Mijn vriendin heeft 2 "verschrikkelijke" kinderen. Ik wil onze vriendschap verbreken. Hoe doe ik dat?

Question

Ik heb een vriendin. Zij is geestig, vrijgevig, attent en nog wat meer.

Maar er zijn wat dingen die mij storen.

Zo lijken haar verhalen nooit helemaal te kloppen. Ze zou failliet zijn, maar ging wel met haar hele gezin op vakantie naar Amerika, 3 weken lang.

Haar man zou haar en haar kinderen mishandelen maar toch wil zij niet van hem scheiden.

Ik weet niet of zij liegt of dat zij de zaken "anders" voorstelt dan zij werkelijk zijn.

Maar dit is niet mijn grootste probleem.
Zij heeft twee onhandelbare kinderen. Volgens haar heeft haar oudste dochter ADHD. Haar dochter schreeuwt, krijst, gilt en is een enorme Drama Queen. Ze heeft een grote mond tegen alles en iedereen.

Haar dochter is 7 jaar. Onlangs heeft zij mijn dochter van 5 jaar in een hoek geduwd en heeft zij haar flink in haar gezicht lopen schreeuwen. Mijn dochter was volkomen overstuur.

Haar moeder grijpt (naar mijn idee) niet in. Andere vriendinnen van ons hebben ook klachten over haar dochter / kinderen.

Onlangs tilde die dochter een stoel boven haar hoofd om hem vervolgens op de grond te smijten, ze springen op mijn bank en gedragen zich afschuwelijk. Ook haar zoon in mindere mate)

Ik denk dat ik de vriendschap wil verbreken. De omgang met haar kinderen kost gewoon teveel energie. Ik krijg stress aanvallen als ik weet dat haar kinderen op visite komen. Ik wil niet liegen. Maar ik wil haar ook niet ontwijken en het bos insturen

 · Accepted Answer

Verschrikkelijke kinderen bestaan niet ; ouders die ze niet helemaal goed aanpakken wel. En het ene kind is, eerlijk is eerlijk, makkelijker in goede banen te leiden dan het andere, Je hebt zelfs kinderen, die zijn gewoon niet voor één of twee gewone ouders 'gemaakt', vooral niet als dat geen geboren consequente pedagogen zijn die al hun tijd in de kinderen kunnen en willen investeren.

Zoals je de oudste dochter omschrijft plakken wel meer mensen daar automatisch het stickertje ADHD op, maar zo te lezen is het voornamelijk verwend gedrag van een kind dat geen grenzen krijgt opgelegd.

Als ik de rest van je verhaal lees, dat natuurlijk zeer summier is, komt de moeder in kwestie ook niet helemaal volwassen op me over, (blijkbaar wordt ze graag interessant , vriendelijk, lief  en aardig gevonden) en als ze dat gedrag ook naar haar dochter heeft, is het niet zo raar dat ze waarschijnlijk niet streng genoeg durft te zijn.

Dat mishandelings-verhaal is altijd moeilijk te plaatsen ; vaak blijven vrouwen inderdaad (veel te) lang bij de man die ze mishandeld. Dat gegeven hoeft dus niet uit te sluiten dat er iets aan de hand is.

Maar hoe leuk de theorie ook, jij zit met de praktijk. En in de praktijk hoef jij in je huis en in je tegenwoordigheid zulk gedrag niet te pikken ; van geen enkel kind. In je eigen huis heb je het volste recht haar voor wangedrag tot de orde te roepen en zelfs indien noodzakelijk zelfs te straffen. Natuurlijk zou de moeder dat idealiter kunnen doen, maar blijkbaar is dat niet het geval, en dan moet in het belang van alle kinderen, IEMAND ingrijpen als het uit de klauwen loopt. Wij zijn dat niet zo gewend, maar in landen waar kinderen nog veel meer deel uitmaken van het straatbeeld is het ook veel gebruikelijker dat iedereen ook min of meer elkaars kinderen opvoedt.

Ik heb ook wel zulke kennissen gehad, en eerlijk gezegd zijn er maar weinig vrouwen het ook waard daar dwars doorheen vriendinnen te blijven, zodat je deze situaties (tijdelijk) kunt vermijden door alleen onder schooltijden of 's avonds bij elkaar op visite te gaan, zonder kinderen dus. Maar bij wie ik dat volgehouden heb zijn de kinderen inmiddels ook groot (of uit huis geplaatst) en is de vriendschap overeind gebleven - zij het soms ook wel met pijnlijke gesprekken.

