De Boeddha sprak over wedergeboorte, maar sprak er ook over dat de 'zelf' een ilussie is. Wat van 'jou ' wordt dan precies herboren volgens hem?

Volgens de boeddha bestaat er niet zoiets als een persoonlijke ziel en is er dús ook geen wedergeboorte.

Veel mensen kennen reïncarnatie als een typisch boeddhistisch concept, maar de boeddha verwierp die leer - die al voor zijn tijd bestond - juist. Dat veel mensen de twee met elkaar associëren is vanwege de meest 'zichtbare' boeddhisten: Tibetaanse monniken, de Dalai Lama. Maar in feite is die stroming een erg kleine en atypische sekte binnen het boeddhisme.

Bovendien is het boeddhisme in de praktijk vaak verweven met allerlei andere tradities. Goden, demonen, geesten, voorouderverering, reïncarnatie, allemaal dingen waar veel mensen die óók boeddhist zijn zich mee bezighouden. Maar dat maakt het nog geen deel van de boeddhistische leer.

In boeddhisme draait het allemaal om het lijden en hoe daarvan bevrijd te worden. Het lijden ontstaat volgens de Boeddha onder andere doordat wij de illussie hebben dat we wezens zijn die afgesneden en onafhankelijk van elkaar bestaan. Daardoor ontstaat er de illusie dat "dit" van mij is en "dat" van jou. Je ziet hopelijk al dat dit een basis is voor het lijden.
Je haalt in je vraag 2 dingen door elkaar volgens mij. Wanneer de Boeddha het heeft over de wedergeboorte heeft hij het niet over reincarnatie, maar over het feit dat hij zichzelf bevrijdde van de illusie en daarmee het lijden.
Vervolgens stel je allerlei vragen over reincarnatie, waarvan er in het boeddhisme wel degelijk wordt uit gegaan. Met de symboliek van de kaars bedoelde hij dat wanneer je ene leven over is, en dus de vlam dooft, er weer een nieuwe vlam ontstaat, een nieuw leven. Dat leven staat ogenschijnlijk, voor jezelf, los van de voorgaande levens, maar toch ook weer niet, aangezien karma invulling geeft aan je leven.

De ziel krijg je mee wanneer je op aarde komt.
Dit is je oorspronkelijke zelf. Het 'ik' , ego, heb je alleen maar hier op aarde nodig. En niet in een volgend leven. Dus dat lost gewoon op als het ware.
Daarom is de boedha leer (dharma) ook gericht op loslaten van het ik, ego. Het overstijgen daarvan. Als je op dat zielsnivo het aardse bestaan kan leven, het hier kan volbrengen is de reincarnatie rond zeg maar..
De ziel heeft dus een drang om zich op aarde, in een mens te manifesteren zou je kunnen zeggen.

Volgens Boeddha moest reïncarnatie niet gezien worden als de wedergeboorte van een persoon of persoonlijkheid, maar als een voortzetting van bewustzijn.

Bewustzijn moet ontwikkeld worden, ontwikkeling in dit leven blijft bestaan in de wedergeboorte van het bewustzijn.

Toegevoegd na 1 minuut:
Daar sloeg ook het verhaal van de kaars op: wanneer een kaars wordt aangestoken dmv de vlam van een andere kaars, is deze nieuwe vlam noch de oude, noch een nieuwe vlam.

Net als het gereïncarneerde bewustzijn. Het is noch een oud bewustzijn, noch een nieuw bewustzijn.

