Mijn vriend werkt heel de dag en ook in het weekend. Ik zit thuis op hem te wachten, voel mij zo eenzaam, hoe kan ik het oplossen?

Je bent bezig je afhankelijk op te stellen, je maakt het jezelf moeilijk, je kent niemand, dat kun je veranderen, sluit je aan bij een vereniging of club, ga eens uit, leer jezelf te vermaken. Het klinkt hard, maar je moet weg uit dat zelfmedelijden, dus zoek hobby's, liefs iets wat je samen met anderen doet.

Onderneem eens het een en ander alleen. Ga op een sportclub, zoek vrijwilligers werk, kortom vul je dagen met iets anders dan wachten op je vriend. Misschien tijdelijk werk tot je opleiding begint. Hele dagen thuis zitten worden maar weinig mensen gelukkig van.

Als de bliksem iets voor jezelf gaan doen, de enige die jou gelukkig kan maken ben je zelf. Dus kijk in de plaatselijke krant, of bij het buurthuis wat er allemaal te doen is. Stap op de fiets en ga de omgeving verkennen. Wees toerist in je eigen buurt om het zomaar te zeggen. Kennissen en vrienden krijg je niet vanzelf, maar je moet het wel zelf doen

Zorg dat je je eigen leven leidt. Als je zo afhankelijk bent van de aandacht van je vriend is dat funest voor je relatie. Je bent dan namelijk niet gelijkwaardig en de een of de ander zal zich altijd te kort gedaan voelen of vinden dat hij te kort schiet. Volg bovenstaande adviezen op en ga je eigen gang: zoek (vrijwilligers)werk, sportclubs, hobby, studie - wat dan ook.

Het is binnen een relatie absoluut niet de bedoeling dat je elkaars leven in gaat zitten vullen. Jij gaat nu zitten wachten op jouw vriend, hij moet jouw tijd aangenamer maken. Dat gaat niet lukken, jij moet je eigen tijd in zien te vullen en met hem samen leuke dingen doen als daar tijd voor is. Een tweepersoons huishouden doe je fluitend met twee vingers in je neus ergens tussen de bedrijven door, dus ik kan me voorstellen dat je daar geen daginvulling aan hebt. Tenzij je zelf je kleren gaat weven en je potten gaat bakken zoals in de oertijd (is trouwens een hele leuke hobby). Dus totdat je aan je opleiding begint: ga aan het werk via het uitzendbureau, zoek een hobby waarbij je nieuwe mensen leert kennen, ga fanatiek sporten, vul je leven in. Dat moet je echt zelf doen. Je wordt er ook een stuk interessanter van, want als hij 's avonds thuis komt heb je ook iets te vertellen over wat je gedaan hebt of meegemaakt hebt.

Hoi beste vraagstelster, Wat knap van je dat je zo openhartig bent over je gevoelens ten eerste. Buiten dat kan ik je aanraden om vooral naar je hartje te luisteren. Doe wat je gevoel je ingeeft, geef het de ruimte en laat je leiden door goede adviezen van mensen waarop je kunt vertrouwen. Je echte vrienden en vriendinnen zijn altijd op 1 hand te tellen en je mag sowieso trots zijn op het feit dat je hier zo open over bent. Angst is een slechte raadgever maar als hij niet absoluut voor jou kiest, ben je bezig je bezig negatieve energie op te bouwen en echte overwint alles! Heel veel sterkte!

Hoii, moet je wel even een compliment geven dat je dit zo durft te vertellen. Het is nooit leuk om eenzaam te zijn, en je eenzaam te voelen. Maar als ik je een tip mag geven: maak hier alsjeblieft geen ruzie meer over. Het heeft geen nut, en het veranderd niks aan de situatie, weet ik uit ervaring (heb in bijna dezelfde situatie gezeten). En voor hem is het ook niet leuk om te weten dat er ruzie of woorden zijn als hij thuis komt. Dat maakt voor hém thuis komen ook veel minder leuk. Vooral omdat het over hetzelfde gaat! En dat is niet gezellig.. voor allebei niet. Ik heb ook het idee dat je nu vooral méldt dat je je eenzaam voelt. Je kan hem ook zeggen: lieve schat, ik voel mij eenzaam, kunnen we samen iets verzinnen zodat ik mij minder eenzaam voel? Wat kan ik doen om mij minder eenzaam te voelen? Wat zou ik kunnen veranderen aan mijn situatie? Toen ik zo eenzaam was als jij, ging ik vooral langs bij vrienden, bleef wat langer bij mijn ouders en familie, ging winkelen in een andere stad, ik keek of er nog wat te doen was in mijn omgeving en stelde mij in op het feit dat mijn toekomst er beter op werdt (aangezien ik ook een doel voor ogen had en nog steeds heb). Net zoals jij ben ik ook een opleiding gaan doen. Dat scheelt enorm, want je bent met heel andere dingen bezig. Ik begon mij ook bezig te houden met mijn hobbies (ben erg creatief) en ontdekte dat ik goed ben in schilderen en schrijven etc. Ik ben niet zo iemand die graag mensen ontmoet of op een clubje gaat (sport enzo), máár het is wel een aanrader omdat je dan wat anders te doen hebt en zo die sleur leert te doorbreken.