Wil je de vriendschap verbreken,dan spreek je gewoon minder vaak af. Tot het verwatert. Of speel gewoon open kaart. De waarheid is hard, maar soms ook wel verfrissend.

 · Answer

Ik zou heel snel een eind maken aan die vriendschap, zowel moeder als kinderen hebben geen structuur en geen fatsoen, liegen en geen respect voor andermans zaken en gevoelens... Jezelf maar ook je eigen kind wordt de dupe van dit gedrag.. Je schrijft zelf mijn dochter was overstuur. Stoppen met die hap en snel.. Ik zou het ook gewoon zeggen. Anders krijg je nog zo'n lange nasleep.. Waarom .. Hoezo.... Etc

 · Answer

Je kunt natuurlijk wel de waarheid zeggen door aan te geven dat als haar kinderen bij jou op bezoek zijn,ze zich aan jouw huisregels hebben te houden en dat je niet accepteert dat haar kinderen er bij jou thuis een zooitje van maken omdat je dit van je eigen kind ook niet wil hebben.
Ze zal misschien beledigd zijn,maar er is toch iemand die zijn mond open moet doen?
Misschien gaat zij hierdoor nadenken en is er daarna een goed gesprek mogelijk want wie weet of het gedrag vaan haar kinderen haar soms ook te veel worden en ze niet weet wat ze hiermee aan moet.

Je zou dan wat tips kunnen geven waar ze bijv. hulp kan zoeken.

 · Answer

Het is nogwel heel raar dat uw vriendin het zelf niet ziet, anders had ze hulp kunnen zoeken voor de kinderen. U kan zeggen dat u het helemaal niet meer trekt en dat uw kinderen ook helemaal overstuur zijn. Het is lastig ik weet het maar dit is denk ik toch wel het beste. Doe dit wel in een rustige ruimte raad ik aan.
Heel veel suc6!

 · Answer

Er zijn twee manieren om het aan te pakken.

Je kan, en dit is niet de meest nette manier, de vriendschap dood laten bloeden door simpelweg afspraken te blijven verzetten en te hopen dat je vriendin vanzelf snapt dat er geen ruimte meer is voor vriendschap tussen jullie. Persoonlijk vind ik het geen fijne manier van afstand doen van een misschien wel jarenlange vriendschap.

De tweede manier is aankaarten waar je tegenaan loopt. Let wel, voor de meeste mensen is dit confronterend en het is niet uitgesloten dat dit het gesprek wat onaangenaam zou kunnen maken. Belangrijk is dat jij jezelf recht in de spiegel kan aankijken.

Mijn advies: Ga voor optie twee. Geef subtiel maar eerlijk aan wat het probleem is. Het kan geen kwaad om de ander de kans te geven zichzelf aan het denken te zetten en misschien zelfs wat te veranderen aan de situatie. Wel denk ik dat gezien jouw verhaal dit niet makkelijk zal worden. Ben je echt helemaal klaar met de vriendschap? Geef het aan, hoe moeilijk dit ook is. Stel jezelf in op de meest vervelende reactie en het kan alleen maar meevallen. Vriendschap moet iets positiefs toevoegen aan je leven, geen ballast.

Succes.

 · Answer

1. Als je vriendin alle goede eigenschappen bezit die je beschrijft, zal ze blij zijn met eerlijke feedback en daar iets mee doen.
2. Als je kind bedreigd wordt: einde discussie, ingrijpen!
3. Je brengt e.e.a. ter sprake, ook om haar te helpen. Het kan niet zo zijn dat ze niet ziet dat er iets mis is, als haar kind in andermans huis geweld pleegt en met stoelen loopt te gooien. Als ze dat niet ziet: kinderbescherming inschakelen!

 · Answer

Hebben mijn ouders vroeger ook gedaan, Alleen was dat omdat die moeder van de kinderen waar ze bevriend mee waren gewoon dingen deed die niet normaal waren, ze zijn ontzettend boos op hen geworden en toen contact laten verwateren, geen leuke manier maar het kan wel

 · Answer

Het gedrag van, vooral het oudare kind is ontoelaatbaar.
Dat kan en wil je niet langer pikken.
De vriendschap doodlaten bloeden vind ik geen goed plan. Dan blijft jouw vriendin, met wie je ongetwijfeld ook heel veel leuke tijden hebt beleefd achter in verwarring. Hoewel ze wellicht ook zelf haar conclusies kan trekken.
Duidelijkheid is veel beter, omdat jouw vriendin dan ook zelf eens kan nadenken over het gedrag van haar kinderen en de gevolgen hiervan.

