Ik ben een vrouw van 21 jaar woont, ik woon nog bij mijn ouders en ik studeer. Ik heb een egyptische vriend, hoe stel ik hem voor aan mijn ouders?

+ je Snap het minnetje niet.
Is toch relevant te weten hoe de ouders hebben gereageerd op het feit dat zij Moslima is geworden als zij dit tenminste weten.
Weten zij dit niet dan zullen deze ouders eerder verbaasd zijn.

Misschien omdat het lijkt alsof kriz al een aanname doet door dit te zeggen: Of weten zij dat niet? Dat opzich is al geen basis. Je houdt wel erg veel stiekem.
Praat eerst met ze over jouw bekering en ga dan dat stapje verder dat je ook met en moslim verder wil. Op zich is dat dus niet van belang. Overigens ik heb de min niet gegeven dus ik weet dus niet waarom een ander dat wel heeft gedaan.

+ Heb ook een docu daar over gezien en wat een leed zeg.
Hij was zo lieve man.... Vrouwtje was total los geslagen was kids kwijt en werd ook nog effe bedreigd.
Bezint voor je er aan begint. Gaat uiteraard niet in alle gevallen zo maar je hoort het vrij vaak.

+ !

Johan er zijn zat hoog opgeleide moslima's.
In Afghanistan bv ligt het wel erg gevoelig nog maar er moet een begin zijn en dat is daar nu ook aan de orde.
Nog niet zolang geleden was het hier in Nederland ook normaal dat een vrouw niet verder leerde en dergelijke en zodra zij trouwde ontslagen werd.
En kijk nu eens.

+!

Ik heb die film ook gezien maar heb ook documentaires/films gezien over blanke mannen die hun vrouw vermoorde.
Of die kinderen misbruikt en ga zo maar door.
In allerlei culturen kunnen vreselijke dingen gebeuren die het daglicht niet verdragen.

mooi antwoord!

+

Ik vind dit antwoord wel heel streng.
Ergens begrijp ik de vraagsteller wel mbt de angst om haar ouders dit te vetellen wetende dat zij hier niet op zitten te wachten.
Hoe gebruikelijk is het niet dat je, je ouders iets niet durft te vertellen omdat het je ouders zijn en je weet hoe ze zullen reageren.
En zeker als het om een vriendje gaat.
In dit geval gaat het om een moslim maar het had ook om een punker oid kunnen gaan.
Ze wordt als een klein kind omschreven maar dat vind ik sterk overdreven.
Velen van onze (groot)ouders of tegenwoordig nog steeds, gaan direct samenwonen nadat zij het huis uit gaan.
Zij zijn daar toch ook volwassen mee geworden, kunnen ook op eigen benen staan en genieten daarvan.
Eerst alleen wonen is geen voorwaarde om dat te bereiken.
Ik vind stiekem het verkeerde woord, ze is gewoon bang.
Ze stelt zich niet open op naar haar ouders dat klinkt toch veel beter?
Of zijn achterban hem een watje vindt als zij haar eigen leven leeft, dat is nog maar de vraag.
In ieder geval vinden haar ouders hem blijkbaar niet de geschikte kandidaat bij voorbaat.
Over zijn ouders weten we niks.
Of de vriend van de vraagsteller het oke vindt dat zij hier niet met haar ouders over duft te praten, wie weet hoe erg hij dat vindt maar zich op de achtergrond houdt tot zij er klaar voor is hen het te vertellen.
Het is 'bekend' dat moslimvrouwen een ondergeschiktere rol spelen wordt er gezegd, en wat vind je ervan dat wij denken dat moslims denken dat westerse vrouwen allemaal snollen zijn, dat is toch ook niet waar.
Ten eerste dat denken moslims helemaal niet standaard en ten tweede is het niet zo.
Nou is het natuurlijk wel zo dat vele moslima's full time moeder en huisvrouw zijn, maar hoeveel meiden van tegenwoordig studeren niet en staan aan het begin van een mooie cariere en lopen in strakke truitjes, rokjes enz?
Denk eens aan de vrouwen 50-60 plussers gemiddeld, die waren (in het begin) van hun huwelijk ook ful time huisvrouw en moeder.
Overal moet een begin zijn.
Cariere is overigens erg belangrijk daar niet van maar ful time moederschap vind ik persoonlijk ook een hele mooie taak.

Met 50-60 plus vrouwen bedoel ik westerse vrouwen in dit geval.