Volgens het boeddhisme zijn we allen onderdeel van het geheel. Zoals golven een stukje van de zee zijn. Een golf verdwijnt en weer een andere verschijnt maar de zee blijft de zee.
Wij hebben inderdaad de illusie dat we een zelf hebben omdat onze hersens een verschil maken tussen allerlei dingen om ons heen(die dus eigenlijk een zijn) omdat dat handig blijkt in het begrijpen en omgaan met de wereld om ons heen. Dat is een boom, en dat is een stoel, dat werkt erg goed in de praktijk. Maar omdat we dingen onderscheiden maken we ook een verschil tussen onszelf en de rest en noem dat onszelf maar dat is meer een gevolg van onze manier van denken dan dat dat echt iets is. Een illusie dus.
Dat zelf kan dus ook niet reincarneren. Wat wel waar is dat er niet verdwijnt, als ik overlijdt dan verdwijnt datgene waaruit ik stoffelijk besta niet maar blijft behouden als onderdeel van het geheel. En komt dus weer terug in iets anders. Dat is een 'soort van' terugkomen.
Met de wedergeboorte of het Nirvana waarover wordt gesproken wordt inderdaad het bereiken van de verlichting bedoeld en niet een fysieke wedergeboorte.
Veel (meestal Tibetaanse) boeddhisten geloven inderdaad wel in een echte reincarnatie maar ik denk dat dat meer een pr-verhaaltje is dat in de loop der der tijden is bedacht door de priesterkasten om het boeddhisme aantrekkelijker te maken voor de bevolking.
De Dalai Lama zelf gelooft niet in een zelfstandige ziel en dus niet in reincarnatie (dat heb ik 'm zelf horen zeggen toen 'ie een in 2009 hier was) maar hij speelt het spelletje een beetje mee voor de simpelere gelovigen heb ik het idee.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ik bedoel dus één (1) op een paar plekken waar een staat.

Wat versta je onder wedergeboorte? het opnieuw gaan ervaren van het bewonen van een stoffelijk lichaam hier op de aarde?
Een ervaring die je in de hemelse sfeer van jouw bewustzijn bent overeengekomen om aan te gaan om je bewustzijn kans te geven zich verder te ontwikkelen in bepaalde gebieden. Het ontwikkelen van het stukje zelf los van de omgeving en wat het leven je aanbiedt? en zo de boeddha vinden in jezelf( als een staat van bewustzijn?) Ik geloof in eenheid in verscheidenheid en sferen, lagen van bewustzijn.

Geboorte, leven, sterven, .... iets waar we nog niet goed zicht op hebben..., geboorte, enz

Reïncarnatie. Tja, waarvan? Wat gaat er nu steeds door? Het is de ziel, een energie, dat doorgaat van het ene leven naar het andere. Deze energie is iets dat continu bestaat. Ons ikje is dat deel van ons dat biologisch en chemisch functioneert in ons lichaam en onze geest, dat deel van ons dat ons lichaam wil beschermen in zijn bestaan hier op aarde. Wij zijn ons niet altijd bewust van onze ziel, omdat wij meteen weer gaan vergeten waar wij vandaan komen zodra wij onze intrek hebben genomen in een aards mensenlichaam. Dit is om onze levensles goed te kunnen leren. Ons 'zelf' of ons 'ego' is een illusie, omdat het slechts functioneert om ons lichaam en onze geest te beschermen, zodat het zolang mogelijk meegaat in dit leven. Wanneer we weer in contact willen komen met onze ziel, moeten we leren luisteren naar onze intuïtie, naar ons hart en ons gevoel. Dan blijkt dat dat 'zelf' of 'ego' slechts een door de ziel gecreëerd iets is dat dienst doet om ons te besturen in de stoffelijke wereld.

Wij komen hier op aarde om een les te leren. In ieder leven kunnen wij een les leren en deze weer meenemen in onze verdere zielsontwikkeling. Deze lessen leren wij hier op aarde om niet afgeleid te worden door niet ter zake doende andere dingen. Aards, aarden, is dus erg belangrijk in ons leven.

Uiteindelijk komen we tot een besef, mogen we beseffen dat deze ziel ons ego overstijgt, energie is, en dan beseffen we ook dat deze ziel slechts een deeltje is van een geheel. Het goddelijke, de boeddhanatuur, het christusbewustzijn, dat deel uitmaakt van ieder van ons, dat één is. En wanneer we dat inzicht werkelijk mogen beleven, zijn we 'verlicht'.

Zo zie ik het antwoord op je vraag.