Waarom hangen er altijd beelden van rare wezens aan kerken.

In de meeste gevallen gaat het om technische constructie voor de afvoer van regenwater, maar dat is niet altijd het geval want naast de functionele kant diende het ook ter afschrikking van het kwaad.
Over de oorsprong bestaat een legende die vertelt dat de hofmeier Romanus (de latere bisschop van Rouen) van de merovingische koning Clotharius II de omstreken van Rouen bevrijdde van een monster dat bekend stond als de draak van Gargouille. Het land rondom de Seine was deels nog ongecultiveerd en bestond uit drassige grond en moerassen. Hier huisde een monster dat vreselijk huis hield onder de bevolking. Het monster had een lange nek, de vleugels zoals een vleermuis en het spuwde vuur. Een draak dus. Samen met een ter-dood-veroordeelde trok Romanus op naar het monster en met behulp van een kruis wist hij het ondier te onderwerpen en mee te voeren naar de stad (Rouen). Daar werd het dier onthoofd en verbrand. Het hoofd met de lange nek werd ter afschrikking van alle kwaad opgehangen aan de muur van de nieuw gebouwde kerk.
Deze legende is overigens een gekerstende versie van een oudere Germaanse sage, zoals veel kristelijke overleveringen stoelen op veel oudere sagen en legenden van heidense oorsprong.