Waarom vinden we het vaak zo lastig om de zorg over ons zelf aan een ander over te dragen?
Zoals ik het nu dus meemaak.. ben herstellende en denk me dus best vaak beter te voelen dan dat ik eigenlijk ben. mag ook niet veel doen, enkel heel licht huishoudelijk werk dus zeg maar gerust: niets, en vind dat dus vreselijk.. lig hier als een verwende prinses op de bank terwijl anderen voor me sjouwen.. manlief wil nog niet eens dat ik een glaasje water inschenk want hij is als de dood dat ik iets teveel doe. ..
pff..krijg het Spaans benauwd en word er lastig van.. maar ik wil ook niemand kwetsen in deze zo goed bedoelde zorg..
Ik hoor links en rechts om me heen dat ik niet de enige ben die hier moeite mee heeft dus help... hoe ga ik dit aanpakken?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.