Waarom dan toch achteraf niet zo'n goed idee die foto?

goed aangevoeld.

Wij hebben nog steeds de foto van mijn vader in zijn kist, wel ver weg gestopt. Heb hem 6 jaar zien lijden en interen, er bleef niets meer van deze mooie man over, die altijd prachtige kleren aanhad. (zware hersenbloeding gehad). Door zijn ziekte en verlamming had hij altijd makkelijke kleren aan. Maar in de kist hebben we hem er zo mooi bijgelegd met prachtige kleren, hij lag daar weer echt zoals hij vroeger was met een prachtige vredoge glimlach. En heb dit een tijdje moeten bekijken om al die jaren waarin hij niet meer gelachen heeft en pijn heeft gehad om dit te kunnen verwerken. En als ik de foto weer zag zei ik altijd Pa wat een heer ben je om zo boven te mogen komen. Ik hou van je, liefs aan mama. En wees gelukkig. Wij waren blij dat zijn lijdensweg was afgelopen voor hem. En hebben allemaal liefdevol afscheid van hem kunnen nemen en kunnen loslaten om zijn vleugels te spreiden en te gaan.

Wat een lang ziekbed heeft je vader gehad lora.Dat moet heel erg geweest zijn,om zo hulpeloos te moeten toekijken.Dan is de dood een verlichting.