Ik mag mijn schoonouders niet wat moet ik doen?

Over problemen met schoonouders worden regelmatig gekscherende grappen gemaakt, maar als je die problemen echt hebt is het verre van komisch.
Bedenk allereerst dat wat je schoonouders je ook hebben aangedaan ze in ieder geval 1 ding goed hebben gedaan: jouw geliefde op deze aardbol brengen.
Alle leuke eigenschappen van je partner (dat ene kuiltje in zijn wang, zijn gevoel voor humor enzovoorts) heeft hij deels aan deze mensen te danken, dus ook al hebben ze hun slechte kanten, goede hebben ze ook.

Tussen je partner en je schoonouders in gaan staan is het laatste wat je moet doen. Hoe hij omgaat met zijn ouders staat los van jou en hem forceren contact te minderen o.i.d. kan desastreus zijn voor je relatie, dat moet je ten alle tijden vermijden, vermijd ook snerende kwetsende opmerkingen over zijn ouders, het blijven zijn ouders.
Als je toch je gal kwijt moet wend je dan tot een vriendin maar geef niet af op zijn ouders tegen hem.
Bedenk hoe jij je zou voelen als hij kwetsende dingen over jouw ouders zou zeggen.

Je zult af en toe bij hen langs moeten gaan. Ik weet niet wat zich heeft afgespeeld maar haal dan geen oude koeien uit de sloot. Maak afspraken die te overzien zijn, dus niet afspreken voor een weekendje weg maar afspraken van een relatief kort tijdsbestek. Als je daar bent doe je er verstandig aan om het luchtig te houden. Ga onderwerpen als politiek, familie en problemen uit de weg maar praat over koetjes en kalfjes. Hou jezelf ook een beetje bezig als je daar bent. Zelf heb ik ook weleens problemen met mijn schoonouders en om sommige gesprekken te vermijden ga ik vaak even de afwas doen of met de kinderen spelen o.i.d., dan ben ik even uit de ruimte en buiten bereik.
Zorg dat je er fysiek bent maar hou de afstand die je nodig hebt.

Verder: probeer voor jezelf te verklaren waarom er gebeurd is wat er gebeurd is. Misschien kwamen de problemen voort uit het feit dat ze er nog niet aan toe waren om hun kind los te laten. Misschien is veel van hun gedrag verklaarbaar vanuit hun jeugdervaringen.
Als je begrijpt waarom iemand zich op een bepaalde manier gedraagt kun je er vaak meer begrip voor opbrengen.

Eerlijk tegen je vriend vertellen dat het niet zo klikt met zijn ouders en ook waarom, vraag of hij je niet alleen wil laten met hen en of hij het gesprek gaande wil houden, zodat jij je wat meer op je gemak gaat voelen.

allereerst zou ik in gesprek gaan met mijn vriend, en hem duidelijk maken dat hij gerust regelmatig naar zijn ouders kan gaan, maar dat ik niet van de partij zal zijn.
geef zo nodig duidelijk uitleg, maar val zijn ouders niet af, en spreek geen kwaad over hen.
hou het bij jezelf en jouw gevoelens, zonder met verwijten te komen.

het kan een opluchting zijn om eens gewoon nee te zeggen tegen zgn verplichtingen.

Ik weet niet of goeie raad maar ik heb zelf vroeger een keer gehad en toen heb eerlijk tegen die vriend verteelt .
En kwamen op erop om een gezellig familie eten te houden zijn ouders en mij en moet zeggen dat daarna toch alles wat prettig verliep.Of de gezamenlijke ouders vragen om jullie huisje gezellig te maken .
Maar een ding is belangrijkste jullie moeten met elkaar leven en ag af en toe even langs bloemetje brengen kan nooit zo erg zijn maar maak dan wel van tevoren afspraken met je vriend hoelang je blijft .
Maar hoe ook brengt naar je vriend vertel het uit jou gevoel wat voor jou doet valt nooit zijn ouders af .
Dit kan alleen maar eerder dan tot spanningen tussen jullie leiden.
En vertrouwen is is iets wat altijd met tijd en geduld moet groeien dit zal voor jou naar zijn ouders zijn en andersom van zijn ouders naar jou alles moet van 2 kanten komen in leven.
Met praten kom men al heel verre vaak .
Heel veel s6 en geluk met samenwonen!

oei, vriend heel close met zijn ouders en jij hebt geen vertrouwen in hen, hoe rijmt dit?
weet hij van deze situaties? begrijpt hij jou wantrouwen?
hebben jullie het daarover? als zulke dingen niet uitgesproken worden, blijven het vaak oude koeien, die zich opstapelen.....
wat jij moet doen? je krijgt hele goede adviezen en ik ben het er mee eens.
de tijd doet soms ook wonderen, en als er geen nieuwe situaties ontstaan, kun je het misschien ooit vergeten.

