waarom is de relatie moeilijk om te onderhouden?

Een relatie aangaan is soms net als het beginnen met een nieuwe baan. Als je er niet aan begint, weet je zeker dat het niet gaat lukken.

Ervaringen uit het verleden houden niet in dat nieuwe ervaringen niet veel beter uit kunnen pakken.

En betreft je angst: samen sta je sterk.
En als je de juiste persoon gevonden hebt, komt dat vertrouwen vanzelf weer terug.

Het onderhouden van een relatie . Voor de één is het vanzelf sprekend , voor de ander heel lastig.

Er zijn verschillende dingen te noemen. Verliefdheid ontstaat , wordt wederzijds, je leert elkaar beter kennen. In het begin is je focus enorm op elkaar gericht . Maar je bent twee verschillende personen, je zou wel samen willen vloeien tot één maar vroeg of laat zie je in dat je toch twee bent.

Dan wordt het aan je relatie werken. Het ligt aan je eigen aard en karakter hoever je wilt gaan .

Voor mij voelt het vanaf dat moment van het aan je relatie moeten WERKEN aan als " jezelf verkopen " wat ik per definitie nooit wil doen ...

Wat het beste lijkt te werken is als de ander jou vrijheid geeft , en jij die ander vrijheid geeft. Je mag zelf bepalen welke vrijheden je ( terug ) geeft , en de ander aan jou ( terug ) geeft. Dat is de basis van een stukje onderhandelen.

Dan vindt ieder zijn eigenwaarde helemaal terug , en ook kan hij / zij werken aan zijn/ haar eigen levensvervulling. Want uiteindelijk zal bijna iedereen naar dat stuk eigen inbreng in je eigen leven terug verlangen.

Toegevoegd na 2 minuten:
In mijn eigen leven dus kom ik liever met iemand van het andere geslacht tot diepe vriendschap. Dan blijft de vrijheid.

Waarom is een relatie moeilijk om te onderhouden. tja?
Omdat je met ze tweeen aan het spelen zijn. Soms zitten er menings verschillen erin en dat maak een relatie moeilijk. Ik bijvoorbeel al 5 jaar getrouwd. ook vaak ruzie's gehad. en op het gevemoment barst het uit. Nu zitten bijna al 3 maanden uit elkaar. Heb nu ook liefdes verdriet. terwijl ik gelijk hebt, heb tog nog wat schuldgevoelens. maarjah.
eentje moet het meestal nederig houden. Dan komt het meestal wel goed...

Zo te lezen ben je er nog niet aan toe een relatie te beginnen.
Eerst moet alles genezen, als je zo weer een relatie start kun je deze ook niet onderhouden.
Dat geeft ook niet, je bent teleursgesteld en moet alles nog helen. Probeer zoveel mogelijk te genieten, zorg goed voor jezelf. Doe alles wat je wil doen. En ondertusssen "land" je in je eigen veilgheid. En zal je op een dag zeggen dat je gelukkig bent met jezelf. Leer vertrouwen in jezelf. Knok voor je zelfstandigheid. Dan kan je pas weer gelukkig zijn met een ander. Succes en geniet volop van dit heerlijke leven. Zie het als een soort goedmaker voor al je teleurstellingen. Verwen je zelf.
Maak er wat moois van. Dit zal met ups downs gaan. Maar denk eraan leed is groei. Oefening baart kunst. En eens ben je weer toe om dit mooie wat je zelf hebt opgebouwd te delen.

Het ligt eraan welke verwachtingen jij hebt binnen een relatie en de ander.. en of jullie elkaar hierin kunnen aanvoelen, aanvullen.. maar ook of en hoe jullie onderling communiceren.

Ik begrijp heel goed dat je soms wel en soms geen relatie wilt. Dat heb ik zelf ook wel.. enerzijds al die verplichtingen.. want laten we eerlijk zijn, zo lang duurt het niet voordat ik me begin te vervelen of irriteren aan de ander.. het mij veel tijd kost om er in te investeren..

Anderzijds is de liefde aandacht geven en nemen, ontzettend leuk.. misschien moet je er niet te zwaar aan tillen.. leuke dingen samen gaan doen.. en kijken hoe jullie het samen hebben.. om er nu meteen de stempel relatie op te drukken, zorgt voor een benauwend gevoel.. (bij sommigen) En niet te druk maken of het wel de 'ware' is...
Zo kun je niet eens ervaren of je hem wel of niet leuk vindt.. dan zie je vaak de dingen die je bevestigen dat het niet zo is.. of dat diegene niet bij je past..

Een relatie is de samenwerking tussen twee personen. Dit kan zijn vriendschappelijk, zakelijk of bijvoorbeeld in de liefde. De duur van een relatie hangt van veel verschillende dingen af. Om maar wat te noemen; interesses, belangen of emoties. Plus daarbij is een relatie altijd in beweging, het ene moment heftiger dan het andere moment.
Dan heb je nog dat je zelf anders naar de relatie kijkt als de ander, je hebt nooit exact dezelfde verwachtingen, als je maar lang genoeg zoekt zal je altijd een verschil vinden.
Dan heb je nog de bereidheid om de relatie te onderhouden. Tot hoever ben jij zelf bereid de relatie te onderhouden en in hoever is de ander daarin bereid. Ga je door het vuur of houd je het na de eerste discussie al voor gezien.
Door deze dingen staat iedere relatie ook weer los van de andere...

Waarom is een relatie moeilijk te onderhouden; misschien wel omdat een relatie een van de meest complexe dingen van het leven is.

Soms gaat het je gemakkelijk af als je de juiste persoon hebt gevonden. Anders zul je de andere persoon eerst goed moeten leren kennen voordat je een relatie aangaat. Het is een open deur intrappen maar een relatie ga je daarom ook niet zomaar aan.

Succes! =)

We slaan maar wat in het rond met de kennis die we hebben. Wat wij hier ook zeggen: waarschijnlijk zijn we geen professionals. Wanneer je zoiets vervelends niet zelf kunt oplossen is het handig om er eentje te hebben.
Je kunt naar je huisarts gaan en hem/haar vertellen over je probleem. Dan verwijst die je door.

Hoi
Jij hebt moeite met het bewaren en bewaken van je grenzen. Je geeft zo graag dat je zonder het te weten ver voorbij je grenzen gaat in het geven. Om er vervolgens achter te komen dat je dat helemaal niet wilt.
Juist iemand als jij heeft een aantal kernwoorden die je voor altijd bij je mag dragen: verbintenissen, intimiteit en geven en nemen in balans.
Vraag je af waarom je zo ver gaat in jouw aandeel die jij in jouw relatie stopt. realiseer je dat niet de ander daarom zo nodig vroeg, maar dat jij onbewust teveel geeft. Het is geen strijd met de ander, het is een innerlijke strijd. Daarom blijft het een steeds terugkerend probleem. Het ligt dus niet aan die vervelende mannen, maar aan een onbewuste innerlijke overtuiging die jou eronder houdt. Dus open je ogen, kijk om je heen. Wanneer er iemand in jouw leven verschijnt, adem in en uit, stop met overmatig geven, je hebt er nog nooit iets voor teruggekregen. Je bent zo ook al lief genoeg, je hoeft er helemaal je best niet (meer) voor te doen. En is de ander niet intiem, verbonden en gevend genoeg voor jou (want dat zijn jouw innerlijke drijfveren), doorvoel het , reageer niet, maak de ander niet mooier, liever, leuker dan hij is en kies voor jezelf. iedereen maakt wel eens een 'verkeerde' keuze.
Ik wens je veel sterkte met je zelfvertrouwen!