Als een mens leed overkomt, is het een beetje jammer en soms ook moeilijk, dat je je troost zelf moet opgraven. Vraag om troost, praat zelf zo open mogelijk over je ziekte, zonder het langdradig te maken. Praat ook over hun leven, toon belangstelling. Heb het over de werkelijke dingen die ertoe doen. Geen materiele.
Je zult zien dat mensen het heerlijk gaan vinden bij jou. Ze kunnen zichzelf zijn, hun buitenkant laten vallen, want die doet er bij jou niet toe, en jou troost geven. Er ontstaat dan een nieuwe liefde voor je!
Ik heb dit al een paar keer mee mogen maken bij vriendinnen die ernstig ziek waren.
Zelf heb ik bij een rampspoed in mijn leven ook diezelfde openheid betracht, en er veel voor terug gekregen.
Overigens veel sterkte!!!