Vertel haar eerlijk en duidelijk in een gesprek dat je niet meer wil dat ze samen met haar kinderen bij jou op bezoek komt, en dat je ook niet meer bij haar komt met jouw kinderen.
Vertel haar datgene wat je hierboven beschreven hebt en dat je die bezoekjes niet meer trekt.
Als je vriendschap met haar nog wel wil voortzetten op een lager pitje, kan je voorstellen om met haar af te spreken om elkaar 's avonds af en toe te zien of overdag als de kinderen naar school zijn.
Als je dat niet meer wil, zeg dat dan ook.

Het kan ook zijn dat zij boos wordt over jouw opmerkingen dat zijzelf de vriendschap verbreekt.

 · Answer

Dit is de definitie van vriendschap in het woordenboek: "Persoonlijke band tussen mensen die elkaar leuk vinden en vertrouwen."

Een relatie dus die gericht is op een vorm van plezier, vermaak en vertrouwen. De basis tussen jou en die vriendin is, zo te lezen, compleet verdwenen. Op z'n hoogst is er nog vertrouwdheid en waarschijnlijk een gevoel van sociale verplichting.
Iemand zei eens tegen mij -in een andere context- 'als het niet leuk meer is dan hou je ermee op'. Dat was toen een openbaring voor mij. Het wil niet zeggen dat je bij de eerste de beste onenigheid of strubbeling alles moet laten vallen en verder moet gaan maar dat je je realiseert dat je voor sommige dingen kunt kiezen en er ook voor kunt kiezen om sommige dingen juist niet meer te verkiezen.
Jij hebt nu een grens bereikt, het is allang niet leuk meer. Sterker nog, dit levert stress en een naar gevoel op.
Luister naar jezelf, het is jouw energie en jouw tijd die je besteed aan deze vrouw en haar kinderen. Als het niet tegen elkaar opweegt dan stop je er het beste mee.
Probeer haar wel netjes te informeren, daarbij hoef je niets aanvallends te zeggen of het al te persoonlijk te maken, je kunt ook gewoon zeggen dat jullie wat jou betreft uit elkaar gegroeid zijn.
Overigens ben ik van mening dat die kinderen niet 'zomaar' verschrikkelijk kunnen zijn. Kinderen worden in alle onschuld geboren, veel gedragsproblematiek heeft zijn oorzaken, hetzij neurologisch of pedagogisch, neem het hen niet kwalijk, ze hebben het waarschijnlijk al moeilijk genoeg.

 · Answer

Ik heb het gevoel dat de vriendschap een sociale verplichting (is) wordt, denk aan jezelf wat JIJ wilt!
Dat moet je echt doen! Het is altijd moeilijk om zo'n keuze te maken om een vriendschap te verbreken...
En die keuze kan ook niemand voor je maken omdat een verhaal 2 kanten heeft!
Als ik je een tip mag geven, doe wat je moet doen en maak de keuze waar jij je goed bij voelt!

 · Answer

doe me een plezier en voor de kids alleen al de relatie verbreken. ik zeg VOOR de kids, niet VANWEGE de kids.

verder kan je je verdiepen in ADHD zodat je wat empathisch zou kunnen worden. altijd prettig.

jij kiest ervoor om een relatie te hebben met een getrouwde vrouw, maar staat ervan te kijken dat ze niet wil scheiden?? welkom in real word!! veel naieve mensen zijn je voor gegaan.

dan blijft nog over het liegen van je vriendin. vraag hier eens na.

dat je niet bij elkaar past is wel duidelijk. al zou ze gaan spontaan gaan scheiden, per direct stoppen met liegen dan nog heb je een probleem van hier tot tokio.

je snapt niets van ADHD. ook ADHD ers kunnen zich gedragen. bij mijn zoontje lukt het, bij mijn dochter lukt het en bij mezelf lukt het.

hoe je dat moet doen?
sorry, ik weet niet hoe ik met je gelieg, je huwelijk en met je kinderen om moet gaan dus ik zet er een punt achter.

wat is hier moelijk aan......

Toegevoegd na 12 minuten:
voor de mensen die denken dat springen op de bank nogmaal gedrag moet zijn.... dat is het zeker niet. moeder hoor of man zelf hoort kinderen hier op te wijzen.

kinderen met ADHD stuiteren nu eenmaal. springen ze niet op de bank, dan rennen ze door de keet. DIT is ADHD zo ZIJN ADHDérs. 
je kan het niet veranderen dus verbieden heeft geen zin.

vind het dus niet goed, maar zoek een andere manier waarop de kinderen kunnen stuiteren en raggen. ze moeten dit namelijk en vinden het zelf ook niet tof.

ik heb een ADHD zoon, een ADD dochter en ben zelf een ADDer. mijn hond spoort ook al niet dus gooi dagelijks de hele meute los in het park. DAAR kunnen ze stuiteren, thuis mag je druk doen want je kan niet anders, maar wel op een manier die voor anderen ook nog te doen is.

rustige kinderen hoef je dus niet te verwachten. doe je dit wel krijg je frustratie en woede, en dan gaan kinderen met ADHD net zoals andere kinderen timmeren op elkaar.