Ik weet niet wat er gebeurt is, maar misschien kun je eens alleen naar je schoonouders gaan(of met je ma of pa) met het voorstel: ik ga binnenkort samen wonen met uw zoon, en ik wil graag met een schone lei beginnen, zouden we voor uw zoon bepaalde dingen eens kunnen bespreken?
geef dan ook je eigen aandeel in de situatie toe en leg uit hoe dat kwam..... accepteer dat iedereen verschillend is. en dat je ook geen hartsvrienden hoeft te worden, maar voor je vriend, hun zoon zou het prettig zijn als er een soort wapen stilstand kwam.
je laat hiermee zien dat je het beste wil, geeft duidelijk je grenzen aan, en niet geschoten is altijd mis toch?

en btw, je hoeft niet altijd mee, maar misschien hebben ze dan weer wat te zeuren, zolang het er tussen hangt zien beide partijen het als bevestiging wat ze toch al dachten.

Ik heb helaas hetzelfde ervaren. Wij hebben het opgelost dat mijn man elke week bij zijn ouders langsging en dat ik alleen voor verjaardagen meeging. Vonden ze niet leuk, maar je moet op een gegeven moment voor jezelf kiezen. Als je vriend dit weet en ook begrijpt is dit volgens mij het beste.
Heeft voor ons in ieder geval altijd goed gewerkt, zo kreeg ik in ieder geval geen ruzie met mijn schoonouders en mijn man nog een redelijke verstandhouding met zijn ouders.
Veel succes ermee!

Tja, schoonouders, je hebt ze in soorten en maten. Maar niet altijd zijn het de beste maten.
Je vertrouwt ze niet, zeg je. Is er iets ernstigs voorgevallen of is het dat je je niet geaccepteerd voelt?
Je zegt dat hij heel close is met zijn ouders. En daar ligt misschien de kern van het probleem.
Is hij enig kind? Krijgt hij alle aandacht?
Er zijn ouders, die geen enkele partner voor hun kind goed genoeg vinden. Er is altijd wat mis mee. Is het niet hun werk, dan is het de mannier waarop ze zich kleedt. Altijd is er iets te vinden. En daar doe je als schoondochter heel weinig aan.
Heb je het al met je vriend besproken? Je moet het wel bespreken en niet onder de pet houden.
Zeg dat je je niet geaccepteerd voelt. Dat is vrij neutraal. Het zou ook beter zijn als hij op zijn leeftijd wat meer afstand van ze zou nemen. Als hij nu 3x per week langs gaat zou hij dat kunnen afbouwen naar 1 a 2 x per week. Hij een keer alleen en jij 1x mee voor een kort bezoekje.
Hij kan aan zijn ouders vragen om jou in elk geval vriendelijk te ontvangen. Want je kunt er niet onderuit om af en toe mee te gaan. Dan verbetert de relatie nooit. En kan ten koste gaan van jouw relatie met hem.

Ik kreeg ooit een kaart van mijn schoonzoon waarop hij mij bedankte dat ik zo'n mooie fijne dochter op de wereld had gezet, waar hij nu zo gelukkig mee is... Traantjes... en hij kan nooit meer stuk.
We hadden hem allang geaccepteerd hoor, maar toch!

Nieuwe vriend zoeken..... Of open kaart met je vriend spelen en het hem vertellen en waarom. Dan zoeken naar gemeenschappelijke hobby's of andere interesses, dat kan je een oplossing geven en elkaar te begrijpen en beter leren kennen. Probeer het en anders veel praten en zo niet dan heb je het geprobeerd ( ps waarom ben je het vertrouwen verloren is ook iets wat je moet bespreken met je vriend)

je vriend en zijn ouders zijn met elkaar verbonden.
ga voor jezelf na waarom je je vertrouwen in hun kwijtbent.
probeer met die info een gesprek met hen en je vriend aan te gaan. het is zo jammer als dat on-vertrouwen druk legt op jou en je vriend. dat voel je aan alle kanten.
heel veel sterkte, want het lijkt me best moeilijk, even moed verzamelen.

Ik had een soortgelijk probleem heel lang geleden ook wat het vertrouwen betreft. Punt is dat jij weinig kan doen. De vraag is wat je vriend kan doen.

Het enige wat jij kunt doen is gewoon accepteren dat hij wel een goede band met ze heeft ondanks dat jij dat niet hebt. Je kunt niet verwachten dat hij zijn ouders laat vallen omdat jij ze niet mag.

Als het vertrouwen door je schoonouders zelf bij jou is veroorzaakt kun je eventueel met je vriend bespreken dat het jou niet uitmaakt of hij met ze omgaat maar dat jij zelf het contact absoluut niet meer wilt en waarom (of misschien een stuk minder).

Wat hij dan eventueel nog kan doen is dit accepteren. Doet hij dit niet en kiest hij hun kant dan kun je overwegen of zijn liefde voor jou minder is dan de liefde voor hun, in dat geval is jouw liefde hem niet waard.