Wat kan ik doen tegen nalatigheid/egoisme/raar gedrag doen van mijn opa? Zie uitleg.

Question

Mijn opa en oma zijn resp. 82 en 86 jaar en wonen nog altijd op zichzelf.
Niets aan de hand, ze kunnen prima voor zichzelf zorgen.
Opa heeft een jaar terug een hartaanval en diverse bypasses gehad. Oma heeft alleen last van slecht zicht.
Oma kookt, wast enz altijd, terwijl opa zich met vanalles behalve het huishouden bezig houdt.
Ze zijn altijd samen uit en samen thuis.

Nu de uitleg:

Afgelopen middag rond half 2 was oma gevallen en hij belt pas rond half 8 naar familie, helemaal in paniek.
Tante (EHBO) zegt dat er waarschijnlijk iets is gebroken.
En tante en mijn moeder zijn dus met oma naar het ziekenhuis

Dit is al meerdere keren voorgevallen.
O.a. dat oma met 40 graden koorts ziek op de bank lag en dat het door opa in eerste instantie werd weg gewuifd als een simpel koutje.

Dit terwijl opa voor zijn eigen kwaaltjes, pijntjes en andere klachten meteen de dokter of familie belt.

Ik heb dus ontzettend medelijden met mijn oma, vanwege de nalatigheid van opa, en ben vreselijk boos op hem.

Hoe moet ik hiermee omgaan??

Toegevoegd na 25 minuten:
Misschien is het zijn leeftijd, maar dan nog snap ik niet dat het zo verschrikkelijk lang moet duren voor het kwartje valt.

Opa is er diverse keren op aangesproken, maar gewoon niet voor rede vatbaar.

Toegevoegd na 12 uur:
Uitslag van het ziekenhuis: Gebroken arm.

liveisgreat · Accepted Answer

Je kan veranderen als je ouder wordt, bv. door dementie. Omdat je minder in de sociale wereld beweegt, worden bepaalde eigenschappen ook meer uitgesproken. Maar volgens mij was je opa altijd al iemand vooral op zichzelf gericht was. 
Vandaar neemt hij zijn eigen kwaaltjes e.d. superserieus terwijl hij oma's kwaaltjes meer als een onwelkome last beschouwt. 
Hoe kan je ermee omgaan? Wel, je opa veranderen is natuurlijk niet mogelijk. Tenminste niet zolang hij zelf niet inziet dat zijn gedrag niet door de beugel kan. En iemand die 4O, 50 jaar in een relatie leefde waarbij er vooral voor hem gezorgd werd en waar er van hem weinig terug verwacht werd... die zal er nog moeilijk toe te brengen zijn om hier iets in te veranderen. Zij hebben dit patroon als koppel ontwikkelt, en op die manier is hun relatie dus georganiseerd. Nadien werd het nog erger : opa was de hartpatiënt, en oma zorgde voor hem.
En het zou voor Opa trouwens ook slecht uitkomen als hij nu niet meer alleen voor zijn kwaaltjes recht mag opeisen, maar ook nog eens moet leren voor zijn vrouwtje te zorgen.
In de piste "angst voor bejaardenhuis" geloof ik in dit geval zeker niet. Dan zou opa immers ook zijn eigen kwalen verstoppen.
Ik geloof echt niet dat oudere mensen niet meer kunnen veranderen. Als het echt moet lukt het best wel. Ik heb dit al vaak genoeg ondervonden. 
Praten zal niks uithalen bij die "oude brompot", hier is actie nodig :
- onderzoek eens welke externe hulp je oma en opa kunnen krijgen, bv. bij poetsen. En leg die eerst voor aan je ouders zodat ze dit kunnen regelen voor je oma en opa. Op die manier wordt je oma ontlast van al een zware klus. Trek je hierbij niks aan van opa's protest : als hij het niet wil, moet hij zelf maar poetsen voortaan. 
- zeg tegen je opa ronduit je mening maar ga niet in discussie. zeg gewoon "ik vind het erg egoïstisch van je dat je enkel aan jezelf denkt, je mag best ook es iets terug doen voor oma. zij heeft al zo lang voor je gezorgd" en dan draai je je om. Je moet oudere mensen niet beschermen, al vinden ze zelf vaak van wel. Oudere mensen met normale geestelijke vermogens moeten niet anders behandeld worden dan jonge mensen.
- zeg aan opa dat oma ook in een revalidatiecentrum kan gaan herstellen van haar gebroken arm, of bij jullie thuis (als je ouders dat goed vinden natuurlijk) als hij niet de moeite doet om voor haar te zorgen.
Er spelen natuurlijk wel factoren mee zoals het financiële, maar opa mag best wel een lesje krijgen!

 · Answer

Vermoedelijk kan je opa niet verdragen dat er iets met je oma aan de hand is en is hij bang dat het iets ernstigs zou kunnen zijn. Stel dat hij alleen verder zou moeten?
Jij kunt niets veranderen aan het gedrag van je opa. Wat je zou kunnen doen is voor je opa en oma zo aardig mogelijk zijn en een handje helpen als het nodig is.

Answer

wat lief dat je je zoveel zorgen maakt over je oma en indirect ook je opa!

je zit alleen in een moeilijke hoek, je bent de 3e generatie en waarom zeg ik dat: er zit nog een generatie tussen (je moeder en tante) die de beslissingen (willen / zullen en misschien ook moeten) nemen...

wat ik denk, is dat jouw opa een beetje aan het dementeren is, en als dat niet zo is, dan lijkt hij een beetje op een egoïst als hij alarm slaat voor zichzelf en niet voor je oma als er iets is.

misschien is het tijd om een gesprek met de huisarts van opa en oma aan te vragen en daar je hart te luchten.
je zou natuurlijk ook je moeder mee kunnen nemen, of eerst met haar overleggen en eventueel met tante erbij, wat de te nemen stappen zouden zijn.

het is allemaal heel moeilijk, dat is het altijd als mensen waar je van houdt ouder worden en gebreken gaan vertonen.

ik hoop dat je moeder en tante voor rede vatbaar zijn en dat ze niet te erg hier door worden overvallen.

sterkte en succes!