ADHD er zijn nog steeds niet gek, dus praat erover. waarom schreeuw je? wat is de oorzaak? kunnen we die oorzaak veranderen? kunnen we afspraken maken? kunnen we proberen het te voorkomen? gevoel van andere kind uitleggen, andere kind erbij halen en een simpele sorry.

het is zoooo makkelijk om het op een kind af te schuiven en naar anderen te wijzen. dan hoef je zelf niets te doen en te begrijpen of te sturen. ieder heeft hier een verantwoording moeder maar zeer zeker ook de partner (vriend in dit geval)

 · Answer

Ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat het je stoort dat haar kinderen vreselijk brutaal en druk zijn en daarbij dat je bang bent dat jouw kinderen het overnemen. Kinderen nemen dingen over dus het feit dat ze tegen jouw kind schreeuwde heeft haar moeder vast bij haar gedaan

 · Answer

BEste Saiffeddine, weet je wat ik verschrikkelijk vind? Volwassenen die zich aan kinderen ergeren maar dit probleem bij de betreffende kinderen neerleggen en sterker nog, de kinderen als monsters bestempelen.

Waarom zou je nog vrienden zijn als je niets positiefs meer kan zien in die vriendin en haar gezin? Misschien denkt zij hetzelfde en komt ook alleen maar omdat ze moeite heeft eerlijk te zijn.

Bel haar gewoon een keer op als je het zonde vind hiervoor je vriendschap op te geven en spreek een dagje uit af samen en praat er eens met een bakje koffie en gebakje over in een restaurantje ofzo....dan ben je sneller geneigd dit op een rustige manier af te handelen.

Probeer toch niet alle schuld bij de kinderen neer te leggen....zij hadden anders kunnen zijn als de opvoeding anders was, ze hebben ook niet voor ADHD gekozen, je vriendin had ook liever kinderen zonder ADHD gehad maar ja....jij vind ze al druk als ze een uurtje bij je zijn, laat staan als je ze 24 uur per dag bij je hebt.

Succes

 · Answer

Ik zou dit ook niet leuk vinden.
Wat ik zou doen is naar haar toe praten en vragen of ze eigenlijk de waarheid spreekt en misschien geeft ze toe van niet, en vraag of die kinderen normaal kunnen doen als ze zegt ik doe het en alles lukt, dan kan je gewoon vriendinnen zijn, maar als ze er niks aan doet en niet waarheid spreekt zou ik het onmiddellijk verbreken.

groetjes.

capthavoc · Answer

Het lijkt me meer een probleem van bij elkaar over de vloer komen en je gezinsleven delen. 
Als je zegt dat je haar nog wel aardig vindt zou het jammer zijn dat je dat kwijt raakt. 
Maar wellicht is het beter dat jullie op meer neutraal terrein bij elkaar komen, zonder de kinderen erbij.

Je mag gerust zeggen dat je niet overweg kunt met haar kinderen en ik zou ook zeker zeggen dat je het ronduit gevaarlijk vind.

Ik kan me ook voorstellen dat als ze problemen heeft dat ze daar niet zoveel over kan zeggen in jullie respectievelijke woningen en daar al zeker niet de rust kan vinden voor een behoorlijk gesprek.
opvoedkundige zaken zijn niet jouw pakkie aan 
Je kan hooguit haar beïnvloeden als het haar teveel wordt 
maar dan wel in een rustiger omgeving.
ik denk zelf dat als de zaken er zo voorstaan dat ze het eigenlijk wel prettiger zou vinden om zo nu en dan eens dat hectische te verlaten en bij jouw de rust weer te vinden.

Dus hou op met elkaar thuis op te zoeken maar vind alternatieve plekken. 
zonder kinderen man etc etc 
lunchroom, boswandeling effe shoppen,..... iets rustig

Dat valt beter te brengen dan te zeggen ik moet jouw niet meer om je gezin.

Mijn vriendin heeft 2 "verschrikkelijke" kinderen. Ik wil onze vriendschap verbreken. Hoe doe ik dat?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (14)

Weet jij het beter..?