wanneer zijn hallucinaties niets meer dan waarnemingen die niet kloppen, en wanneer spreekt men over paranormale waarnemingen?

Ten eerste zou ik, in plaats van me af te vragen wat ik zie, al kan dat natuurlijk heel interessant zijn, eerst heel hard proberen die slaapstoornis aan te pakken.
Ik weet niet wat de oorzaken zijn, maar probeer echt dit op te lossen!!!
Succes!
(Ik weet niets hiervan af, vandaar geen antwoord, maar ik weet wel wat van de gevolgen van slaapgebrek, en die zijn niet zo best... Sorry. Ik weet dat je niet zo'n reactie wilde, maar ik doe het toch maar ;-))

Wil je weten hoe je kan toetsen of iets een hallucinatie is of niet?
Of wil je weten hoe je kan toetsen of het om een paranormale waarneming gaat dan wel niet een hallucinatie?

@iltshi
geen sorry hoor :)
gewoon even wat uitleg want er zijn vast meer mensen die zich e.e.a. afvragen. er zijn nogal wat slaapstoornissen, met elk hun eigen oorzaken.
ik heb een slaapritme stoornis waarbij de biologische klok gewoon niet loopt zeg maar (is dus ook niet te resetten)
dat wil zeggen dat het chronisch is. aan oplossen heb ik uiteraard ook zelf gedacht en van alles geprobeerd (het is vermoeiend hoor!!) :) maar helaas... zonder resultaat.
oplossingen zijn er ook nog niet voor simpelweg, behalve melatonine maar in mijn geval werkt ook dit niet. overigens is het niet zo dat ik ze hele dagen zie vliegen hoor, maar zo nu en dan als ik 2 nachtjes oversla komt mijn brein met grappen (en deze zijn boeiend!! zou het zelf niet kunnen bedenken!)
;-)) @jorryt
beiden. mij kan het namelijk voorstellen dat als je iets ziet je wil weten waarom je het niet als je de enige bent op bepaalde momenten. en als je iets zeker wil weten lijkt het mij dat je al het andere uit moet sluiten omdat je er anders niet zeker van kan zijn. snap je wat ik bedoel?

Ingewikkelde vraag!
Vanuit de psychologie is iets pas *echt* een hallucinatie wanneer de persoon zelf niet meer het verschil tussen echt en onecht inziet. (Dit kan zowel visueel als auditief etc zijn.)
Wiki zegt:
"Hallucinaties moeten tenslotte ook niet verward worden met mentale voorstellingen (innerlijke beelden die wij zelf kunnen oproepen) en pseudohallucinaties. Hierbij is men zich doorgaans bewust dat de waarnemingen ‘in het eigen hoofd zitten’, en niet van buiten komen. Men spreekt ook wel van niet-psychotische hallucinaties. Pseudohallucinaties kunnen bijvoorbeeld voorkomen bij normale mensen na gebruik van drugs of bij ernstig slaapgebrek. Bij echte hallucinaties denkt de patiënt die stemmen hoort dat er tegen hem wordt gesproken, terwijl men bij een pseudohallucinatie weet dat de stemmen alleen in het hoofd zitten." Om antwoord te geven op een ander deel van je vraag: "hoe weten ze zeker dat het een paranormale waarneming betreft", zul je eerst moeten bepalen of je wilt aannemen dat paranormale waarnemingen uberhaupt bestaan.
Het is van sommige paranormale waarnemingen aangetoond dat er een verhoogde activiteit in de hersenen plaatsvindt, op de zelfde wijze als bij gewone communicatie. Hetzelfde gebeurt bij 'gewone' hallucinaties, en in die zin is er dus geen neurologisch verschil tussen gewone hallucinaties en paranormale waarnemingen. Interessant onderwerp, waar nog steeds veel neurologisch onderzoek naar gedaan wordt, met name bij mensen die hersenschade hebben opgelopen in bepaalde gebieden. Zo zijn er mensen die na hersenschade de hele dag een bepaald liedje horen, of de hele dag het gevoel hebben door Jezus aangesproken te worden. Als je hierover wat wilt lezen, raad ik je "The man who mistook his wife for a hat" aan. Ik kan zo gauw niet op de naam van de schrijver komen.

Hopelijk lig je lekker te slapen nu, maar ik ben zo nieuwsgierig naar je reactie op de reacties op je ingewikkelde vraag;)

dat had ik ook gehoopt, maar heb even een paar uurtjes kunnen pakken.
hmm.. ik denk ook dat ik er even een nachtje over ga slapen over de reacties :) maar kom er zeker op terug (niet morgen, maar wat eerder) sweet dreams......pfff, stelletje nachtbrakers! ;-))

GV Euc!

