Waneer je tijdens slaapverlamming jezelf ziet liggen en beweert dat dit paranormaal is dan zou je bv je man kunnen zien eten. Is dit onderzocht?

Natuurlijk is dit onderzocht!

--

Verhalen over uittredingen zijn onderzocht. Met als grootste probleem dat verhalen vaak moeilijk te controleren zijn, en een oncontroleerbaar verhaal kan natuurlijk nooit als bewijs dienen.

Als voorbeeld: als jij beweert dat je bent uitgetreden en dat je zag hoe jouw man zijn schoenen aan het poetsen was terwijl jij nog in bed lag - hoe kan iemand dat verhaal ooit controleren? Misschien heeft jouw man dat wel aan jou verteld toen jij een uurtje later ook opstond en naar beneden kwam. Zo'n verhaal kan daarom niet als bewijs dienen.

--

Een voorbeeld dat wél gecontroleerd kon worden is het verhaal van een ziekenhuispatiënt die beweerde dat hij tijdens een operatie was uitgetreden en een schoen had zien liggen op het dak (andere verhalen zeggen: op een vensterbank) van het ziekenhuis. Die schoen had hij nooit kunnen zien liggen: niet vanuit zijn ziekenhuiskamer en niet vanuit de operatiezaal.

Dit verhaal werd door paranormaalgelovers aangegrepen als bewijs dat uittreding bestond.

Na grondige controle bleek dat deze patiënt, toen hij van zijn kamer naar de operatiezaal werd gereden, onderweg tijdelijk ergens werd "geparkeerd". Vanaf die plek had hij wel degelijk zicht op die schoen.

Was deze patiënt een bedrieger? Of had zijn geheugen hem voor de gek gehouden, wellicht onder invloed van de spanning en de narcose? Het maakt niet uit - feit is dat er een normale verklaring is voor het feit dat hij die schoen had gezien, en dat zijn verhaal dus geen bewijs is voor de vermeende uittreding.

--

Omdat verhalen achteraf vaak zo moeilijk controleerbaar zijn, heeft een groep artsen besloten dit eens wat gestructureerder aan te pakken. Zij hebben in flink wat operatiekamers een aanduiding op de bovenkant van de operatielamp geschilderd - de bovenkant, die dus voor de patiënt nooit zichtbaar is. Tenzij uittreding bestaat, natuurlijk.

In het begin schilderden ze op elke operatielamp een grote letter. Later schilderden ze ook eenvoudige afbeeldingen, zoals een bloem of een hond.

De gedachte is: als er ooit een uittreding gebeurt, en iemand kijkt daadwerkelijk van bovenaf neer op zijn eigen lichaam waaraan op dat moment de artsen aan het werk zijn, dan moet er ooit iemand zijn die de tekening op de bovenkant van de operatielamp ziet.

Dit experiment loopt nu al vele jaren. Nog nooit heeft iemand de tekening gezien.

--

Kortom: ja, het is en wordt onderzocht. En nee, er is nooit ook maar enige aanwijzing gevonden voor uittreding.