Moet of moest men vroeger betalen voor het biechten zodat men vergeven kon worden? M.a.w. Zijn er biechten gehoord en vergeven tegen betaling?

Biechten was gratis en in zekere zin ook verplicht (het is een van de 7 sacramenten). Met de aflaathandel was wel geld gemoeid. Dat ging zo ver dat sprake was van misbruik en dat was weer een aanleiding voor Luther om zijn protest tegen de kerk te voeren.

Nee, biechten was "gratis" omdat dat bij de sacramenten hoorde en dus verplicht was.

Maar ieder katholiek gezin betaalde wel de kerkbijdrage!
En dan was er natuurlijk de collecte in al die missen die je bijwoonde.
Voor hen die meedoen voor het bedrag van de minimum kerkbijdrage, zijn de huwelijksmissen, de uitvaartdiensten en gouden jubileummissen vrij.
Het bisdom vraagt aan hen die niet meedoen aan de kerkbijdrage € 384,-- in rekening te brengen voor een huwelijk en uitvaart.

Hier is een voorbeeld van een parochie.
http://www.parochiewalburga.nl/Financien/Kerkbijdrage.aspx

Er kwam zo'n parochieblaadje en daar stond dat allemaal in.

Meer dan 500 jaar geleden dus voor de hervorming/reformatie waren er in de Kerk aflaten mogelijk. Dat betekent dat men voor gestorvenen maar ook voor zichzelf voor de tijd na de dood de duur van het verblijf in het vagevuur (waar men boete moest doen voor zijn zonden) kon beïnvloeden dus korter maken. Deze "koehandel" is na de reformatie/hervormingen terecht verdwenen.
Wanneer men op bepaalde feestdagen ( bijvoorbeeld op 2 november = Allerzielen) langdurig bad dan kon men ook nog in de vorige eeuw aflaten verdienen, maar dat had op grond van godsdienstige activiteiten dus niet met betaling in geld.