Stel ik ben een erge control freak, wat voor gevolgen kan dat hebben voor het opvoeden van mijn kind?

Een groot gevolg zal zijn dat je minder een control freak wordt.

Je gaat jezelf aanpassen als je een kind krijgt.

Een kind moet gelegenheid krijgen om zelf dingen te ontdekken, zelf fouten te maken, kortom om zichzelf te ontplooien. Als jij een controlfreak bent, loop je de kans dat jet het kind daarvoor onvoldoende ruimte geeft.

Het kind kan ongemerkt faalangst ontwikkelen.....

Ja dat is moeilijk maar je kan het ook heel goed gebruiken. Het kind moet ontwikkelen en heel veel door ondervinding leren en dat zou jij dan allemaal ontnemen. Wat moet je gaan doen. Jij wil natuurlijk alles weten waar is het, wanneer ben je terug en met wie. Dat alles is voor jou van belang, maar voor het kind? Als je het kind leert dat liegen geen zin heeft en dat de problemen groter worden en dat het steeds moeilijker wordt om het op te lossen dat gaat jou rust geven. Dus als ze iets hebben gedaan wat niet goed is en eerlijk vertellen dan moet je dat accepteren, aangeven dat je het niet goedkeurt, maar niet straffen. Als ze eerlijk zijn geeft ze dat een goed gevoel en durven jou meer te vertellen, dus weet je meer. Als ze weg gaan zeg even waar ze op moeten letten en dat heb jij ze in elkgeval wel gewaarschuwd en jij hebt vertrouwen in ze omdat ze eerlijk zijn tegen je. Dus je controleert maar geeft wel de ruimte.

Dat je je kind geen ruimte geeft om zelf fouten te mogen maken, te leren uit eigen ervaring, vallen en opstaan etc. Dat doe jij namelijk allemaal voor je kind.
Je krijgt er ook een kind door wat angstig kan worden omdat je kind zijn/haar eigen grenzen niet mag leren kennen.
Je plamuurt je kind helemaal dicht en dat kan (grote) gevolgen hebben in de pubertijd bijvoorbeeld. Dan breekt je kind mogelijk helemaal vrij en gaat alsnog haar/zijn grenzen verkennen (vaak veel extremer omdat het zelf geen grenzen heeft geleerd).

Doe er iets mee bij jezelf en laat zien aan je kind dat je vertrouwen hebt in zijn/haar eigen keuzes en mochten die niet helemaal goed zijn dan zal je kind de volgende keer andere keuzes maken.
De grens is naar mijn idee wat, over het algemeen, als gevaarlijk of schadelijk wordt gezien. Je blijft namelijk wel verantwoordelijke als ouder.

Praat er met iemand over en kijk hoe het komt dat jij zoveel controle wilt hebben. Waar ben je bang voor, wat kan er gebeuren als je wat meer ruimte geeft aan anderen EN aan jezelf?
Onderzoek eens hoe het voelt om het anders te doen dan je tot nu toe doet...
Of schakel iemand in die je daarbij kan begeleiden (coach, psycholoog, huisarts). Waar jij het meeste vertrouwen in hebt.

Dat jij je als een controlefreak gedraagt komt voort uit onzekerheid/faalangst. Jouw kind(eren) oppikken dat op en nemen dat mee.

Waar ben je bang voor? Dat je een keer een foutje maakt? dat je huis niet helemaal spic en span is? Dat je niet goed genoeg bent?
Wie bepaalt die dingen? Sinterklaas, of de buurman?
Jij toch?
Leg de lat nooit te hoog, daar schiet niemand iets mee op. En accepteer dat je niets maar dan ook niets in de hand kunt hebben behalve jezelf en dat tussen jouw oren.