Hoe nu verder?

Question

Ik kom al uit een gebroken gezin, heb een trauma op school opgelopen, wat ik verwerkt heb overigens, maar nu in mijn arubaanse partner meemaak.
kan momenteel geen rijbewijs betalen, en hoewel de paar vrienden die ik heb, voel ik me hierdoor en door partner vaak ekstreem eenzaam. de vele meningverschillen, eindigen vaak in ruzie en mede daardoor denk ik is mijn zoon vaak onhandelbaar, waar ik me oa door schuld erg door schaam, en geen band voel met zoontje die adhd heeft, niet echt tenminste.
hou wel van partner denk ik, maar wil er graag uitkomen. weet niet hoe, tijfel soms zelfs over mijn zoon kwa liefde, hij stoot me soms af en dat doet pijn.
heb vaak van partner gescheidde, maar na een paar dagen, waren we al weer samen.
hij heeft me in verleden, veel geflikt, tot vreemdgaan, vernederen, uitschelden, en andere delicten toe.
is mijn liefde wel echt, of niet.
voel me verwarrend, laat ik me gebruiken, of hoop ik op een iets. toch kennen we ook veel goede perioden, denk ik.
ben nergens zeker meer va.
hoop via deze weg lotgenoten, vriendinnen mischien en antwoorden, te vinden, en wie weet meer steun, advies en wat dan ook?

Toegevoegd na 57 minuten:
ik heb ook adhd, moeder en ander neefje, vriend heeft suikerziekte, en md, myotone dystrofie, spierziekte, beginstadia, maar wel al een beetje apatie, en beetje arubaanse laksheid, denk ik.

 · Accepted Answer

Het klinkt alsof alles je (even) teveel wordt en de problemen boven je hoofd uitstijgen. Je wilt het graag goed doen, maar je weet niet hoe? Je eerste prioriteit moet op dit moment je zoon zijn, ik weet natuurlijk niet of het feit dat hij onhandelbaar is voortkomt uit de vele ruzies. Feit is wel dat kinderen gevoelig zijn voor spanningen in het gezin. Zorg dat je wat hulp krijgt, misschien kun je een keer praten met iemand die je wat handvatten kan geven wat betreft de opvoeding. Schakel ook je familie in, misschien kan die helpen. Je geeft ook aan dat je je eenzaam voelt, misschien wil je familie wel een (paar) keer oppassen zodat jij wat kunt gaan ondernemen. Op die manier leer je ook andere mensen kennen. Hulp en steun vind je vaak toch in je eigen netwerk -> je familie en vrienden. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen over je partner. Ik weet niet precies hoe het er bij jullie aan toe gaat, maar uit wat ik lees is het geen heilige. Je geeft zelf al aan te twijfelen over jouw liefde voor hem, je zult echt moeten uitzoeken wat je wilt. Wil je met hem door zul je grenzen moeten stellen. Misschien is het goed om even wat afstand te nemen van elkaar, om je geest helder te krijgen en om uit te zoeken wat je nu wilt. Meer advies dan dit heb ik op dit moment niet voor je. Maar vraag om hulp, dat is geen teken van zwakte, maar dat laat juist zien hoe sterk je bent. Ik wens je heel veel sterkte toe en hoop dat je snel wat helderheid krijgt. Voor nu een dikke knuffel!

 · Answer

Hard maar simpel antwoord..
Ga leven en kom voor jezelf op!

 · Answer

Volg je gevoel en wijk daar nooit meer vanaf... In het begin is dat heel moeilijk, maar ik zeg je, dat wordt steeds beter als je totaal geen enkele concessie doet aan je gevoel...

Handel naar wat je gevoel je ingeeft en wijk daar nooit meer van, je zult er geen spijt van hebben en een beter voorbeeld voor je kind kun je niet hebben...

 · Answer

Ik weet niet of je met je vraag op de goede plek bent aangeland, want we zijn natuurlijk allemaal maar leken hier die hooguit onze kijk op een dergelijk verhaal kunnen geven, met algemeenheden die niet voor iedereen op maat hoeven te zijn.

Als ik je verhaal lees denk ik :

Weg bij die partner, dat lijkt niet echt wat te worden en de stress vreet je op en je zoon lijdt er onder. Waag de sprong in het diepe, en merk tot je verbazing dat je gewoon kunt zwemmen. En zoek inderdaad lotgenoten op een plaats (op Internet of elders) die je steun en tips kunnen geven, en je niet verder trekken in je ellende.

Goede en slechte tijden wisselen elkaar altijd af in een relatie, maar de dingen die jij noemt zijn de 'goede tijden' (of misschien alleen : rustige tijden, zonder gedonder) volgens mij nauwelijks waard. Geef je zoon een rustige moeder die lekker in haar vel zit en tevreden is met wat ze zelf vanaf nu allemaal gaat bereiken in het leven.

