zijn van belang om te weten:

Lang niet alles wordt uitgezonden. Alleen de krenten uit de pap halen de televisie.

Hij loopt niet naar iemand in het publiek toe om wonderbaarlijke dingen te vertellen. Hij loopt eerst rond terwijl hij zogenaamde 'hogekansuitspraken' doet (dingen waarvan er altijd wel iemand het heeft meegemaakt uit het publiek) en kijkt wie er reageert.

Als er meerdere mensen reageren, wordt hij specifieker, tot er nog maar één persoon op 'triggert', of één persoon veel sterker op reageert dan anderen. Tegen de tijd dat hij zich op één persoon richt, 'weet' hij door dit proces al genoeg om de rest met cold reading in te vullen. Daarbij gaat hij voor de tranen, en praat hij zijn subjecten ook nietwe dingen aan, die ze geloven omdat hij andere dingen lijkt te weten.

Het ergste voorbeeld dat ik heb gehoord, is dat hij een vrouw die een miskraam had gehad, maar niet op het moment dat hij had 'geread', aanpraatte dat haar buikpijn rond de 'gereade' tijd óók een miskraam was geweest. En zelfs dat ze toen een zoontje had verloren. Tranen alom, puur onethisch.

Hij weet ook niets, dus kan dat heel goed.

Informatie "hangt in de lucht". Elk punt van de ruimte bevat informatie over hele ruimte. Net als elk cel van een lichaam houdt in zich informatie over gehele organisme.

De vraag is of we dit informatie wel of niet kunnen lezen.

Mens - als een soort - heeft zeer beperkte waarnemingsvermogen.

Alle onze vijf zintuigen zijn tegenwoordig in staat om maar een heel kleine stukje van de realiteit waar te nemen. Onze ogen zien maar een kleine spectrum van kleuren, onze oren horen maar een kleine spectrum van de geluiden, enz.

In vergelijking met zien- en gehoorsvermogen van enkele andere soorten (bijv een kat) is mens bijna blind en doof.

Dit geldt niet alleen voor vijf fysieke zintuigen maar ook de zesde, die met de technologische ontwikkeling veel zwakker is geworden.

Telepathie - zo heet het volgens mij.

Oorspronkelijk is menselijke mind in staat de informatie ontvangen en opsturen, oftewel lezen en schrijven.

En het gaat hier niet alleen om "afstand" wat is een feite een creatie van de mind zelf.

Het gaat meer om de manieren van verwerking van informatie die normaal gesproken buiten de algemeen gemiddeld spectrum liggen.

Dus het is geen wonder dat Ogilvy op een of andere manier de dingen weet die hij eigenlijk niet "kan" weten. De wonder is eerder dat mensen dit een wonder vinden.

Toegevoegd na 9 minuten:
PS: rode indianen communiceerden met dieren en "informatieve waarde" hiervan is niet minder - en misschien zelfs meer - dan die van de communicatie onderling hier op GV. Op dit manier (door communicatie met dieren) wisten ze de informatie ontvangen waarover Ogilvy zelf misschien nooit gedroomd heeft. En het is niet eens paranormaal, he...

Toegevoegd na 19 minuten:
Disclaimer over de term "telepathie": Iedereen doet het dagelijks. Nu ook.

In 2008 werd het beweerde vermogen van Ogilvie om gedachten van jonge kinderen te lezen getest door psycholoog prof. Chris French van het Goldsmiths College in Londen. Een verslag van deze test was te zien in het Britse TV-programma Extraordinary People en schijnt ook op Youtube te vinden te zijn.

Zes peuters werden om de beurt naar een onderzoekskamer gebracht, waar Derek mocht vertellen wat er in hun gedachten omging. Prof. French zat met een assistent achter een doorkijkspiegel en noteerde alle relevante en specifieke uitspraken op zes aparte vellen papier. De ouders van de kinderen waren niet bij de sessie aanwezig. Zij moesten later beoordelen welke informatie het beste paste bij hun eigen kind.

Derek had er duideljik last van dat hij geen feedback kreeg van de moeder van het kind, zoals hij gewend was. Om dit probleem te omzielen begon hij over mogelijke gezondheidsklachten van de zwaarlijvige vrouw die de kinderen de onderzoekskamer binnenbracht. Hij vroeg ook of ze problemen had met het verstellen van haar autostoel. Prof. French moest ingrijpen omdat zulke uitspraken onbruikbaar waren voor zijn test. Derek rechtvaardigde zich door te beweren dat het kind altijd bepaalt waarover gesproken wordt. Blijkbaar was de peuter op paranormale wijze wat aan de weet gekomen over de kinderverzorgster.

Hoewel Derek veel aan het woord was, verschafte hij maar weinig informatie. Soms maakte hij slechts repeterende geluiden: "tellme tellme tellme tellme tetete tetete tete tetete tetetetetetetete..." enzovoort.

Uiteindelijk zei hij toch nog genoeg om zes vellen papier te vullen die aan de ouders van de kinderen werden voorgelegd. Slechts één ouderpaar koos de uitspraken die in aanwezigheid van hun eigen kind waren gedaan.

-- -- -- --

We zien dus dat Derek er helemaal NIETS van bakt. Hij heeft echt de ouders nodig om iets te kunnen.

Hieraan kunnen we duidelijk zien dat hij gebruik maakt van Cold Reading. Zodra je de mogelijkheid tot Cold Reading uitschakelt, kan Derek helemaal niets meer.

Hetzelfde bleek een jaar eerder al bij een test door James Randi van de James Randi Educational Foundation. Ook bij die test, waar Derek het helemaal mee eens was, faalde hij jammerlijk.

Kijk de vraag gaat eigenlijk helemaal niet over Derrick, de vraag gaat eigenlijk over is het mogelijk dat je dingen op deze manier kan weten.
Jaren ,echt jaren lang ,heb ik gelachen om deze onzin.
Ik kon het maar niet geloven, het was allemaal een truckje en /of allemaal geluk.
En zeker t.v. daar kan alles, alles wat lukt zie je en wat niet lukt gaat de prullebak in.
Totdat ik enkele jaren geleden zomaar sessie's ging doen, ik rolde er zo maar in.
Al spoedig kreeg ik ook namen door, gebeurtenissen, gezichten enz.
Dat was voor mij heel verwarrend en wist niet zo goed wat ik hier mee moest.
Toen ben ik heel voorzichtig gaan vragen of een bepaalde naam de mensen van de sessie iets zei.
Groot was mijn verbazing dat het klopte.
Het was een naam van een overleden vader, opa, echtgenoot, zus.
Langzaam begon ik er wat meer vertrouwen in te krijgen en durfde wat sneller een naam te noemen.
Enkele maanden geleden had ik een sessie met een oudere vrouw, al snel voelde ik de aanwezigheid van iets vlak bij, eerst begreep ik het niet, maar toen was er opeens een naam, een voor mij onbekende naam, ik wist niet eens of het een naam was.
De vrouw keek me aan, toen ik de naam noemde en haar vroeg of het wel een naam was, barste ze in tranen uit, het was de naam van haar tweeling zus die zelfmoord had gepleegd.
Uit duizenden namen noemde ik er maar een!!
Ik kende de vrouw niet, weet niet waar ze woont, had er nooit gesproken, dus van gold-reading kon geen sprake zijn! Geen informatie vooraf, helemaal niets!
Dus ja het kan dus wel.