Je zou denken, omdat mannen langer zijn dan vrouwen, dat het meer voor de hand ligt dat een vrouw de armen om het middel an de man slaat, en de man de armen om de nek van de vrouw. (Wat ook veel gebeurd trouwens). Echter, zo groot is het verschil in lichaamslengte meestal niet, en wat je dus ziet is meer een rolpatroon-achtig iets, met de vrouw in de passieve en de man in de actieve rol.
De armen om de nek slaan waarbij de armen iets omhoog komen, is een kwetsbaar en afhankelijk gebaar. De armen om de taille slaan is meer een beschermend gebaar. Let ook maar eens op de manier waarop kinderen gedragen willen worden : die slaan ook de armpjes om je nek, en niet om je middel (wat in mijn geval ook erg moeilijk zou worden trouwens met die korte armpjes). , waarop je ze om hun middel en niet om hun nekkie pakt.
Overigens komen variaties als beiden de armen om elkaars nek of middel ook wel voor. Maar 1 hoog 1 laag knuffelt het makkelijkst, en hoe geemancipeerd je ook bent, op dat moment denk je er gewoon niet bij na, en reik je uit naar diegene door wie je wilt worden vastgehouden (i.e. de man houdt vast, de vrouw wordt vastgehouden). Zie het maar als een afgezwakte, symbolische vorm van optillen / dragen.
Toegevoegd na 2 minuten:
(Het is ook heek praktisch trouwens ; als je je armen om haar nek slaat, kun je niet bij haar billen en/of borsten. Vrouwen hebben daar blijkbaar minder directe behoefte de omgeving te verkennen; die strelen je haar en wangen enzo ;-)