De trauma's uit je verleden vormen je, maar bepalen je levensloop niet ; dat doen de keuzes die je NU maakt, elke dag opnieuw.

 · Answer

Tel de goede dingen en geef er punten voor.
Daarna :wees eerlijk en tel de slechte dingen en geef ook daar punten voor.
Tel de punten op en kijk waar de meeste punten staan.
Ik weet het antwoord al!!
Jij eigenlijk ook, handel er na!

 · Answer

ga naar een blijf van mijn lijf huis en laat je nakijken op je ADHD misschien kun je er wat aan doen en voel je je beter.
Laat je niet leven door je partner of vriend en ga zelf op zoek naar je eigen leven daar help je ook je zoon mee.

 · Answer

Laat je niet beetnemen door hoe de levens van andere mensen er van de buitenkant uit zien. Die zijn vaak net zo moeilijk en zwaar dan die van jou. Als ik hier ga opsommen wat ik allemaal heb meegemaakt en welke ziektes in onze families heersen dan zullen jouw verhaal en dat van mij op een andere manier net zo ingrijpend zijn geweest. En dat geldt voor vrijwel iedereen. Tel je zegeningen, wat heb je wel nog ipv je te focussen op wat er niet meer is of mis gaat.

Blijkbaar heb je een zoon die veel begeleiding nodig heeft in zijn leven. Zoals je nu bezig bent maak je zijn leven kapot. Sorry dat ik het zo hard zeg, maar voor een kind is het erg belangrijk te zien dat zijn ouders/moeder voor zichzelf kan opkomen, voor zichzelf kan zorgen. Daarnaast is de liefde van de ouders voor elkaar en voor het kind zijn weg naar zelfvertrouwen voor de toekomst. Je laat totaal het verkeerde voorbeeld zien. Vrouwen zijn geen gebruiksvoorwerpen/boxballen, het zijn wezens die net zo sterk en zelfstandig zijn dan mannen. Laat je zoon zien hoe je behandeld wil worden, door hem en door je man.

Natuurlijk kun je een tijdje in de war zijn of het niet meer zien zitten, maar kop op. We hebben hier in nederland voldoende ondersteuning en hulp om mensen in problemen verder te helpen. Stop met excuses en onderneem actie!!!!!

 · Answer

Elke dag is een nieuwe dag! Dus elke dag kan je opnieuw beginnen met de rest van je leven. Probeer stap voor stap voor je zelf op te schrijven wat je wilt bereiken en werk daar aan. Probeer samen met je kind wat te ondernemen zodat hij je beter accepteert. Zeg alle zogenaamde vrienden vaarwel en word sterk op je eigen beenen. Op een rij

- Een baan inkomen, oppas krijg je vergoeding voor van de belasting.

-onderkomen dak boven je hoofd , brood op de plank voor jou en je kind

Zou zeggen vul de punten aan wat wil je bereiken.

- Een baan inkomen, oppas krijg je vergoeding voor van de belasting.

-onderkomen dak boven je hoofd , brood op de plank voor jou en je kind

Zou zeggen vul de punten aan wat wil je bereiken.

 · Answer

Laat alles achter.!

Geniet van je eigen leven.

succes.!

 · Answer

Om gelukkig te worden moet je beginnen om eerst van jezelf te houden. Jij bent te belangrijk in het leven van je zoon om meer van een ander te houden dan van jezelf. Klinkt egoistisch maar is het niet. Ik hoop dat het je gaat lukken. Probeer hier over na te denken en ik hoop dat je trots wordt op jezelf omdat je na een tijd eindelijk meer van jezelf houdt dan van die ander. Sterkte en denk aan je innerlijke kracht dan gaat het je zeker lukken!

 · Answer

""heeft me in verleden, veel geflikt, tot vreemdgaan, vernederen, uitschelden, en andere delicten toe.""

Wegwezen bij de man!
Waarschijnlijk weet je het zelf ook wel, dat dit niet deugd.
Maar durf je de stap niet definitief te zetten.
Volgens mij ben je bang om bij hem weg te blijven.

Kies voor jezelf, en je zoon!

En problemen uit je verleden, die maken je toekomst niet!
Jij bepaalt je toekomst, o.a. door nu te kiezen.

Toegevoegd na 1 minuut:
Misschien kan je eens met een psycholoog gaan praten en het een en ander verwerken, en sta je ook sterker in de keuzes die je moet maken!

Toegevoegd na 3 minuten:
De houding van je zoontje,
Die voelt de energie thuis ook, en ziet hoe het eraan toe gaat.
Geef hem niet het foute voorbeeld, door dit soort gedrag te accepteren en in deze vicieuze cirkel te blijven draaien.

Hoe nu verder?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (10)

Weet jij het beter..?