Waarom praat/bid Jezus steeds tegen zichzelf?

Dus bid hij nogsteeds tot zichzelf

Kan je dit ook in lekentaal opschrijven? Het maakt het voor mij er niet duidelijker op.

Een geloofsmysterie laat zich moeilijk uitleggen en kan feitelijk alleen in geloof worden aanvaard. Maar ik doe als niet-theoloog een poging: God is er van eeuwigheid. Van eeuwigheid is Hij Drie-enig: God de Vader, God de Zoon en God de heilige Geest. De drie goddelijke Personen zijn wel van elkaar te onderscheiden maar niet wezenlijk van elkaar te scheiden, daarom spreken we ook van de heilige Drie-eenheid. Nu ongeveer 2000 jaar geleden is God mens geworden, in het vlees gekomen. Dat is wat we vieren met Kerstmis. Om mens te kunnen worden, heeft Hij het 'ja-woord' gevraagd van een vrouw, Maria. Met de woorden van de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel: "Hij heeft het vlees aangenomen door de heilige Geest uit de Maagd Maria
en is mens geworden." Als mens heeft Hij ook alle ellende meegemaakt die een mens mee kan maken. Dit heeft Hij niet opgezocht maar toen het lijden kwam, heeft Hij het wel aanvaard, uit gehoorzaamheid aan God, zijn Vader. Zo bidt Hij bijv. (Matteus 26, 39): "Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt." En, terwijl Hij hangt aan het kruis (Marcus 15, 34): "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten." Katholiek wordt wel gesproken van de goddelijke natuur en de menselijke natuur van Jezus. De menselijke natuur van Christus kon pijn voelen en zelfs sterven en dat heeft Hij gedaan op Goede Vrijdag. Op de derde dag is Hij echter verrezen, wat betekent dat Jezus door zijn eigen goddelijke kracht terugkeerde van de doden. Laten we verder gaan: de hemelvaart van Jezus. Die herinnert de gelovigen eraan dat de menselijke en goddelijke natuur van Christus, die bij de menswording waren verenigd, nooit meer van elkaar gescheiden kunnen worden. Zijn menselijk lichaam zal voor altijd blijven bestaan. Jezus ging met ziel én lichaam naar de hemel en de gelovigen hopen ooit Hem daarnaartoe te volgen. Die navolging van Christus bestaat dan uit het geven van jezelf tot heil van de ander en daarmee gelijktijdig tot eer van God. Jezus bidt dus niet tot zichzelf: de God de Zoon bidt als mens tot God de Vader, zoals gelovigen doen als ze het Onze Vader bidden.