Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe kan ik dit het beste vertellen aan mijn ouders? (zie uitleg)

Ik ben oude rapporten aan het opvragen bij jeugdzorg en een aantal psychiatrische instanties. Aanvankelijk wilde ik mijn ouders hier helemaal niet bij betrekken, omdat ik dacht dat een handtekening van mij genoeg was aangezien ik nu meerderjarig ben. Echter, omdat er ook veel oudergesprekken zijn geweest, heb ik ook een handtekening van hen nodig.

Hoe kan ik dit nu het beste voorstellen/vragen? Ik wil hen namelijk eigenlijk helemaal niet lastig vallen met mijn verleden, maar wil zelf gewoon graag weten wat er precies gebeurd is allemaal. Dus ik heb echt die handtekening nodig.

Ook geen flauw idee hoe ze gaan reageren, ze zijn soms nogal onvoorspelbaar. Het kan zijn dat ze heel begripvol zijn, maar voor hetzelfde geld raken ze heel erg geirriteerd. Je weet het maar nooit.

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
1.1K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Als het oude rapporten zijn, zullen je ouders in het verleden kennis van hebben gehad. Dit maakt het makkelijker voor jou om een "bruggetje" te zoeken hoe je het gesprek ernaar toe wilt brengen. Ik zou het zelf als ouder juist prettig vinden als mijn kind me betrekt in welke problematiek dan ook.
Als je het niet doet en het komt uit, dan krijg je daardoor misschien juist problemen ermee, het hebt het immers achter hun rug omgedaan.
Als het belangrijk voor jou is, deze rapporten, zullen je ouders dat echt wel begrijpen, het is jouw verleden.
Dat bruggetje kan een krantenbericht zijn, of iets van de t.v., of een gebeurtenis uit je omgeving.
Succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Andere antwoorden (4)

Omdat er oudergesprekken zijn geweest hebben ze ook een handtekening van je ouders nodig? Ik begrijp het niet helemaal?

Mij lijkt dat net zo vreemd als dat je een proces verbaal opvraagt bij de politie na een aanrijding en je die niet krijgt zonder handtekening van de derde partij. Je hebt toch het recht om te weten wat er over jou in de dossiers staat?

Wat je rechten hier zijn weet ik niet. Het lijkt mij dat je dat eens gaat uitzoeken. Aan jeugdzorg moet je dit dus niet vragen. Misschien eens naar een advocaat stappen? Waarschijnlijk is één brief van deze man voldoende om alle medewerking te krijgen. Als deze een brief schrijft laat hem dan in deze brief opnemen dat je ouders hiervan niet op de hoogte mogen worden gesteld privacy reden. (o.i.d.) Maar laat hem eerst maar eens kijken wat je rechten zijn.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
In de rapporten staan ook privégegevens van de ouders. Die hebben ook recht op geheimhouding daarvan.
Ik kan me voorstellen dat je niet altijd je ouders bij dingen wilt betrekken. Misschien is het mogelijk dit met je eigen huisarts te bespreken, misschien dat hij iets voor je kan doen in de mom van je hebt recht om te weten wat er gebeurt is en je bent meerderjarig. Hoe zou het moeten stel je ouders waren er niet meer, dan zou je dus helemaal niet aan dat soort dingen kunnen komen?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verdiepe zich eerst in de mogelijke uitkomsten van de rapporten. (bedenk de meest onmogelijke scenario,s)

Zou men met die wetenschap van de rapporten tevreden kunnen zijn en zonder wrok verder kunnen leven jegens de ouders?

Heeft men zelf geen donkerbruin vermoeden hoe men in aanraking is gekomen met die instantie,s?

Lag eigen gedrag daar niet ten grondslag aan?

Ik denk dat de ouders zich kunnen beroepen op hun privacyrechten als er tekst in voorkomt van hunzelf.

Men kan nl opdracht gegeven hebben tot behandeling of uitplaatsing en het geven van therapie of medicatie na het inwinnen van informatie.

Ouders kunnen zich verschuilen achter de adviezen van de
bewuste instantie,s terwijl ze ook de opdrachtgevers KUNNEN zijn geweest.

Dan blijft nog de vraag, kan een jong volwassene na het lezen van alle rapporten in chronologische volgorde de materie doorgronden?

Men kan zonder omwegen zeggen waar men mee bezig is,
en de ouders om toestemming vragen om de dossiers op te vragen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik zou het gewoon vertellen zoals je het hier vertelt.
Dat je hiermee bezig bent, kan (hoeft niet, maar kan wel) ook een teken zijn dat je bezig met een afronding van die periode.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat is inderdaad precies waar ik mee bezig ben, afronding van een periode. Heb de laatste tijd alles over mij verzameld wat er maar was, foto's, papieren, mailtjes...
En omdat in die tijd veel dingen langs me heen gingen, ben ik nu aan het uitzoeken wat er precies gebeurd is. Die rapporten helpen me daarbij en als ik dat dan weet, kan ik het ook echt afsluiten voor mezelf.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Besef wel: je kunt dingen in die dossiers lezen die je weer van slag brengen. Diagnoses of verklaringen voor gedragingen die niet kloppen volgens jou, of een vervelend stempel opleveren voor je gevoel.
Mocht dat zo zijn, hou dan voor ogen dat dat niet uitmaakt voor wat je bereikt hebt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bedankt. Wat je zegt is inderdaad waar en dat besef ik ook. Ik heb al een hoop papieren over mezelf thuis geordend in een map. Daar komt nogal veel verdriet en soms ook woede bij kijken. Inderdaad besefte ik toen niet waar ik aan begon. Ik heb echt enorme huilbuien gehad. Maar ik ga liever nu keihard door die emotie heen dan dat het me nog jaren blijft achtervolgen en ik dan op mijn dertigste met een burn out of iet dergelijks zit.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding