Ja, het kan soms heel lang duren, en vooral de eerste tijd kan je echt aan absoluut niets anders denken, maar het gáát over. Het scherpe gevoel wordt wat minder scherp, en op een dag merk je, dat je al een tijdje die dag niet aan hem/haar hebt gedacht. En dan zakt het verdriet langzaam weg, tot je weer 'normaal' bent, en een ervaring rijker....
Of er een leeftijd komt, dat je géén liefdesverdriet meer voelt ?
Ik denk het niet : zolang je nog helemaal hoteldebotel met vlinders in je buik en sterren in je ogen door de wereld dwarrelt, en dus hartstikke verliefd bent, kan je liefdesverdriet ervaren, al wordt het de 87e keer....
Liefdesverdriet is, heel droog gezegd, een rouwproces om het voorbij gaan van een liefde. En liefde voel en ervaar je zo lang als je leeft.