Hoe ga je verstandig en gevoelig om met de veranderende rol t.o.v. je ouders als zij ouder worden?
Je ouders worden langzaam ouder en ouder en dan komen er momenten waarop je min of meer een beetje voor je ouders moet gaan zorgen.
Vaker en vaker moet ik aandringen op doktersbezoek, voorzichtig controleren hoe het zit met de medicijninname, helpen met kleine klusjes en dingen als de computer en telefoon.
Ik heb heel veel respect voor mijn ouders, en misschien juist daarom vind ik het moeilijk om ze te gaan betuttelen. Daarentegen zie ik soms wel dat er een klein beetje aansturing en hulp nodig is. Niet altijd komt dat goed aan en communicatie hierover verloopt een beetje moeizaam omdat mijn ouders de neiging hebben niet toe te geven dat er toch wel het een en ander begint te mankeren.
Hoe pak je dat aan zonder je ouders te kwetsen? En hoe ga je daar gevoelsmatig mee om?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.