Het zal even zeer doen, maar dit komt geheel door jezelf.
Ik was een beetje wantrouwig aan het begin van mijn relatie, terwijl mijn vriend de liefste is. IK was heel onzeker en IK praatte mijzelf dingen aan. Door te praten met mijn vriend en te zoeken in mijzelf ben ik er uitgekomen en kwam ik erachter dat het helemaal in mij zat.
Ik hoefde nergens bang voor te zijn, ik hoefde nergens jaloers op zijn...
Ik ben leuk, en lief, mooi. Ziet een ander dat niet, jammer dan.
Nu drie jaar later, en we zijn nog steeds gelukkig!
In het algemeen zit het ook in jou, er zijn dingen (gebeurd of voorbedacht) die je dit gevoel geven, terwijl het heel goed niet van pas hoeft te zijn.
Deze gevoellens kunnen zich daardoor misschien ook uiten binnen je familie, vrienden en vriendinnen?
Misschien moet je het licht zien, en deze moet je even zoeken hoor, en als je echt het gevoel hebt dat je er niet uitkomt met jezelf zijn er zat instanties die je een luisterend oor aanbieden en een helpende hand.
Wees een beetje trots op jezelf, je bent je enige ik en je mag er gewoon zijn!