Hoe ga ik om met de aanrander van mijn vriendin?

Als jij vrolijk meespeelt heb jij een hele vieze smaak in je mond. Feitelijk wordt je mede aangerand omdat de geheimhoudingsdruk die de aanrander op je vriendin legt nu indirect ook op jou gelegd wordt

Dus je vind dat ik hem anders zou moeten behandelen dan de rest van de familie? Ik ben bang dat dat een rare indruk geeft op de rest van de visite.

Je vriendin is enorm bang zijn om het verhaal uit te laten komen en zal jou dus ook op alle mogelijke manieren proberen te weerhouden van spreken. Misschien komt dit voort uit pure angst voor vergelding vanuit de aanrander. Of uit angst om niet geloofd te worden en misschien door anderen aangevallen te worden als ze spreekt. Maar misschien juist ook uit medelijden met de aanrander, die ze misschien eigenlijk een zielig persoon vindt. En dat die een enorm groot probleem heeft als het uitkomt. Of uit zorg over gevolgen voor andere mensen zoals de partner / ouders / kinderen van de aanrander. Het kan ook schaamte of schuldgevoel zijn. Bijvoorbeeld dat ze zelf het idee heeft dat ze ook iets heeft gedaan dat hiertoe geleid heeft. Zo werkt die chantage.

Dankjewel voor je reactie, hier heb ik wel wat aan.

Het gaat er niet om hoe jij er mee omgaat. Je vriendin moet hiermee dealen en er iets mee doen. Ze kan er niet van blijven weglopen. Een psycholoog of psychotherapeut kan haar hiermee helpen

Als ik jou was zou ik zeker niet gaan. Het is onvermijdelijk dat je hem ziet er dat je gedachten steeds daarbij zullen zijn. Je zult misselijk zijn maar het uitzingen uit angst voor bijvoorbeeld -zoals je zelf al zegt- rare indrukken te maken. Misschien ook uit medelijden / hulp voor je vriendin. Maar feitelijk schik je je in het systeem ten koste van jezelf. Indien je afzeggen ook al niet aandurft -allicht omdat dit ook een rare indruk zou maken of je vriendin zou beangstigen- dan betekent dit dat je al aardig gevangen geraakt bent in de misbruikrelatie. Praat er dan met je ouders over. NB: niets mag oprechtheid en openheid tegenover je ouders belemmeren

Helemaal mee eens Kellykat. Als jouw vriendin niet wil dat je het bekend maakt heb je dat te respecteren. Als je denkt niet "gewoon" te kunnen doen zou ik, in overleg, met je vriendin niet gaan. Zij zal jou ook moeten behrijpen in deze.

Ik vind dit een hele zure situatie.. De redenen die Poet geeft zijn stuk voor stuk aannemelijk - weet je de echte reden dat je vriendin niet wil dat het uitkomt? Denk je dat ze daar ooit aan toe zal komen? Het lijkt me voor haar ook erg zwaar om een geheim als deze dagelijks met zich mee te dragen.

Dat ben ik niet met je eens Adrem5. Je kunt niet als een vriendin een hele familie (niet de jouwe) ontwrichten omdat jij ergens moeite mee hebt. De vriendin heeft duidelijk aangegeven dat ze niets mag laten merken en dat heb je te respecteren. Het heeft geen zin vlak voor een verjaardag de hele boel op het spits te drijven. Wellicht even doorbijten maar daarna kunnen in alle rust eventuele te nemen stappen met elkaar doorgenomen worden.