waarom heerst er een taboe op het feit als je zegt dat je niet van kinderen houd.

Niet van kinderen houden is iets anders als ze zelf niet willen. Ik heb nooit kinderen gewild maar hou wel van kinderen. Hier zit het in denk ik zo

Omdat het bij 90% van ons ingebakken zit dat we wel van kinderen houden en we meestal van onze eigen gevoelens uitgaan als we de gevoelens van andere mensen proberen te duiden.

Dus verklaren we dat maar, ter rechtvaardiging van onze eigen ingebakken instincten: je zult wel gefrustreerd zijn omdat je eigenlijk niet durft, of je zult ze eigenlijk wel niet kunnen krijgen, of je bent een egoist, of je spoort niet helemaal, of je weet gewoon niet wat je mist.

In mindere mate geldt dit ook voor mensen die een hekel hebben aan dieren, die hebben ook telkens wat uit te leggen, heb ik ondervonden.

Omdat de meeste mensen wel van kinderen houden, en oh wee als je tegen de heersende opinie ingaat: dan ben je 'onnatuurlijk' en als je niet van kinderen houdt ben je zo ongeveer gevaarlijk.
Ik had niets met kinderen tot een vriendin een kind kreeg, en dat is een droppie en ik vind het geweldig dat kind te zien opgroeien.
Desondanks is mijn mening 'ik wil zelf geen kinderen' nooit veranderd, ik riep het al toen ik klein was en nu (kinderkrijgleeftijd wel gehad) nog steeds.

Uiteraard is de 'natuurlijke' weg om wel kinderen te krijgen, de hele natuur is ingesteld op voortplanting, maar gelukkig hebben we een keuze hierin (tenminste, als het gaat om géén kinderen willen). Dus als mensen zeuren waarom je geen kinderen hebt/wilt, laat ze dan maar eerst uitleggen waarom zij ze wel hebben/willen.

ja het klinkt nogal cru als je zegt niet van kinderen houd...
dat je er voor kiest ze niet te willen klinkt toch weer anders, je bent de enige niet die kiest voor een kinderloos leven..

Als mensen naar elkaar willen horen en luisteren en respect op kunnen brengen voor elkaars ideeen zonder dat ze het erover eens zijn, dan hoeft er geen taboe te zijn, alleen een verschil van mening. Het is dus geen kwestie wie het meeste gelijk heeft dus hoeft er ook geen taboe over te zijn

Zonder kinderen sterft de mensheid uit. Mensen zijn ook geprogrammeerd om kinderen te maken/van kinderen te houden. Als je dus zegt niet van kinderen te houden ga je tegen de mainstream in. En voor elke afwijkende mening geldt dat je die moet verdedigen.

ik was er ook "laat bij" (met kinderen) en heb ook mijn late 20iger en begin 30iger jaren mezelf altijd fel verdedigt dat ik er geen zin in had. Dat viel bij iedereen erg fout (iedereen is vooral iedereen met kinderen) mensen bewust zonder kinderen konden het natuurlijk begrijpen maar die zijn er toch minder.

Ik denk, om je vraag te beantwoorden dat er een taboe heerst op ALLES waar je niet van houdt en als je daar heel uitgesproken over bent. En er zijn gewoon veel mensen die jou het ook gelijk vertellen als ze het niet met je eens zijn

Als je op een congres over volvo opstaat en zegt dat volvo een stom automerk is kom je vast niet levend de zaal uit.
Als je in het park tegen alle mensen die daar hun hond uitlaten vertelt dat jij een gruwelijk hekel aan honden hebt wordt je vast ook niet vriendelijk bejegend.

Niet iedereen is volvo liefhebber en niet iedereen heeft een hond dus op een gemiddeld feestje kun de daar iets over zeggen. Echter zoveel mensen hebben kinderen dat een opmerking daarover altijd wel iemand bereikt die jou daar gelijk op aanvalt.

Ik weet niet of je ook op tips zat te wachten maar tactvol zwijgen erover helpt. En als wildvreemden je bekritiseren omdat je geen kinderen blijkt te hebben kan de frontale aanval ook wel eens heel bevredigend zijn.
Bij dat soort mensen heb ik weleens gezegd: hoe durf je me zo aan te vallen, misschien zijn we al jaren tevergeefs met ivf bezig, vielen ze toch wel stil

Dan gaat men er al vlug van uit dat je ook niet van mensen houd , een zonderling bent . Als je zou zeggen dat je zelf geen kinderen wil , en hebt , dan komt dat al anders over , dan is dat uiteraard je eigen vrije keus .

Ik hou ook niet van kinderen ,ik heb ook geen band met ze en zij niet met mij.Ik ben nu 50 en ook nooit het gevoel gehad kinderen te willen.
Ik vind dit een goeie vraag en ik denk dat het voor anderen gewoon niet is voortestellen is dat gevoel.
Tegenwoordig zeg ik gewoon dat ik niet van kinderen hou .
En er achteraan dat ik het gevoel heb dat ik in mijn vorige leven zeker 10 kinderen moet hebben gehad.
En nu wil genieten van reizen,reizen en nog eens reizen.
Een taboe ?Nee hoor ieder zijn eigen keuze om het leven in te vullen hoe hij of zij wil.
Maar dat geld ook andersom ,ook ik denk ook jij mag het invullen zoals jij wil.Met kinderen dus.Klaar.

misschien ligt het gewoon aan de manier waarop je het zegt? mij stoort het niet echt als mensen zeggen dat ze geen kinderen willen en/of niet zo goed met kinderen overweg kunnen.bij dat laatste heb ik wel de neiging om voor mezelf even te bedenken hoe dat zou kunnen komen, want dat kan verschillende reden hebben (van behoefte aan rust tot aan het niet toelaten van het eigen innerlijke kind).