Het celibaat heeft altijd al bestaan. Vanuit christelijk oogpunt: jezelf volledig beschikbaar stellen voor Jezus Christus en zijn Kerk omwille van het Rijk der hemelen. Jezus Christus is nooit getrouwd geweest en leefde celibatair. Ook het Nieuwe Testament bevestigt de waarde ervan (zie Matteus 19:12, 1 Korintiërs 7:8, 1 Korintiërs 7:27-034, 38)
De katholieke Kerk bestaat uit de Latijnse Kerk (beter bekend als de Rooms-Katholieke Kerk) en de Oosters-Katholieke Kerken.
In de Rooms-Katholieke Kerk is het verplicht voor diakens die priester willen worden. Zij beloven bij hun wijding het celibaat op zich te nemen. In de Oosters Katholieke Kerken is het celibaat facultatief maar de bisschoppen worden alleen uit de celibataire priesters gekozen.
Volgens Wikipedia:
"De vereiste van het celibaat werd voor het eerst als wetgeving vermeld in de Synode van Elvira in 306 (canon 33). Verschillende concilies in het Westen hebben deze wetgeving overgenomen. Onder paus Leo I (440-461) en paus Gregorius de Grote (590-604) werd de celibaatsplicht als wet opgelegd, nu ook voor subdiakens. Andere bronnen vermelden Paus Marcellus I (? - 309) als de eerste wetgever van het celibaat voor de wereldwijde Kerk. "
Hoe dan ook: het is al eeuwenoud.
Het celibaat is overigens geen dogma. Een paus zou kunnen besluiten om het verplichte celibaat af te schaffen. Voor de mannen die nu al de priesterwijding ontvangen hebben, zou dit geen gevolgen hebben want zij hebben bij hun wijding tot diaken beloofd het celibaat op zich te nemen.
Je wordt echter altijd gewijd in de 'staat' waarin je je bevindt op dat moment. Iemand die ongehuwd is als hij wordt gewijd, 'mag' dus niet meer trouwen. Van iemand die getrouwd is op het moment dat hij wordt gewijd, wordt verondersteld dat hij dat blijft. Zou zijn vrouw overlijden, dan mag hij in principe niet meer trouwen.