Wanneer ik aan een overleden persoon denk zie ik hem/haar als op een foto die ooit gemaakt is maar niet in "levende" bewegingen, hoe komt dat?

In je herinnering sla je nou eenmaal beelden op, en geen filmpjes.

Blijkbaar associeer je de dood met stilstaande beelden.
Ik herriner dierbaren die zijn overleden in ieder geval wel bewegend.

Het verschil zit hem in de hoedanigheid van die persoon... Het origineel beweegt nog, dus ook je herinnering, is die persoon die je herinnert overleden, dan beweegt je plaatje niet...

Daaraan kun je zien of de persoon die je ziet in je herinnering leeft of niet...

Ik denk dat het visuele beeld dat opgeslagen zit in onze hersenen van hoe iemand eruit ziet, altijd langzaam verdwijnt. Elke keer dat je die persoon weer ziet, wordt het weer ververst. Bij overledenen wordt het alleen ververst door foto's, en foto's staan nou eenmaal stil.

Of heb je het ook bij overledenen die je niet op foto's, maar wel vaak op oude filmpjes ziet?
En hoe heb je het bij mensen die nog leven maar die je al 10 jaar niet gezien hebt?

Wel heel interessante vraag!

Toegevoegd na 4 minuten:
Ik zie zelf sommige overleden familie van me voor me als stilstaand beeld, terwijl ik een overleden acteur (van een film die ik wel 40 keer gezien heb) als bewegend zie.
Mij lijkt dat dat te maken heeft met dat ik van die familie wel nog af en toe foto's zie, en dus sinds ze dood zijn heel vaak diezelfde foto heb gezien, en nooit filmpjes. En van die acteur dat bewegende beeld van die film zit opgeslagen omdat ik die zo vaak gezien heb.