Ouderschap & Opvoeding

De afgelopen weken krijg ik op het KDV te horen dat mijn dochter van 3,5 "brutaal" is geweest.
Het hangt van de leidster af hoe de omschrijving is maar ik zal het proberen uit te leggen:

Karakter: sterke wil, koppig, zelfstandig, zeer sociaal naar andere kinderen en volwassenen. Is erg op de regels, jas hoort hier, schoenen horen daar.
Eten moet aan tafel. etc.
Ze spreekt ook haar ouders op regels aan: Papa, waarom staat die stoel daar? Die hoort aan tafel.

Verder is ze (ook volgens de leidsters) heel lief en heel gezellig.

Nu waar het om draait:

We zijn gewend dat we allemaal een rol spelen binnen het gezin.
Als je het niet eens bent met iets, een idee hebt of iets wilt veranderen kan hier open over worden gesproken.
Het is niet zo dat ze beslissingen mag nemen, maar inbreng heeft ze wel.

Hierdoor is ze gewend aan discussie en dat gaat heel goed, wij luisteren naar haar en geven haar het gevoel dat ze mee beslist.

Nu het KDV: Aan de verhalen te horen gaat ze op het KDV ook in discussie.
Ze heeft brood zien liggen en zegt: We gaan straks brood eten. Nee zegt de juf, we eten soep. En dan volgt er een oeverloze discussie mede door haar koppigheid en eindigt dan boos in "Jij bent STOM!" o.i.d

Ik heb het gevoel dat ze zich niet serieus genomen voelt en hierdoor zich gaat misdragen?

Thuis hebben we deze problemen niet en de verdere opvoeding is behoorlijk "strikt", regels zijn regels.

Wat kan ik hier aan doen? En doe ik er wel goed aan om haar mee te laten praten?

None

Situatie:
-Ik ben in 2007 gescheiden van mijn vrouw
-We hebben 2 kinderen van 10 en 11 jaar waar over we co-ouderschap hebben.
-Ik heb sinds 2008 een geregistreerd partnerschap met een nieuwe partner.
- Mijn ex-vrouw is weer alleen en ligt nu met terminale kanker in het ziekenhuis, en het lijkt erop dat dit niet lang meer gaat duren.

Vragen:
- Waar moet ik straks allemaal op letten?
- Ben ik of of zijn mijn kinderen verantwoordelijk voor haar schulden die ze na de scheiding gemaakt heeft.
- Op welke regelingen hebben mijn kinderen en ik straks rechten.
- er zullen straks nog veel meer vragen naar boven komen als het daadwerkelijk zo ver is, maar wie o wie kan mij nu alvast wat duidelijkheid verschaffen.

2 maanden oud

gisteren was mijn buuf bezig op haar balkon, samen met haar dochtertje van 2 1/2.
te pas en te onpas begon de kleine te bleren, en niet zo zachtjes ook.
buuf reageerde door met opgewekte stem het meisje af te leiden, althans dat probeerde ze.
geef je dan niet het verkeerde signaal af dat het prima is de boel op stelten te zetten?
kan je niet beter duidelijk zeggen dat je geen zin hebt in dat geschreeuw, en dat ze maar even op de gang moet gaan staan tot ze weer rustig is?
nog even voor de duidelijkheid; het meisje had zich niet bezeerd of zo, er was geen reden voor het gekrijs.