Ik hoor je niet over je familie, woont die bij jou in de buurt? Dat zou al wel lekker zijn. Ga je niet vervelen, je gaat binnenkort een opleiding volgen en je zal zien dat als jij daarmee bezig bent en je vriend met zijn werk dat het al een stuk beter gaat. Je zal zien dat als je thuis komt van een hele dag studeren dat je thuis even stoom wilt afblazen. Dat je na het eten de televisie aanzet of een boek pakt, dat je iets zoekt om je even af te leiden. Dat is nu precies wat je vriend ook doet. Tuurlijk ben jij ook een goeie afleiding voor hem, maar op zijn werk maakt hij al genoeg zeurende mensen mee misschien en als jij ook zeurt barst de bom. Juist omdat jij zijn vriendin bent is het makkelijker om terug te vechten dan op zijn werk. Ga jezelf lekker thuis bezig houden met je huisje naar je zin te maken zodat dat klaar is als je straks de hele dag weg bent voor je studie. Ga eens lekker boodschappen doen en vermaak jezelf eens in de keuken....lekker koken is een goeie afleiding (voor mij althans). Of zoek een andere leuke hobby, sport inderdaad, daar kan je leuke contacten opdoen, of ga eens lekker op internet kijken of je ergens contacten op kan doen, leuke vriendinnen misschien. Troost je met de gedachte dat er naast jou nog veel meer meiden/vrouwen zijn met eenzelfde probleem die het fijn zouden vinden om een vriendin te hebben die hun begrijpt en samen leuke dingen willen doen...zoals jij misschien. Zie het maar gewoon zo dat je vriend moet werken om brood op de plank te krijgen. Hier heeft hij waarschijnlijk een vast contract en tegenwoordig is het moeilijker een andere baan te vinden. Hier zal hij weer opnieuw moeten beginnen en weer half/jaar contracten krijgen. Dat is niet zo gunstig voor jou maar zeker voor hem niet. Gun hem zijn werk, dat is te belangrijk om op te geven voor jullie geluk samen. Dat is ook belangrijk maar een vaste baan kan je niet op het spel zetten om te proberen gelukkiger te worden, daarvoor zijn inkomsten hebben te belangrijk. Probeer dus voor jezelf een oplossing te zoeken.

De liefde gaat door de maag ;) Ga een kookcursus volgen en neem een volkstuin of leg in je eigen tuin een moestuin aan, is zeer intensief werk! met heerlijke gerechten uit eigen tuin wordt het vast veel gezelliger thuis.

Omdat je aangeeft heel veel van je man te houden en hem beslist nooit te willen verliezen, ga ik ervan uit dat die liefde tussen jullie..gelukkig.. wederzijds is. Ik zou dus zeggen..maak het tot een feest als hij 's avonds thuis komt en maak het echt gezellig. Maak de tijd die jullie wèl samen kunnen zijn tot iets heerlijks.. Ga niet zitten klagen, maar zie je eenzaamheid overdag als hèt bewijs van je grote liefde. Bereid met veel liefde de maaltijd..want als het eten aldus bereid is..proeft je man de liefde waarmee het bereid is. Maar wat ook zeer belangrijk is, is dat jij zo al tijdens de bereiding van het voedsel je liefde op je man richt. Wees er dankbaar voor DAT je man werk heeft èn dat hij het op zijn werk zo naar zijn zin heeft. Dus niet meer 's avonds zitten mokken..maar gezellig samen van elkaars aanwezigheid genieten. Wedden dat het op deze wijze voor jullie beide een stuk fijner wordt.. Groet, Ton