 · Answer

Het lijkt misschien of je opa niet goed voor je oma zorgt maar dat lijkt waarschijnlijk maar zo. Het is nu een combinatie van zaken waardoor het zo lijkt.

Oudere mensen zijn vaak niet beter voor reden vatbaar dan jongere mensen. Vaak denken ze dat ze het beter weten omdat ze al zo lang meelopen of het al jaren zo doen (die laatste hoor je heel vaak). Ze zullen daardoor minder snel van mening veranderen.

Daarnaast zijn ze echt op leeftijd en van een andere generatie. In hun tijd bleef je bijvoorbeeld alleen maar thuis van je werk, als je minimaal 2 gebroken benen en een zware griep had, niet als je een beetje hoofdpijn hebt. Oudere mensen (of ouder dan jij) zijn over het algemeen dus vaker van mening dat je je niet moet aanstellen als je ergens last van hebt of dat het wel meevalt. Je geeft aan dat hij voor zijn eigen pijntjes wel snel naar de dokter gaat, maar ja, je voelt je eigen pijn altijd meer dan een ander. Daar heeft iedereen last van.

Daarnaast (belangrijk) heeft hij al een keer een hartaanval gehad, dat zal best beangstigend voor hem zijn geweest. Dus hij zal voorzichtiger zijn. En wat is nu een beetje koorts in vergelijking tot een hartaanval?

Misschien klaagt je oma ook niet, waardoor je opa ook niet kan inschatten of het nodig is (tenzij voorheen misschien zelf arts was). Zoals je aangeeft doet hij alles behalve het huishouden, je oma zal meer gewend zijn om te zorgen en te kijken wat iemand heeft als deze zich niet lekker voelt of anders gedraagt.

Je geeft aan dat het altijd samen uit, samen thuis is. En misschien 'ontkent' je opa dat er iets met je oma is, juist omdat hij bang is dat er wel iets aan de hand is. Als je al zo oud bent en zo lang samen, dan is er niets ergers dan je partner verliezen. Dus misschien steekt hij daarom zijn kop in het zand. Mogelijk heeft de hartaanval meer schade veroorzaakt dan lijkt, waardoor dit ook van invloed kan zijn.

Het belangrijkste is dat het bij je opa denk ik geen onwil is, maar onkunde. In plaats van hem berispen dat hij slecht voor je oma zorgt (waarschijnlijk doet hij echt wel zijn uiterste best, maar ja, weet niet waar te beginnen), kun je hem ook het idee geven dat je altijd wilt helpen als er iets is. Oudere mensen hebben namelijk al snel het idee dat ze iemand tot last zijn en zullen eerder niets zeggen en doorploeteren dan om hulp vragen. Terwijl je het zelf vaak niet als lastig ervaart!

Kristal · Answer

Niets is bedreigender voor je opa dan de gedachte dat "men" misschien wel denkt dat je het samen niet meer kan bolwerken. 
Visioenen van verzorgingshuizen of uit elkaar gehaald worden komen dan boven drijven. 
En zorgen ervoor dat je, zo lang als maar énigszins mogelijk is, net doet alsof er niets aan de hand is.

Mijn eigen moeder deed hetzelfde, almaar dingen verzwijgen die ze niet meer kon, want stel dat wij, als kinderen zouden zeggen: ma, je kan niet meer voor jezelf zorgen, je moet naar een bejaardenhuis.
Niet dat we dat ooit hebben gezegd, maar weet je, op die leeftijd en als je al zo lang samen bent zoals jouw opa en oma, kunnen je eigen kinderen als een bedreiging voelen.
Dat is triest als zij het zo voelen, maar wel begrijpelijk.

Het is zo'n bedreigende gedachte voor de meeste oude mensen dat zij bijvoorbeeld uit hun woning weg zouden moeten, hun zelfstandigheid op moeten geven...

Ik begrijp jou heel goed, en vind het mooi dat je zo betrokken bent bij je grootouders.  
Ik zie dat je 29 bent dus uiteraard als vol beschouwd wordt. Dus misschien kan je ook tegen je moeder en tante zeggen dat zij beter niet te kritisch op je opa kunnen reageren, want echt, dat maakt zijn angst alleen maar groter en hij zal nog meer zo lang mogelijk verzwijgen.

Natuurlijk moet er wel iets aan gedaan worden zodat je oma op tijd een dokter bij haar bed krijgt.
In een ander antwoord staat een advies over die alarmknop, dat werkt goed. Daarbij kan je oma het in eigen hand houden, dat is ze ook wel gewend begrijp ik.

Wees alsjeblieft niet boos als je opa zulke dingen doet, [of in ieder geval niet als hij erbij is ;-) ] maar probeer op zo'n manier hulp te bieden dat zij merken dat jullie er alles aan doen om hen hun zelfstandigheid te laten behouden.

En blijf verder gewoon alert door regelmatig langs te gaan, even koffie drinken, gezellig praatje, even telefoneren hoe het is.

Sterkte met je oma en opa.

Wat kan ik doen tegen nalatigheid/egoisme/raar gedrag doen van mijn opa? Zie uitleg.

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?