Kan (ware) liefde wachten ?

Bloed kruipt waar het niet gaan kan. Als jullie echt voor elkaar 'bestemd' zijn, dan komen jullie ook bijelkaar. Alleen is het niet zo, da je moet gaan zitten wachten, zo werkt dat niet. Misschien denk hij dat ook en zit je samen te wachten tot je een ons weegt. Actie! Aan de slag, laat weten dat je hem leuk vindt. Waarom zou je wachten?

Ik denk dat het wachten meer te maken heeft met je karakter dan met hoe heftig de liefde is. Waarschijnlijk ben je wat onzeker of verlegen. Bedenk dat het hoe dan ook helpt om hem toch eens mee te delen wat je voor hem voelt. Zijn reactie kan twee kanten op: 1. Hij voelt niets voor jou en wijst je dus af. Nadeel: dat doet pijn/verdriet. Voordeel: Je kunt daarna verder met je leven, want je hebt zekerheid. 2. Hij voelt ook wat voor jou. Voordeel: Jullie zullen in ieder geval een leuke tijd tegemoet gaan. Volgens mij zit hier geen nadeel aan. Als over 20 jaar blijkt dat hij ook verliefd op jou was en je hebt niet gedaan, kun je je dan wel voor je kop slaan (ervaring).

Als het om diezelfde persoon gaat die zich in jou vorige vraag te pletter heeft gezopen, zou ik zeggen dat het kan wachten voor altijd. Gewoon een punt achter zetten. Gaat het om een andere persoon, dan wordt het tijd dat je hem dit duidelijk maakt, zodat jullie een volgende stap in die relatie kunnen zetten. Van uitstel komt vaak afstel en daarnaast loop je ook nog eens het risico dat er kapers op de kust liggen, die misschien sneller reageren als dat jij doet.

als het echt de ware is dan kan hij in principe wel even wachten. maar als je allebei blijft wachten komt er nooit wat van. ik zou hem gewoon een keer mee uit vragen en samen iets leuks gaan doen. dan kom je er snel genoeg achter of het wat kan worden tussen jullie. en vertel hem gewoon dat je gek op hem bent. je bent al een jaar verliefd, alshet echt wat kan worden tussen jullie dan moeten jullie daar samen van genieten .

Ik denk dat het in deze situatie erg prettig kan zijn om zoveel mogelijk bij die persoon te zijn.. waar je al een hele tijd verliefd op bent. Het gaat er in deze om, waarom je diegene nog niet gevraagd hebt.. Is het onzekerheid? (Heb je geen idee hoe de ander over je denkt) Is het een soort van 'fantasie', wil je gewoon verliefd zijn/blijven? Wil je diegene echt leren kennen of is het meer een 'stap te veel'? Zie jij 'toekomst' in deze persoon.. of is het leuk voor zolang het duurt? Stel je voor dat het lukt, wil je dan wel een relatie? Is het gewoon nog niet de juiste timing? Is er een situatie, waardoor het moeilijk wordt om diegene dit te vragen? De vraag is dus in deze. wat is de reden dat je wacht? Ik denk dat je daar al een belangrijk antwoord voor jezelf kunt vinden.. Het is namelijk moeilijk om op afstand te zeggen, wat er echt in je omgaat.. Maar een ding weet ik wel.. voor liefde is er geen handboek.. en dus ook geen duidelijke richtlijn van het ontstaan ervan.. hoe het zou moeten etc..

Liefde is iets vreemd... zowel man als vrouw hebben gevoelens en zijn bang dat deze gevoelens niet beantwoord worden. Dit brengt mee dat het soms gemakkelijker is om te wachten. Wachten kan positief zijn om zekerheid te verkrijgen van je eigen gevoelens maar ook die van de ander. Wanneer we echter spreken van de ander zijn gevoelens kan de tijd die je samen doorbrengt geweldig zijn maar zit ook de angst weer in de weg. Zekerheid heb je niet tenzij 1 van jullie de kracht vind om de gevoelens op tafel te gooien. er is een mooi gezegde: 'Always better to have loved and lossed than to never love at all'. Alle betekenissen van dit gezegde in gedachte houdend is wachten op de lange duur niet het juiste antwoord. Iedereen met deze gevoelens wil deze beantwoord hebben. Het gaat om bevestiging. Dit wil zeggen dat wanneer deze gevoelens niet ter sprake komen deze ook onbeantwoord zullen blijven en zullen wegebben. Mijn advies is: wachten is goed maar niet te lang want je zou het ware geluk misschien kunnen mislopen.

Ik zou maar niet wachten. Ik heb ook gewacht en kreeg ineens van de dokter te horen hoe ''lang'' ik nog te leven heb. Nu heb ik diegene ten huwelijk gevraag gewoon zodat ik een streven heb, niet zozeer om daadwerkelijk te gaan trouwen.. Maar goed, ik ben nu zo ziek dat hij niet wilt. Gewoon niet wachten en niet, als jullie echt voor elkaar bestemd zijn dan komt het wel goed.. want als hij ook zo denkt.. eindigen jullie NOOIT met elkaar.. Het leven is kort en het kan je zo ontnomen worden, twijfel geen seconde en geniet! Ik wens je verder een mooi liefdesleven met wie dan ook! Toegevoegd na 3 minuten: Maar ik las net de reacties en ik geloof niet dat je VERLIEFD kan zijn op iemand die je niet kent. ALs je verliefd zou zijn zou je op zijn minst zijn exacte leeftijd weten.. En als hij al zoveel problemen heeft zit hij vast niet te wachten op een minderjarige en dan ook nog meer in problemen te komen.. Doe anders wachten tot je 18de verjaardag en doe wat meer kennis op over hem.

vind je het leuk om een jaar op hem te wachten? Het lijkt mij niet fijn voor jou. Je moet meer aan jezelf denken en meteen zeggen wat je voor hem voelt, dan weet je waar je aantoe bent.

Ware liefde kan wachten, maar ik wil het je niet aanraden. Dus eigenlijk niet. Ware liefde is voor het hele leven. Toch gebeurt het vaak dat twee verliefden door welke reden dan ook elkaar uit het oog verliezen. Ze stichten ieder hun eigen gezin, krijgen kinderen, maken carrière. Het gebeurt dat ze elkaar op het eind van hun leven weer ontmoeten, nog steeds houden ze zielsveel van elkaar en soms slijten ze de laatste dagen van hun bestaan samen. Ze hebben dan eigenlijk spijt van hun oorspronkelijke beslissing, de fouten die ze gemaakt hebben. Wat hebben ze veel gemist. Als je daar wat meer over wilt weten dan kan ik je het toneelstuk van Anne-Wil Blankers en Paul van Vliet 'Liefdesbrieven' aanraden. Het verhaal van Andrew Makepeace en Melissa Gardner. Twee jeugdvrienden die intens met elkaar verbonden zijn door een levenslange briefwisseling. Het is ook in boekvorm uitgebracht. Mijn advies: laat de liefde niet te lang wachten.