#gááp#
goede smorgus! ;-) (haha, heus niet) @covered
dank je wel voor je reactie in info
wat ik vond op wiki:
Een hallucinatie is een zintuiglijke beleving die niet overeenkomt met wat er in werkelijkheid gebeurt. Anders gezegd: een hallucinatie is een waarneming waarbij de prikkel uit de buitenwereld ontbreekt. Ze zijn slechts #schijnbaar# afkomstig van een zintuig.

iedereen zal blindelings vertrouwen op zijn waarnemingen:
ECHT zien, ECHT voelen, ECHT waarnemen, en vervolgens een interpretatie hiervan: wat ik 'waarneem' klopt ten alle tijden, het is waarheid, het zijn feiten, het is puur, intense, bijzonder, heftig (etc)
heel logisch, een heel menselijk. ik verdiep me meer in de tot stand koming van waarnemingen, en hierna pas de interpretatie. dus mijn 'zekerheden' en de 'feiten' onderwerpen aan allerlei opties en mogelijkheden. ik weet dat ook mijn brein truckjes uit kunnen halen, weet dat ik gevoelig ben (HSP) maar probeer het niet te koppelen aan persoonlijke waarheid die enkel op de waarneming (ook gevoel) zelf gebaseerd is. mij gaat het dus niet om het wel of niet bestaan 'van' maar vraag me af hoe bij iemand de zekerheid tot stand komt om (welke conclusie dan ook!) te maken hieruit. juist omdat het een grijs gebied is.
ruik ik mosterd, en is er geen mosterd in de buurt te vinden, dan ben ik niet helderruikend omdat ik het niet voor niets ruik bv er zijn nog heel veel andere mogelijkheden. de hersenactiviteit die gemeten kan worden kan er dus op duiden dat gebieden overactief zijn, en ook in verbinding staat met andere gebieden. sensorisch kunnen waarnemingen is dus een feit (puur met de grijze massa/witte stof) maar wat zegt dit over het perspectief en de cognitieve vaardigheden en is dit (in hoeverre) bepalend 'voor'?
ik zie het als radertjes en wieltjes van een klok. loopt er 1 wat sneller heeft dit impact op het hele systeem klok (waarnemen dus) de tijd die de klok aangeeft (feit) hoeft dus niet waar te zijn (conclusie) ook al geven de wijzers een bepaalde tijd aan. (interpretatie)

het is bewezen dat verhoogde emoties een oorzaak kunnen zijn voor hallucinaties en het waarnemen beinvloeden. mij valt op dat gevoelige en empathische mensen vaker paranormale ervaringen hebben dan de minder gevoelige en empatisch mensen wat het voor mij interessant maakt.
welke waarneming dan ook (echt of niet echt) kan veel intenser worden beleefd, (mooier, puurder, intensiever, duidelijker, waardevoller, men kan overdonderd raken etc)
en tevens weer waarnemingen beinvloeden. de gebiedjes (bindingunits) staan met elkaar in verbinding. het krijgt wat door (wat en hoe maakt niet uit, het eindigd altijd in een waarneming tenslotte) is het dan erg ongewoon om jezelf af te vragen of er geen sprake is van een bindingsprobleem (wieltje in de klok wat van slag is) bv als er sprake is van van een bepaalde emotie/waarneming of heb ik alleen die tick ;-)
wat zijn nu de interne factoren (prikkel vanuit de hersenen zelf) en wat zijn de externe factoren (prikkel vanuit de zintuigen) stel: mijn muur wordt spontaan oranje.
hey.... ik heb een bijzondere muur! hoezo KAN niet? ik ZIE het toch, en ik BEN niet gek (volgens artsen ;-) je hoeft me dan niet te geloven, je hoeft me niet te snappen...want ik WEET gewoon wat ik WEL zie, en ik lieg niet. ik mankeer niets, ben niet kippig, mijn IQ is normaal etc. ik kijk dus NIET meer naar een mogelijke oorzaak, reden, biologische verklaring maar ik vertrouw erop dat wat ik waarneem ALTIJD klopt, ik zit er gewoon nooit naast.
zelfanalyse zou totaal niet in me op komen in de bovenstaande situatie maar m.i. is dit juist erg belangrijk als je iets echt zeker wil weten wat betreft waarnemen.
jezelf onder de loep durven nemen, je waarnemingen, niets vanzelfsprekend vinden, écht neutraal, en alle mogelijkheden stuk voor stuk aflopen., alle voors en tegens af kan wegen. (zie ik wat ik geloof, of geloof ik wat zie?) dus als er geen verschil is in de hersenen wat betreft hallucinaties en paranormale waarneming waar zit dit verschil hem dat wél in, of beter miss: is er wel een verschil?
(voor de goede orde: ik beweer helemaal niets, ik vraag me enkel af!!)
vond het volgende hierover hallucinaties ZIJN paranormale waarnemingen (ach, dat ik het even weet van mezelf toch, pseudo hallucinaties blijken dus van de baan te zijn??) ;)
http://groups.omni-chat.com/*HSPs%20-%20Hoog%20Sensitieve%20Personen*/Hallucinaties%20of%20Paranormaal%20%3F.ocgp (volgens mij wordt het er niet echt duidelijk op op deze manier....)

Bere interessante vraag Eucalypje ! Voor mijzelf is er ook nog een andere interessante overeenkomst met de door jou geschetste vraag. Ik droom namelijk "echter dan echt ", compleet met een spiegel werkelijkheid waar alle dingen net wat anders zijn dan in het " echte " leven , maar bijna niet van de werkelijkheid te onderscheiden. Als ik een dergelijke droom beleef kan ik ook "lucide " worden dan besef ik dat ik droom , maar ik kan dan toch niet wakker worden uit de droom . Is dat dan dan een hallucinatie die ik 's nachts beleef , of is het een andere werkelijkheid die ik betreed ? Sterker nog , wetenschappers denken dat er mogelijk meerdere universums zijn waar wij onze werkelijkheid kunnen beleven. Dus waarom zou een hallucinatie niet een beleving kunnen zijn in een ander parallel universum.