Wat zou voor iemand een reden kunnen zijn om te kiezen voor een andere religie?

Huwelijk is vaak een drijfveer. Er binnen, maar ook ervoor, om het huwelijk mogelijk te maken.

Mijn oma is christen geworden terwijl ze moslima was. Dit was omdat ze mijn opa leerde kennen. Mijn schoonmoeder was een katholiek maar was altijd tegen dat geloof (ging niet met plezier naar de kerk en dergelijke), toen ze trouwde met een moslim werd ze moslim en ze gelooft daar nog steeds volledig in, ze is inmiddels 80. Ik had een vriend die protestant was maar Hare Krishna werd doordat hij er boeken over ging lezen. Religies zijn juist heel verschillend, op fundamentele punten. Ik vind de erfzonde bijvoorbeeld een vervelend onderdeel van het christelijk geloof, dat heeft de islam bijvoorbeeld niet. Maar ik ben ook geen moslim want ik heb ook moeite met onderdelen van de islam. Ik heb zowiezo moeite om me te richten tot een hogere macht. Maar als ik een geloofssysteem zou vinden waarin ik me helemaal gelukkig zou voelen en voor mij alle antwoorden had, dan nam ik die religie aan.

De reden zou kunnen zijn dat er aanzienlijke verschillen tussen religies bestaan. Zo staat de éne voor dat je iedereen lief hebt en draagt de andere je op om alle ongelovigen te vermoorden.

Je zou eens kunnen kijken welke wreedheden er in het verleden en in het heden zijn begaan door een kerk die bij een bepaalde religie hoort (heksenverbrandingen, inquisitie, verbod op condoomgebruik, verbod op abortus, verbod op kiesrecht voor vrouwen etc) Zou voor mij in ieder geval reden genoeg zijn om daar geen deel van uit te willen maken en om nog eens verder te zoeken... Als de Hogere Macht in principe toch een en dezelfde is (wat ik zeker geloof), is het toch prima om dan de spirituele beleving daarbij te zoeken in de meest humane en meest liefdevolle hoek?

Veel mensen (met name in het westen) kiezen wat ze leuk, lekker of goed vinden naar eigen maatstaven. Het is een soort winkelen of consumentengedrag. Staat iets je niet vaan, dan neem je een ander. Bevalt iets je wel maar ben je niet blij met alles, dan pik je datgene dat je leuk vindt van de een en van de ander, en maak je je eigen geloofje. Zo zie je ook dat vin het westen velen een eigen brouwseltje hebben gemaakt van geloofjes, geloven en 'diepe' gedachten. De belangrijkste reden is dus denk ik persoonlijke voorkeur. En in de vrije westerse wereld, waar traditionele godsdiensten amper nog macht hebben, is daarvoor volop ruimte.

Veel religies hebben een hoop regeltjes over wat je MOET geloven en hoe je je MOET gedragen. Als de regeltjes van een andere religie makkelijker zijn, zou dat een motivatie kunnen zijn om over kunnen stappen. Verder is het heel erg 'groeps'bepaald. Je wilt ergens bij horen of juist niet. Ook dat kan voldoende motivatie zijn om van geloof te switchen.

Hoi Voor mij; als de leiders van mijn kerk anders handelen als hoe het volgens mij zou moeten zijn. M.vr.gr; ... dirk ...

Ik zelf denk soms ook zo. Het kan het feit zijn dat hij mishandeld word of er gewoon niet in gelooft. Maar je moet wel weten wat het inhoud bekeren is dit: Bekering is het overgaan of doen overgaan tot een (ander) godsdienstig geloof. Dit overgaan kan vanuit een vorig geloof, of vanuit het überhaupt niet bezitten van een geloof. In sommige culturen (bijvoorbeeld het jodendom) betekent bekering zowel lid worden van de etnische groep als de religie aannemen. Over het algemeen wordt de bekering tot een geloof binnen dit geloof als iets positiefs gezien. Ik zelf vindt dat bekeren je eigen democratische mening is. Het kan zijn dat je er niet in gelooft, of dat je er een vreemd gevoel bij krijgt en beseft dat het niks voor jou is. Of dat je mishandeld word en dan gaat beseffen dat door de mishandeling dat dit de ware religie niet is doordat de mensen jou hebben mishandeld en anderen laten dat toe! Dit was mijn mening! Dank u voor u aandacht!

De overtuiging.