Waarom zijn de meeste ouders altijd zo enthousiast over het eerste vriendje dat thuis komt?

Een geheim dat de meeste ouders kennen: wil je hem weghebben, knuffel hem dan dood.

De eerste vriendjes duiken op in de puberteit. Dat is het moment waarop kinderen zich behoorlijk afzetten tegen de ouders. Vinden de ouders iets leuk, dan moet het wel heel saai zijn; en andersom hetzelfde.

Vinden de ouders het eerste vriendje helemaal niets, en kraken ze dat vriendje af, dan zie je dat de puber juist veel steviger naar dat vriendje toetrekt.

Wil je dat niet, dan moet je dat vriendje dus doodknuffelen. Prijs het vriendje de hemel in. Het is het ideale vriendje, heel aardig, keurig, fijne jongen / leuke meid! Ja hoor, vriendje is van harte welkom om mee te eten! Ja hoor, op alle verjaardagen is vriendje een graag geziene gast! Zeg, wil vriendje misschien mee op vakantie?

Op die manier maakt kindlief het heel snel uit.

Toegevoegd na 12 minuten:
Zie het ervaringsverslagje van sharona30, elders op deze pagina.

Enneh - waarom al die minnen? Graag toelichten (als je durft...).

Er is iemand die hun gevoelens deelt, " Onze dochter is de mooiste en liefste van de hele wereld."
Dat kunnen ze waarderen en laten dat merken.!!

Niet alle ouders zijn enthousiast bij het eerste vriendje hoor..
De mijne waren juist helemaal niet blij.
Ik was vijftien toen hij voor het eerst mee naar huis ging;-(..Ze waren er helemaal op tegen en niks deugde aan die gozer!
Voor mij werd het toen alleen maar aantrekkelijker.
Toen ik 16 was zijn we samen gaan wonen..
En toen kwam ik er achter wat mijn ouders bedoelde!!
Hadden ze hem maar geweldig gevonden.. dan had het waarschijnlijk al lang over geweest..

Gelukkig is het nu een ex!!

Trots zijn ze en ze hopen dat het vriendje en de dochter nog lang en gelukkig worden .Dit is als hij in de smaak valt en dat hij blijft .Maar ik ken verhalen dat ze het vriendje liever zien gaan dan komen.

Waarschijnlijk omdat ze dit schattig vinden ofzo.
Of dat ze het leuk vinden om er een (zoon) (dochter) bij te hebben.
Soms zie ik om me heen een kind van 14/15 en die mag dan gewoon bij zijn/haar vriend(in) blijven slapen.
Volgens mij ben ik een hele strenge mama, aangezien ik niet van plan ben om dit te accepteren/stimuleren.
Godzijdank zijn mijn zoontjes nog geen pubers!

Als moeder van een jonge dochter die tegen haar eerste vriendje aan zit te hikken (het is nog niet zo ver, maar zal eerdaags echt wel een keer gebeuren) lijkt het me verschrikkelijk leuk, vooral voor haar, als het zo ver is.
Als jong meisje wil je toch die bevestiging dat iemand je leuk vind, en als ouder vind je het natuurlijk heel leuk als je dochter 'in de smaak valt'. Zolang het allemaal nog maar een beethe onschuldig is :lol:

Of je het nog steeds leuk vindt als het echt serieus wordt, dat weet ik natuurlijk nog niet. Bij mijn eerste serieuze vriendje (waar ik wat verder mee ging) waren mijn ouders al beduidend minder enthousiast, en ik heb echt geen idee hoe ik zal zijn. Met 14 anders dan met 16 of 18 denk ik.

Maar ik verwacht niet dat ze met het eerste vriendje waar ze mee thuiskomt gaat trouwen natuurlijk, en zal daar ook nooit op zinspelen (dat is de dood voor een prille tienerrelatie). Ik heb ook wel het nodige moeten proeven voor ik wist wat ik lekker vond. Ik denk niet dat mijn ouders van die periode helemaal op de hoogte zijn, en ik verwacht ook niet dat mijn dochter mij daar volledig over in zal lichten, en dat hoeft ook niet. En wat er precies bij haar past ?? Ja, dat zal ze uiteindelijk zelf moeten beslissen. Ik kan haar vertellen waar ze op moet letten en wat belangrijk is en wat niet, maar ze moeten daar hun eigen weg in vinden. Laat ze er vooral van genieten en uiteindelijk met een goeie partij gaan settelen. Nog tijd genoeg.

Ik weet zeker dat dit lang niet altijd het geval is. Bij mij in ieder geval niet. Toen ik met mijn eerste vriendje thuis was geweest hebben ze me daar jaren lang mee zitten stangen. Het was inderdaad nogal een opschepper. Misschien kwam dat ook omdat ik een oudere zus heb die ook al met een vriendje thuis geweest was. Maar ik ben goed terrecht gekomen hoor. Ze vinden gelukkig mijn huidige man helemaal goed voor mij.

ouders zien hun kinderen graag gelukkig.

Ouders nemen zich enthousiast voor hun kinderen een ‘goede’ opvoeding mee te geven.
In de praktijk blijkt dit nobel streven vaak moeilijker dan van tevoren werd verwacht.
Kinderen blijken een eigen wil en een eigen karakter te hebben, willen vaak een andere weg
inslaan dan jij en hebben energie voor tien als de ouders moe zijn. Hoe ga je hier als ouder
mee om?