Nonamanis : ik hoop, dat je je realiseert, dat in Nederland 50 % van de huwelijken ontbonden worden?
Als je dan, als vrouw, niets op je curriculum vitae hebt staan als : dochter, huisvrouw en moeder, zitten er nóg minder werkgevers op je te wachten, dan het geval is, als je een tijdje gewerkt hebt, vóór je je op het fulltime moederschap stortte.
En zou jij volledig financieel afhankelijk willen zijn van een man, die jou afgedankt heeft, of een man waarmee jij geen dag langer meer wilde leven? 'Stiekem' is het woord, dat gast 76083 zelf gebruikt in haar vraag : ik denk dus, dat zij het zelf zo ervaart, als ze er weer tussenuitknijpt om haar vriend te kunnen ontmoeten. En of ze nu bang is, onzeker, of bij voorbaat de reactie van haar ouders alvast voor ze invult : géén van deze reacties is die van een volwassen vrouw die stáát achter de beslissingen die ze in haar leven neemt over haar eigen leven. Er zijn véél ouders het niet eens met de keuze van hun kinderen, om welke reden dan ook. Maar je ouders houden natuurlijk wél op een bepaald moment op een beslissende stem te hebben : tenzij je dag in dag uit onder de oudervleugels leeft, en nog steeds kind-in-huis bent.
Geen klein kind : die woorden gebruik ik niet.
Maar wel een kind, die nog niet genoeg op eigen benen gaat staan, kan staan of wil staan. Als ik haar redenatie en argumentatie lees, vind ik dit niet die van een volwassen, onafhankelijke, zelf over haar leven beslissende 'vrouw' van 21, zoals zij zichzelf omschrijft. Vrijheid, die haar ouders haar te weinig 'geven' volgens haar, moet je bevechten en uiteindelijk 'nemen'- niet wachten, tot het je ooit 'gegeven' wordt. ( en dus weer afgepakt kan worden!!) En misschien vindt jij mij streng.
Ik bedoel het alleen maar goed, ben altijd nogal eerlijk,
en zeg, hoe ik het zie en voel.

Ik heb respect voor je antwoord en ook zeker dat het goed bedoeld en eerlijk is.
Op mij komt het idd nogal streng over ook omdat ik me afvraag of het antwoord hetzelfde was geweest waneer het om een Hollandse jongen zou gaan waarvan de vraagsteller wist dat haar ouders hem niet geschikt voor hun dochter zouden vinden omdat hij bv uit een andere klasse zou komen of omdat hij katholiek ipv protestant zou zijn.
Stiekem vind ik in dit geval het verkeerde woord omdat ik vind dat uit je antwoord een sfeer van een stiekeme onvolwassen vrouw naar de vraagsteller uitademd.
Ik realiseer me zeker dat 50% van de huwelijken op de klippen loopt hoewel ik niet de exacte cijfers wist maar wat k bedoelde te zeggen over full time moeders is dat ik daar ook respect voor heb als zij daar voor kiezen.
Evengoed als voor werkende moeders.
In ieder geval heb ik niet minder respect voor vrouwen die dus full time moeder/huisvrouw zijn en ook met het oog op dat zij niet van een scheiding uitgaan.
Mocht dat wel zo zijn dan zitten zij idd met een probleem met betrekking op een baan.
Dan nog zou ik niet met een wijzend vingertje zeggen dat het hun eigen schuld is (niet dat jij dat doet, dat weet ik niet) maar ik vind zulke gevallen vaak schrijnend omdat deze vrouwen de intentie en het doel om voor het gezin te leven en werken kwijt zijn.
Gelukkig bestaan er wel integratie projecten of kunnen deze vrouwen door een opleiding te volgen bv in de zorg terecht.
Je bent in ieder geval niet voorgoed verloren na een scheiding zonder opleiding.
Persoonlijk heb ik dus zelf ervaren en in mijn eigen familie meegemaakt dat wij om onze afkomst al bij voorbaat in zowel persoonlijke relaties als in de werksfeer en andere alledaagse zaken achtergesteld/gediscrimineerd werden.
Klagen deden/doen mijn grootouders en ouders niet maar ik doe het wel een beetje bij deze, al is het verleden tijd ik weet toch dat zij ermee zaten.
De gene die hen en mij toen niet zagen staan doen dat inmiddels wel hoewel je niet altijd weet of dat altijd van harte is maar in ieder geval vind ik dat de vriend van de vraagsteller een kans verdient.
Trouwen zou ik ook zeker niet op korte termijn doen, maar elkaar beter leren kennen en de ouders erbij betrekken zonder in ieder geval al een negatieve mening klaar te hebben over zijn afkomst zou toch wel zo eerlijk zijn.
Het kan ook heel goed dat zijn ouders haar niet zien staan dan geld dat ook voor hen natuurlijk.

En de vraagsteller zou ik overigens ook zeker adviseren (verder) te studeren als zij dat niet al doet of klaar is met haar opleiding.
Alleen heb ik ook respect voor fulltime moeders die vaak worden vergeten.

nonamanis : nog even een kleine kanttekening : het aspect : buitenlander, heb ik bij mijn antwoord heel bewust volledig buiten beschouwing gelaten, behalve de opmerking over de achterban en het vangnet van haar vriend, waarvan ik weet (door mijn ervaring op inburgeringscursussen!!!), dat die van hem een bepaalde houding tav. zijn vrouw verwachten, en een andere houding niet zullen accepteren of tolereren....

lekker geheimzinnig doen, nee dat vinden ouders heeeel prettig want die zijn niet dom hoor. win je vertrouwen mee, en laat dat nu net zijn wat je wil in deze situatie. FAIL!!!! ze woont nog thuis dus denk niet dat ze in de positie is om hoog van de toren te blazen. wil je een strijd dan verlies je waarschijnlijk als ze op hun strepen gaan staan.

Alsof je aan iemand niet kan zien dat hij uit het midden-oosten (in dit geval Egypte) komt! Die mensen hebben een totaal andere lichaamsbouw!

+ je!

dank je :)